Ζητεῖται ἐθνικὸ ἔνστικτο αὐτοσυντήρησης...

Γράφει ὁ Παναγιώτης Ἥφαιστος,
Καθηγητὴς Διεθνῶν Σχέσεων καὶ Στρατηγικῶν Σπουδῶν

Τὸ διεθνὲς δίκαιο, οἱ διεθνεῖς θεσμοί, ὁ ΟΗΕ καὶ κάποιες Συμβάσεις ὑποχρεωτικῶν γιὰ τοὺς συμβαλλόμενους προνοιῶν (μὲ τὴν ἔννοια ὅτι τὶς ἐνσωματώνουν στὸ ἐσωτερικὸ δίκαιο) εἶναι μεγάλη κατάκτηση τοῦ πολιτικοῦ πολιτισμοῦ τῶν ἀνθρώπων. Κάτι ποὺ στὴν Ἑλλάδα δὲν εἶναι αὐτονόητο, εἶναι τὸ γεγονὸς πὼς τὸ διεθνὲς δίκαιο καὶ οἱ διεθνεῖς θεσμοὶ δὲν ἀφοροῦν κάποια παγκόσμια δικαιοσύνη προάγγελο κάποιας παγκόσμιας ἐξουσίας ἢ καὶ παγκόσμιου κράτους. Εἶναι δίκαιό της διεθνοῦς τάξης, ἡ ὁποία ἐπικάθεται πάνω στὶς ἀνελέητες κρατοκεντρικὲς λογικὲς τῶν θουκυδίδειων ἀξιωμάτων.

Σὲ ἕνα κόσμο διαφορετικῶν ἐθνικῶν κρατῶν διαφορετικῆς ἰσχύος καὶ διαφορετικῆς πολιτικῆς ἀνθρωπολογίας δίκαιο ἔχει ὅποιος ἔχει ἴση δύναμη (δηλαδὴ ἰσορροπία δυνάμεων). Ὅταν αὐτὸ δὲν ἰσχύει ὁ δυνατὸς ἐπιβάλλει ὅ,τι τοῦ ἐπιτρέπει ἡ δύναμή του καὶ ὁ ἀδύναμος ὑποχωρεῖ καὶ προσαρμόζεται ἢ καὶ ἐξαφανίζεται. Τοὺς Μήλιους οἱ δημοκράτες Ἀθηναῖοι τους ἐξόντωσαν.

Διόλου τυχαία, ὅταν ἐπαναπατριστήκαμε στὴν Ἑλλάδα κατάπληκτοι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀκούγαμε καὶ διαβάζαμε, προτείναμε δημόσια τὸ κράτος ἀντὶ νὰ στηρίζει μέσα μαζικῆς παραπληροφόρησης καὶ νὰ ἐνθαρρύνει τὴν ἐπιστημονικὴ παρακμή, καλὰ θὰ ἔκανε νὰ διαθέσει ἕνα σχετικὰ μικρὸ κονδύλι καὶ νὰ διανέμει τὸν "Πελοποννησιακὸ Πόλεμο" τοῦ.... Θουκυδίδη στοὺς Ἕλληνες, εἰδικὰ στοὺς φοιτητές.

Ἐκεῖ εἶναι ὅλα τὰ ἀξιώματα. Καὶ ἐπειδή, ὅπως εἶπε καὶ ὁ Περικλῆς, «περισσότερο φοβοῦμαι τὰ ἰδικὰ μᾶς σφάλματα, παρὰ τὰ σχέδια τῶν ἐχθρῶν μας» (Θουκυδίδου Α144), ἡ παραγνώριση τῶν ἀξιωμάτων ὁδήγησε σὲ φρικτὰ σφάλματα καὶ στὴν σημερινὴ φρικτὴ κατάσταση τῶν Ἑλλήνων. Ἀναπόδραστα πλέον πολλὰ ἕπονται. Ἐξ οὐ καὶ ἡ διάγνωση τῶν παθολογιῶν εἶναι σημαντικὴ ὑπόθεση. Οἱ ἐξελίξεις στὴν Συρία ἀλλὰ καὶ σὲ πολλὲς ἄλλες δύσμοιρες χῶρες τῆς περιφέρειάς μας καὶ στὸν ὑπόλοιπο κόσμο καταμαρτυροῦν τὶς ἀνελέητες κρατοκεντρικὲς λογικὲς καὶ τὴν καθημερινὴ ἐπαλήθευση τῶν θουκυδίδειων ἀξιωμάτων.

Ἐπειδὴ ἰσχύει τὸ scripta manent, αὐτὰ ποὺ καθημερινὰ ἐπαληθεύονται καὶ ποὺ μποροῦν νὰ τὰ δοῦν καὶ οἱ πνευματικὰ τυφλοί, λογικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ ὁδηγήσουν ἀναρίθμητους φορεῖς ἐπιστημονικῶν τίτλων νὰ καταθέσουν τὰ διπλώματά τους γιὰ νὰ κάνουν ἄλλη δουλειά. Καὶ βέβαια ἀναρίθμητους πολιτικοὺς νὰ ποῦν ἕνα μεγάλο συγγνώμη καὶ νὰ πᾶνε στὰ σπίτια τους. Οἱ ἀναλύσεις, ἐκτιμήσεις καὶ παραδοχὲς γιὰ τὸ κράτος καὶ τὴ διεθνῆ πολιτικὴ (ἢ ὅπως λέμε τῆς "πολιτικῆς θεωρίας τοῦ διεθνοῦς συστήματος") εἶναι πολὺ σοβαρὸ ζήτημα καὶ ὁ πόλεμος ἡ ἀσθένεια τῆς διεθνοῦς πολιτικῆς. Ἀντίστοιχα καὶ ἀνάλογα μὲ τὴν συμβατικὴ ἰατρική, λάθος διάγνωση ὁδηγεῖ σὲ λάθος θεραπεία ἢ κρατικὸ ὕπνο ἀξύπνητο.

Ἰδεοληψίες καὶ ἔνστικτο αὐτοσυντήρησης

Ἔτσι, παρὰ τὸ γεγονὸς πὼς ἴαση δὲν βλέπουμε νὰ ἐπέρχεται στὸ ἐγγὺς μέλλον, καλὰ κάνουμε νὰ ἀναφέρουμε μερικὲς πασίδηλες πλέον παθολογίες καὶ νὰ διατυπώσουμε κάποιες κατὰ τὰ ἄλλα αὐτονόητα ὀρθολογιστικὲς θέσεις: Κυριάρχησαν φαντασιόπληκτα θεωρήματα καὶ ἰδεολογήματα περὶ μίας ἀνθόσπαρτης παγκοσμιοποιημένης μεταψυχροπολεμικῆς ζωῆς, ἡ ὁποία «θὰ καθιστοῦσε τὸ κράτος περιττό», καθότι αὐξάνεται ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀλτρουιστικῶν ΜΚΟ, τῶν χορευτῶν-πολιτικῶν, τῶν πολιτικῶν-κουμπάρων, τῶν κοινωνικῶν συναντήσεων ἐπιστημόνων, τῶν διεθνικῶν δρώντων τύπου Σόρος καὶ ἀσφαλῶς τῆς διπλωματίας τοῦ ζεϊμπέκικου καὶ τῶν συναισθηματικῶν φορτίσεων.

Ἀντίστροφα, ἡ ὀρθολογιστικὴ πολιτικὴ σκέψη διώχθηκε. Ὅσοι ἔλεγαν τὰ αὐτονόητα ἔγιναν στόχος βάναυσων ἐπιθέσεων. Πυροβολοῦσαν ὅσους προειδοποιοῦσαν γιὰ τὶς ἀναπόδραστες ἀρνητικὲς συνέπειες ὅταν σὲ ἕνα κράτος οἱ ἡγέτες νεφελοβατοῦν καὶ οἱ ἀναλυτὲς λένε ὅ,τι ἐξυπηρετεῖ ξένα συμφέροντα. Ἕνας μικρὸς ἀριθμὸς ἀναλυτῶν κόντρα στὸ ρέμα ἀπελπισμένα προειδοποιοῦσαν ὅτι ἡ πτώση τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης καὶ οἱ γιγαντιαῖες ἀνακατανομὲς ἰσχύος καὶ συμφερόντων θὰ ἐνεργοποιοῦσαν τὶς στρατηγικὲς σεισμικὲς πλάκες μὲ ἀποτέλεσμα σεισμοὺς στὶς περιφέρειες, ἀλλὰ καὶ στὴν Εὐρώπη.

Ἐπέρχονται, γραφόταν «κατεδαφίσεις κρατῶν, ἀλλαγὲς συνόρων, ἑκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, προσφυγικὰ κύματα, στρατηγικὲς μεταφορᾶς βαρῶν καὶ κατατριβῆς φίλων καὶ ἐχθρῶν τῶν ἡγεμονικῶν δυνάμεων, ἀναθεωρητισμοὺς κάθε εἴδους καὶ στρατιωτικὲς ἀπειλές, ἡ δὲ “ἀπροετοίμαστη καὶ βασικὰ ἄσκοπη ἔνταξη στὴν ΟΝΕ ἀναπόδραστα θὰ ἐξελιχθεῖ σὲ φυλακὴ χωρὶς ἀποδραση”» (τὰ ἐντὸς εἰσαγωγικῶν γραμμένα τὸ 1990, 1991, 1992, 1993 καὶ ἐντεῦθεν, τὸ τελευταῖο γιὰ τὴν ΟΝΕ τὸ 1999 καὶ 2000).

Βαθιὲς ρίζες

Τὰ προβλήματα τῶν νεοελλήνων, βέβαια, ἔχουν βαθιὲς ρίζες, δύο αἰῶνες πίσω, ὅταν δολοφονήθηκε ὁ Καποδίστριας. Ἔτσι, παρὰ τὶς προσδοκίες μετὰ τὸ 1821, ματαιώθηκε ἡ ἀξίωση νὰ ἀποκτήσουμε ἕνα ἀληθινὰ ἐθνικὰ ἀνεξάρτητο δημοκρατικὸ κράτος. Μετὰ τὸ 1945, ὅμως, ὁ κατήφορος ἐπιταχύνθηκε καὶ ὁ ἐμφύλιος πόλεμος ἦταν ἡ χαριστικὴ βολὴ ποὺ βασικὰ ὁδήγησε στὰ σημερινά. Αὐταρχισμός, δεσποτεία, ἄκριτη ἀστικοποίηση, ἐγκατάλειψη τῶν περιφερειῶν καὶ ἔλλειμμα ὑποδομῶν.

Μετὰ τὸ "νέο 1922 τοῦ κυπριακοῦ 1974" εἴχαμε τὸ ἀνάλγητο δόγμα «ἡ Κύπρος εἶναι μακριὰ καὶ ἂν οἱ ἑκατοντάδες χιλιάδες Κύπριοι ἀποφασίζουν νὰ αὐτοκτονήσουν ἡ Ἀθήνα … συμπαραστέκεται». Ἀκόμη, εἴχαμε τὰ νέα τζάκια καὶ τὴν παρακμὴ τοῦ τέλους τῆς δεκαετίας τοῦ 1980. Ἀκολούθησε τὸ φούσκωμα τῆς οἰκονομίας ταυτόχρονα καὶ ἡ προαναφερθεῖσα ἄκριτη ἀπροετοίμαστη ἔνταξη στὴν ΟΝΕ, τὰ συνθήματα «λεφτὰ ὑπάρχουν» καὶ ἡ πρόθυμη ἀριστεροδεξιὰ προσχώρηση στὶς λογικὲς τῶν μνημονίων γιὰ νὰ ὑπάρξει πειθαρχία καὶ συμμόρφωση τοῦ "νεοελληνικοῦ ἑτερόκλητου ὄχλου".

Γιατί ὅσοι ἀριστεροδεξιοὶ καρεκλοκένταυροι, πραιτοριανοὶ ξένων συμφερόντων, κυβερνοῦν τοὺς δύο τελευταίους αἰῶνες θεωροῦν ὄχλο τοὺς Ἕλληνες πολίτες. Κατ' αὐτούς, οἱ Μακρυγιάννηδες καὶ οἱ Κολοκοτρωναῖοι ἦταν ἀλῆτες, ἀγράμματοι καὶ ἀχάριστοι, ἐπειδὴ ἐξεγέρθηκαν κατὰ τῆς μεγαλόψυχης ὀθωμανικῆς δεσποτείας. Κάκιστοι καὶ ἀκατανόμαστοι ἦταν γιὰ πολλοὺς φορεῖς ἐπιστημονικῶν τίτλων οἱ ἐπαναστάτες τῆς ἐλευθερίας τοῦ 1821!

Ἔτσι, γιὰ τὴν πλειονότητα τῆς κατεστημένης ἑλληνικῆς διανόησης τὸ χείριστο αὐτὸ εἶδος ἱστορικοῦ ἀνθρώπου κατέληξε σὲ συνωστισμὸ στὸ λιμάνι τῆς Σμύρνης! Συνηγορώντας μὲ τοὺς ἐγχώριους ἐθνομηδενιστές, ὁ Ἐρντογᾶν, ὁ ὁποῖος ἀρχικὰ ἦταν πολὺ συμπαθὴς σὲ πολλοὺς διανοούμενους καὶ "εὐαγῆ ἱδρύματα", ἔχει περίπου πεῖ ὅτι οἱ μεγαλόψυχοι νεοτοῦρκοι ἔριξαν στὴ θάλασσα τοὺς Ἕλληνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, γιατὶ θὰ μποροῦσαν νὰ τοὺς κάνουν καὶ παστούς!

Πηγή: slpress.gr
Ἀναδημοσίευση ἀπό: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό