«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΑ Αὐγοῦλες ἀπριλιάτικες χαράζουν στὰ βουνά μας, Αὐγοῦλες χαμογελαστές, αὐγοῦλες διαμαντένιες, Καὶ τὰ λουλούδια ἀνοίγουνε στοὺς κάμπους, στὰ βουνά μας, Καὶ ροβολᾶνε οἱ λαγκαδιὲς καθάριες, ἀσημένιες. Στὲς περσυνές των τὲς φωλιὲς...
Ἀπὸ τὴν πέτρα ἕνας ἀνθὸς ἄχρονος. Καὶ προβάλλει μέσα στὸ χρόνο, κ' εἶν' ὁ ἀνθὸς ἡ εἰκόνα σου, Κρυστάλλη! Γυρεύει τὴ φλογέρα σου γιὰ νὰ μᾶς ξαναμπάσῃ στὴν Ἤπειρο, στῆς λεβεντιᾶς τὴ βρυσομάννα πλάση....
Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος «Πολλά δέ θέλει ὁ ἄνθρωπος νά ᾽ν᾽ ἥμερος νά ᾽ναι ἄκακος· λίγο φαΐ, λίγο κρασί, Χριστούγεννα κι Ἀνάσταση», εἶναι στίχοι τοῦ νομπελίστα μας ποιητῆ Ὀδυσσέα Ἐλύτη. Τά Χριστούγεννα, πράγματι,...
του Δημ. Κουτσολέλου Το έπος της Αλαμάνας, μια απ' τις κορυφαίες στιγμές της Φυλής μας, έχει ιδιαίτερα και βαθύτατα συγκινήσει τους ποιητές μας, που, ψάλτες και οραματιστές των πεπρωμένων του 'Έθνους, ύψωσαν τον ύμνο...
Ἀπὸ μικρὸ κι ἀπ’ ἄφαντο πουλάκι, σταυραϊτέ μου, παίρνεις κορμὶ μὲ τὸν καιρὸ καὶ δύναμη κι ἀγέρα, κι ἀπλώνεις πῆχες τὰ φτερὰ καὶ πιθαμὲς τὰ νύχια, καὶ μὲς στὰ σύννεφα πετᾶς, μὲς στὰ βουνὰ...
