ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ
Σοῦ φέρνω ἀπ' τὴ γαλάζια μου πατρίδα
κι ἀπ' τὰ φωτοσπαρμένα της τὰ μέρη,
μιᾶς μάγισσας δουλειά, μιὰν ἁλυσίδα
ποὺ ἀνθρώπου δὲ μπορεῖ νὰ πλάσῃ χέρι.
Εἶδα τὸν ἥλιο κ' εἶδα κάθε ἀστέρι,
μὰ νἄχουνε τὴ λάμψη της δὲν εἶδα,
μονάχα ἐσὲ σοῦ πρέπει, ἁγνό της ταῖρι
ἀγάπη μου εἶσ' ἐσύ, καμαροφρύδα!
Ρουμπίνια ἐδῶ κ' ἐκεῖ μαργαριτάρια
τὴν πλέκουν· ἀπὸ δάκρυα ἔχουν γίνει,
ὅλο ἀπὸ δάκρυα τὰ μαργαριτάρια,
κ' εἶν' ἀπὸ αἷμα κάθε της ρουμπίνι·
καὶ τὸ διαμάντι ποὺ σφιχτὰ τὴ δένει
ὁ ἔρωτας εἶναι, πολυαγαπημένη.
Πηγή: Κ. Παλαμᾶ, Ἅπαντα, Τόμος Α΄. Γ΄ ΕΚΔΟΣΗ, ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ (ΠΑΡΑΜΕΡΗ ΖΩΗ)
Φωτογραφία: "The Greek Artist"
Ἑλλήνων Φῶς
