«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Τούτη τη στιγμή σίγουρα έχεις σύνδεση στο διαδίκτυο, και διαβάζεις αυτά τα λόγια. Σίγουρα έφαγες κάτι το πρωί. Έστω μια φρυγανιά. Είχες νερό καθαρό να πλυθείς. Πετσέτα να σκουπιστείς. Σαπούνι, και κρεμοσάπουνο, παρακαλώ! Κάλτσες...
Της Άννας Ιωαννίδου Σε σένα Άνθρωπε. Σε σένα και σε μένα απευθύνομαι. Και ερωτώ: «Ένιωσες, αλήθεια, «Ευχαριστώ», για ό,τι καθημερινά σου δίδεται απλόχερα σ’ αυτό το επί γης ταξίδι;» «Ευχαριστώ». Που αναπνέεις. Που έχεις...
