«We need a global financial and economic system»

του Όθωνος Ιακωβίδη

Το ότι η επωδός της Νέας Τάξης (“The New Order” – “Ordine Nuovo”) θα εκστομίζονταν από τον “για πρώτη φορά Αριστερό” πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα, από του βήματος του ΟΗΕ, σε γενική συνέλευσή του, δεν θα μπορούσε να το φαντασθεί, υποθέτω, κανένας Έλληνας Αριστερός.

Βέβαια, οι κεντρο-Αριστεροί (ας πούμε Πα.Σο.Κ) το είχαν ακούσει από τον ηγέτη τους (και του διεθνούς Σοσιαλισμού) Γιώργο Παπανδρέου, αλλά και από τον διάδοχό του Ευάγγελο Βενιζέλο.

Η μόνη διαφορά μεταξύ των Τσίπρα και Παπανδρέου στην εκφορά της συγκεκριμένης πρότασης, είναι στη λέξη “system”, αντί της οποίας, ο ΓΑΠ (ως πιο ακριβολόγος, λόγω και τής καλύτερης γνώσης της Αγγλικής, ως μητρικής του γλώσσας) χρησιμοποίησε τη λέξη “government” (κυβέρνηση).

(Για την τεκμηρίωση των γραφομένων, παραθέτω τα σχετικά βίντεο).

https://www.youtube.com/watch?v=TFSapBTHxrU

https://www.youtube.com/watch?v=_Jma_281cGw

Όμως, η Νέα Τάξη, την οποία ευαγγελίζεται και επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση της Οικονομίας, δεν είναι τίποτε άλλο από την επιβολή του Χρήματος (δηλαδή των παραγωγών του και των κορυφαίων διαχειριστών του) επί των κοινωνικών Αξιών (Ελευθερία, Αυτοδιάθεση, Δικαιοσύνη, Ισονομία, κλπ) που διαμορφώθηκαν με εκατόμβες θυσιών ανθρωπίνων υπάρξεων.

Πώς γίνεται, ηγέτες της Αριστεράς, να ευαγγελίζονται την έλευση της Νέας Τάξης, ως Μεσσία που θα λύσει τα προβλήματα της ανθρωπότητας, όταν αυτή είναι που, απροκάλυπτα πλέον, προκαλεί μόνιμες και μή αναστρέψιμες ανθρωπιστικές καταστροφές (στη Ν. Αμερική, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική) για την εδραίωση της παγκόσμιας εξουσίας της;

Πώς συμβιβάζονται αυτά, τα μεταξύ τους ασυμβίβαστα;

Πηγή: ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ