«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
“μὴ συσχηματίζεσθαι τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθαι τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοὸς ὑμῶν” (ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12,2) Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, εμφανίζεται στις φιλολογικές συντροφιές και τους πνευματικούς κύκλους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης...
του Άγγελου Δημητρίου Έμελλε να γεννηθούμε και να ανδρωθούμε σε έναν κόσμο πνευματικής κατερήμωσης, σε μια εποχή υλιστικής απανθρωπίας. Και πρέπει να είμαστε κυνικοί και θαρραλέοι στη διαπίστωσή μας αυτή, χωρίς να την πλαισιώνουμε...
