«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // “… Οι χωριάτες τους φιλεύανε ψωμί σταρένιο και γάλα, ύστερα βγαίναν στις πόρτες, και τους ευχόντανε ο θεός να είναι μαζί τους, στο δρόμο τους. Αυτοί οι χωριάτες δεν...
Θυμᾶται πάλι σήμερα τὸ Ἔθνος τὴ μεγάλη μέρα του, μιὰ ἀπὸ τὶς μεγάλες μέρες τῆς ἱστορίας του. Ὅ,τι χαρακτηρίζει ἰδιαιτέρως τὴν ἑλληνικὴ αὐτὴ σελίδα εἶναι πὼς πέρασε ἀμέσως, ἐνῷ ἀκόμα γραφόταν, στὴν περιοχὴ ἐκείνη...
Οἱ ἀπίστευτες βαρβαρότητες τοῦ ὄχλου τῆς ἀντίπερας ὄχθης τοῦ Αἰγαίου ἐναντίον τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς χριστιανωσύνης ξυπνοῦσε σὲ τοῦτο ἐδῶ τὸ ἔθνος μνήμη ἀνατριχιαστική. Ἡ Ἑλλάδα ξαναθυμᾶται τὶς μέρες τοῦ 1922, — τὶς μέρες...
Μιὰ μέρα κοντὰ στὸ «τέλος», ὁ Ἠλίας Βενέζης σὲ διάθεση ἐξομολογητικὴ μοῦ 'γραψε στὸ σημειωματάριό του, πάνω σὲ κάποια συγκεκριμένη ἐρώτησή μου: «Αὐτὸ ἔλεγα τώρα στὴ Σταυρίτσα... Δόξα τῷ Θεῷ. Ξεκίνησα τὴ ζωὴ μου...
Δημοσθένης Γκαβέας «Κοκόρο ιτάι» (Η καρδιά μου πονάει), αυτή ήταν μια από τρεις λέξεις της ιαπωνικής γλώσσας που έμαθαν οι Έλληνες Μικρασιάτες εκείνο τον «μαύρο» Σεπτέμβριο του 1922. Οι άλλες δύο ήταν «αριγκάτο» (ευχαριστώ)...
Βασισμένη στο βιβλίο του Ηλία Βενέζη "Το νούμερο 31328", η ταινία του Νίκου Κούνδουρου αφηγείται μέσα από την προσωπική τραγωδία τριών προσώπων, την Μικρασιατική καταστροφή και την μαρτυρική πορεία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας...
«…Το νούμερο 31328 πάνω στη σιδερένια πλάκα που φορούσε στο χέρι του, και που του έσωσε τη ζωή, γιατί δήλωνε ότι ήταν κάποιος, ανθρώπινο ον, στα Τάγματα Εργασίας, βαθιά στην Ανατολή της κακουχίας, ο...
Όταν οι κεμαλιστές θησαύριζαν από λείψανα θυμάτων ΤΟΥ ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ* Μπορούν τα υπολείμματα των θυμάτων να αποτελέσουν πηγή πλουτισμού για τους θύτες; Από την περίοδο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου υπήρχε η φήμη ότι το...
