«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου Στοὺς πεσόντες κατὰ τὸν ἑλληνο – ιταλικὸ πόλεμο τοῦ 1940 – 41 συγκαταλέγεται ὁ Γιῶργος Σαραντάρης, ὁ σημαντικὸς αὐτὸς ποιητὴς καὶ στοχαστὴς τῆς δεκαετίας τοῦ 1930. Δὲν πέθανε στὰ βουνὰ...
Νίκος Κωνσταντινίδης Δαίω στα αρχαία ελληνικά σημαίνει μοιράζω, χωρίζω, καίω. Από το ρήμα δαίω έχουμε τη λέξη «δαις» που σημαίνει μερίδα ή μερίδιο. Από τη λέξη «δα» (αρχαιότερος τύπος της λέξης γα=γη), έχουμε τη...
Τά ὅρια τοῦ λόγου ὑπερβαίνουν τά ὅρια τῆς γλώσσας. Διότι ὁ λόγος δέν εἶναι ἔκφραση ἀλλά τρόπος τοῦ εἶναι. Γιά αὐτό καί ἀναφερόμενοι στή Δημιουργία μιλᾶμε γιά τούς «λόγους τῶν ὄντων», δηλαδή τούς τρόπους...
Τὸ πνεῦμα μου, σὰν οὐρανός, σὰν ὠκεανός, σὰν θάλασσα, λύνεται ἀπόψε στὸ ἄπειρο χωρὶς νὰ βρίσκει ἀναπαμό. Τὶς ζῶνες γύρω του ἔσπασε καὶ ἀνατινάζεται θερμὸ τὸ πνεῦμα μου σὰν οὐρανός, σὰν ὠκεανός, σὰν θάλασσα....
Γλωσσικὴ ἀξία τοῦ Δημοτικοῦ Τραγουδιοῦ Κώστα Δ. Κονταξῆ, ἐπίκουρου καθηγητοῦ Λαογραφίας Πανεπιστημίου Δυτικῆς Μακεδονίας Στὶς μεγάλες στιγμὲς τῆς Ρωμηοσύνης ἀνήκει τὸ δημοτικό μας τραγούδι. Μέσα του ζεῖ ἀκέρια ἡ ζωὴ τοῦ ἔθνους. Γεννήθηκε ἀπὸ...
Δέν χρειάστηκε νά σταθῶ κάτω ἀπ’ τόν Ἄμβωνα γιά ν’ ἀκούσω τόν Ἰωάννη. Εἶδα τό διάφανο πορτοκαλάνθι, τό ἄνθος τῆς κουμαριᾶς πού γυρμένο ἔσταζε φῶς ἥ τό ἄγριο λουλούδι, στη ραγάδα τῆς πέτρας, πού...
Ἡ Μάχη τοῦ Κιλκίς Τοῦ κ. Δημητρίου Νατσιοῦ, Δασκάλου – Θεολόγου «Ὅλα τά εἶχα προβλέψει, τά εἶχα σκεφθεῖ, ὅλα ἐκτός ἀπό τήν τρέλλα τῶν Ἑλλήνων». Εἶναι λόγια τοῦ Νικολάου Ἰβανώφ, ἀντιστρατήγου, διοικητῆ τῆς 2ης...
