«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Κώστα Δ. Κονταξῆ ἐπίκ. καθηγητῆ Λαογραφίας Πανεπιστ. Δυτ. Μακεδονίας ….Ἐμεῖς τὴ λέμε τὴ ζωὴ τὴν πιάνουμε ἀπ᾿ τὰ χέρια Κοιτάζουμε τὰ μάτια της ποὺ μᾶς ξανακοιτάζουν Κι ἄν εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς μεθάει μαγνήτης,...
Προχθές, λοιπόν, μπαίνει ένας φοιτητάκος, γύρω στα 20-22. Παραγγέλνει «έναν κυπριακόν καφέν», κάθεται στο κεντρικό τραπέζι, όπως αρμόζει σε έναν άρχοντα, και ανοίγει την εφημερίδα Πολίτης. Τον ήξερα. Με βλέπει που στραβοκοιτάζω όταν ανοίγει...
