Βούλγαροι και ΜΑΤ

Εμείς όλοι οι Ανατολικομακεδονοθρακίτες, οι ανατολικά του Στρυμόνα ευρισκόμενοι, όταν ακούμε να μας αποκαλούν Βουλγαρους, ένα μας μένει..Δυστυχώς ένα, πια..

Οι Βούλγαροι στα 1913, κατέσφαζαν όποιον μιλούσε Ελληνικά, όποιον πήγαινε σε Ελληνονορθόδοξη εκκλησία

Και στα 1941, ακολουθούντες τις ορδές των Ναζί, κατέλαβαν στα χαρτιά και όχι με πόλεμο δικό τους, όλη την περιοχή μας, μέχρι τον Εβρο, από τον Στρυμόνα.

Ένα εκατομμύριο Έλληνες πολίτες, για 3,5 χρόνια, στερήθηκαν ακόμη και μια βουκιά ψωμί.Απαγορευτηκαν τα σχολεία τα Ελληνικά, οι Ελληνικές εκκλησίες,όποιος δεχοταν να γραφτεί σαν Βούλγαρος, ζούσε, είχε επιδόματα, είχε ελευθερία να διαθέτει την παραγωγή του κατά βούληση..

Κι όμως...Βουλγαρογράφτηκαν μόνο 200-250 , από ένα εκατομμύριο έλληνες.Οι παππούδες μας, τράβηξαν τα πάντα.Γυναίκες βιάζονταν δημόσια, με πράσχημα μια άκαιρη και βλακώδη εξέγερση -του ΚΚΕ- τον Σεπτεμβριο του 1941, σφαγιάστηκαν χιλιάδες Δραμινοί.

Σε κάθε οικογένεια υπάρχει τουλάχιστον ένας νεκρός, από την θηριωδία των Βουλγάρων.Ξαναχτύπησαν στο Δοξάτο της Δράμας, σφαγιάζοντας, ότι είχε απομείνει από τις θηριωδίες του 1913.

Εξόρισαν στην Γερμανοκρατούμενη Ελλάδα, χιλιάδες διανοούμενους , προσπαθώντας να αλλάξουν το φρόνημα των παππούδων και των πατεράδων μας..

Προσέξτε......Εξόρισαν γιατρούς, δασκάλους, παπάδες, σχεδόν κάθε πολίτη που ήξερε πέντε γράμματα.....Εξορία στην Γερμανοκρατούμενη Ελλάδα...

Οι παππούδες μας, αγράμματοι, φτωχοί, είχαν να θρέψουν 4-5 παιδιά, δεν είχαν πια παραγωγή γεωργική, έβγαζαν 10 και τους έπαιρνε τα 8 ο Βουλαρικός στρατός κατοχής..

Κι όμως, συνέχισαν να δηλώνουν Έλληνες---χωρίς καν οι δικοί μου μάλιστα να το λένε στα Ελληνικά...Η μητρική τους γλώσσα για αιώνες ήταν πια τα ...Τουρκικά...

Πείνασαν, δίψασαν, έκλαψαν αδελφούς σφαγιασμένους, χάθηκαν πολλοί στα τάγματα καταναγκαστικής εργασίας των Βουλγάρων.....Κι όμως...Φώναζαν ...Φώναζαν...Γιασασιν Μιλιέτ...Ζήτω το έθνος..Το έθνος των Ελλήνων..Στα Τούρκικα...Ζήτω το έθνος, το Έθνος των Ελλήνων...

Αυτοί οι παππούδες μας μεγάλωσαν..Γεννήθηκα στα 1956 κι ο παππούς μου πεθανε στα 1982...-Γιάβρουμ, έλεγε...Ένα πράγμα να ξέρεις ότι αξίζει, απ όλα που έχουμε...Είμαστε Έλληνες, αυτό στο αφήνω κληρονομιά, αυτό θα αφήσεις στα παιδιά και στα εγγόνια σου....Είμαστε Έλληνες..

Τα χωράφια του παππού ρήμαξαν, έγιναν δάση, εκεί πάνω στα βουνά.Το τελευταίο σχολείο έκλεισε την δεκαετία του 1970.Έχει ένα λεωφορείο την βδομάδα, κάθε Πέμπτη...Αυτή είναι η επαφή μας με την Ελλάδα.Τηλεόραση σπάνια πιάνει, απο τα 10 ραδιόφωνα που ακούγονται, τα 8 είναι Βουλγαρικά , τα δύο είναι Ελληνικά, το ένα βάζει συνέχεια σκυλάδικα τραγούδια και το άλλο μας ξέσχισε στην μακακία του, η ΕΡΤ , η μονοκόματη ΕΡΤ...Το ίντερνετ είναι άγνωστο.

Και έρχεται τώρα ο Ματατζής ,και με λέει Βούλγαρο..

Εκείνη την στιγμή, ένα με μένει να κάνω, να τον σκοτώσω και να καταστρέψω μια ζωή που έφτιαξα , με τόσο κόπο.Αυτό μου μένει, πια.

Δεν θα το κάνω φυσικά, όχι γιατί φοβάμαι, αλλά γιατί πρέπει να ζήσω να μεγαλώσω τα εγγόνια μου, όπως με μεγάλωσε ο παππούς μου.Βλάκες , αγράμματοι, οσφυοκάμπτες, μικρόψυχοι, τσογλάνια....Και αυτά τα εγγόνια, θα τα βρείτε μπροστά σας.Και τωρα που τα σκατώσατε στα οικονομικά, ακόμη και τώρα, η Ελλάδα αξίζει όσο όλη η γης, ηλίθιοι.
Ηλίθιοι...

Χρωστάμε πολλά στον τόπο, ηλίθιοι, στον τόπο που μας έμαθε να είμαστε ελεύθεροι και υψαύχενες..
Ναι Υψαύχενες, αγράμματοι, ηλίθιοι, τσογλάνια

Αυτά τα λίγα, γιατί ευτυχώς, υπάρχει ακόμη Ελλάδα, υπάρχει ακόμη το κοινό περι δικαίου αίσθημα των Ελλήνων.Κάντε κάτι, βρέστε τους και τιμωρείστε τους παραδειγματικά, αυτη είναι η εσχάτη προδοσία, έτσι την εκλαμβάνουμε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Μακεδονίας, μας, σας...

Σωτήρης Δημηρόπουλος, περήφανα, ηλίθιοι

ΥΓ...Φωτό 1. Παιδάκια σπρωχνονται για ένα κομματι ψωμί, στην Βουλγαροκρατούμενη Ανατολική Μακεδονία..Πολλά απο αυτά, δεν έβγαλαν τον επόμενο χειμώνα

Ξεκουμπιστείτε ανίκανοι...Όσο πιο γρήγορα...
Και οι επόμενοι, όποιοι και να είστε...Βάλτε την σύγχρονη ιστορία στα σχολειά μας..

Πηγή: facebook