ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ (Κωστὴς Παλαμᾶς) - Καλό μῆνα!
Ἀπ' τὸ κανάλι οἱ πάσσαρες μὲ τ' ἁπλωτὰ πανιὰ
γυρίζουν πρίμα,
μᾶς φέρνουν τὰ ζακυθιανὰ λουλούδια τ' ἀκριβά,
τὸ πέρασμά τους γλύκανε κ' ἐσένα, πικρὸ κῦμα!
Καὶ πιὸ καλοπιθύμητα καὶ πιὸ φανταχτερὰ
κι ἀπὸ τὰ κρίνα,
πάσσαρες γοργοσάλευτες, μὲ τ' ἄσπρα σας φτερά,
μᾶς φέρνετε τ' ἀγόρια μας ἀπ' τὴ μεγάλη Ἀθήνα.
Κι ἀνοίχτε, λιακωτά, χλωρά, φουντῶστε, πασκαλιές,
τοῦ πόθου ἡ σκόλη·
καὶ σεῖστε τὰ μαντήλια σας ἀνάερα, λιγερές·
παραμονεύουν οἱ ἔρωτες· ἑτοιμαστῆτε, μῶλοι,
τὸ καλοκαίρι μύρισε· προσμένουν οἱ ἀμμουδιὲς
καὶ τὰ πρυάρια,
πρὶν ἔμπῃς, ἄθεη χειμωνιά, νὰ γίνουν ἐκκλησιές·
οἱ ἐρωτεμένοι λειτουργοὶ καὶ τὰ φιλιὰ τροπάρια.
Πηγή: Κ. Παλαμᾶ, Ἅπαντα, Τόμος Ε΄. Β΄ ΕΚΔΟΣΗ, ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ
ΟΙ ΚΑΗΜΟΙ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ
Ἑλλήνων Φῶς
