Θεόφιλος (Γιῶργος Σεφέρης) - Καλό μῆνα!

Ὁ ὕπνος εἶναι βαρὺς τὰ πρωινὰ τοῦ Δεκέμβρη
μαῦρος σὰν τὰ νερὰ τοῦ Ἀχέροντα, χωρὶς ὄνειρα,
χωρὶς μνήμη, κι οὔτε ἕνα φυλλαράκι δάφνη.
Ὁ ξύπνος χαρακώνει τὴ λησμονιὰ σὰν τὸ μαστιγωμένο δέρμα
κι ἡ παραστρατημένη ψυχὴ ἀναδύεται κρατῶντας
συντρίμμια ἀπό χθόνιες ζωγραφιές, ὀρχηστρίς
μ' ἀνώφελες καστανιέτες, μὲ πόδια ποὺ τρεκλίζουν
μωλωπισμένες φτέρνες ἀπ' τὴ βαριὰ ποδοβολὴ
στὴν καταποντισμένη σύναξη ἐκεῖ πέρα.

Ὁ ὕπνος εἶναι βαρὺς τὰ πρωινὰ τοῦ Δεκέμβρη.
Κι ὁ ἕνας Δεκέμβρης χειρότερος ἀπ' τὸν ἄλλον.
Τὸν ἕνα χρόνο ἡ Πάργα τὸν ἄλλο οἱ Συρακούσες·
κόκκαλα τῶν προγόνων ξεχωσμένα, λατομεῖα
γεμᾶτα ἀνθρώπους ἐξαντλημένους, σακάτηδες, χωρὶς πνοὴ
καὶ τὸ αἷμα ἀγορασμένο καὶ τὸ αἷμα πουλημένο
καὶ τὸ αἷμα μοιρασμένο σὰν τὰ παιδιὰ τοῦ Οἰδίποδα
καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ Οἰδίποδα νεκρά.

Ἀδειανοὶ δρόμοι, βλογιοκομμένα πρόσωπα σπιτιῶν
εἰκονολάτρες καὶ εἰκονομάχοι σφάζουνταν ὅλη νύχτα.
Παραθυρόφυλλα μανταλωμένα. Στὴν κάμαρα
τὸ λίγο φῶς χώνουνταν στὶς γωνιὲς
σὰν τὸ τυφλὸ περιστέρι.
Κι αὐτὸς
ψηλαφῶντας βάδιζε
στὸ βαθὺ λιβάδι
κι ἔβλεπε σκοτάδι
πίσω ἀπὸ τὸ φῶς.

Δεκέμβρης 1945

Πηγή: Μέρες Ε' 1 Γενάρη 1945 - 19 Απρίλη 1951, Ψηφίδες γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα