Θὰ ζήσουμε μόνον ἐὰν πολεμήσουμε…
Διότι μόνον ὁ πολεμιστὴς ἀντιλαμβάνεται τὴν ἀξία τῆς Ζῳῆς, ἐφ΄ ὅσον περνᾶ, κάθε στιγμή, μέσα ἀπὸ τὴν δοκιμασία τοῦ θανάτου…
Μὰ καὶ μόνον αὐτὸς συνειδητοποιεῖ πὼς ὁ κάθε, μικρὸς ἢ μεγάλος, συμβιβασμὸς εἶναι μία μαχαιριὰ πισώπλατος στὸ δικαίωμα γιὰ Ζῳή…
Θὰ ζήσουμε…
…ἀλλὰ γιὰ νὰ ζήσουμε ἀπαιτεῖται θυσία!!!
Θυσία ἀθῴων… Θυσία ἀποφασισμένων… Θυσία πολλῶν…
Γιατὶ ὁ Σκοπὸς εἶναι καὶ Ἱερὸς καὶ Μέγιστος!!!
Θὰ ζήσουμε…
Διότι δὲν ἔχουμε ἄλλην ἐπιλογή…
Θὰ μᾶς πετσοκόψουν…
Θὰ μᾶς λιανίσουν…
Θὰ μᾶς πονέσουν…
Μά πῶς ἀλλοιῶς θά μπορέσουμε νά ἐκτιμήσουμε τήν ἀνάγκη καί τήν ἀξία τῆς Ἐλευθερίας;
Θὰ ζήσουμε διότι πρέπει νὰ ἀφήσουμε πίσω μας πληροφορία, γνώσεις, Ἀλήθειες…
Μὰ γιὰ νὰ τὶς ἀφήσουμε, πρέπει πρῶτα νὰ τὶς ἀνακαλύψουμε καὶ νὰ εἶναι ἀδιαπραγμάτευτες…
Πρέπει νὰ ἀπαγκιστρωθοῦμε ἀπὸ ἐμμονές, προσκολλήσεις, παρερμηνείες.
Κι αὐτὸ ἴσως εἶναι τὸ δυσκολότερον ὅλων, ἐφ΄ ὅσον ἀκόμη, γιὰ πολλοὺς ἐξ ἡμῶν, εἶναι ἀσαφῆ τὰ ὅρια τῆς ἀληθοφανείας ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια.
Θὰ ζήσουμε διότι ἔχουμε Χρέος πρὸς τὶς ἐπόμενες γενεές.
Ἕνα Χρέος ποὺ λησμονήσαμε, ἀλλὰ ποὺ ὀφείλουμε νὰ τὸ κατανοήσουμε, νὰ τὸ σεβασθοῦμε καὶ νὰ τὸ ὑπηρετήσουμε ἔως τῶν Ἄκρων. Διότι μόνον ἐὰν ἐπαναφέρουμε τὶς Ἀρχές, ὅπως τοὺς πρέπει, θὰ μποροῦμε νὰ ἀποχωρήσουμε μὲ ἥσυχες τὶς συνειδήσεις μας, ἀπὸ ἐτοῦτον τὸν κόσμο.
Θὰ ζήσουμε διότι πρέπει νὰ ξανά-χαράξουμε μόνοι μας, μὲ τὸ αἷμα μας, τὸ χαμένο μονοπάτι πρὸς τῆς Ἀλήθεια καὶ τὸ Φῶς. Τί δυσκολότερον; Τί ἀσαφέστερον; Τί παραλογότερον;
Μά, δὲν ἔχουμε πλέον ἐπιλογές.
Ὅλα αὐτὰ εἶναι μονόδρομος καὶ θὰ τὰ διαβοῦμε, ἐφ΄ ὅσον στὶς πλᾶτες μας ἔπεσε ἡ Εὐθύνη τῆς Ἀναγεννήσεως τοῦ Ἕλληνος!
Πηγή: arxisame.gr
