Ο θίασος βρίσκεται ακόμα σε περιοδεία

Όσο κοντεύει ο Μάης, το πολιτικό σκηνικό θυμίζει όλο και περισσότερο κακιά παράσταση – με πολύ χαμηλό προϋπολογισμό και σκάρτους ηθοποιούς. Με ένα τσούρμο γύπες οι οποίοι έχουν περικυκλώσει τον κοινωνικό ιστό και περιμένουν ένα λάθος για να κατασπαράξουν και το τελευταίο κοκαλάκι από το εδώ και καιρό υποσιτισμένο του λείψανο! Και όλα αυτά, ενώ –κακά τα ψέματα– η πλειοψηφία από εμάς συνεχίζει να σφυρίζει ανέμελα, να παρακολουθεί viral σαπουνόπερες στην τηλεόραση, αλλά και τη σφαγή των Κούρδων και των Σύριων στη Μέση Ανατολή λες και είναι η πρεμιέρα του νέου κύκλου του Game of Thrones. Και μέσα στο χάος και την κατρακύλα, να ξεφυτρώνουν εδώ κι εκεί παγκύπρια κομματικά συνέδρια, διασκέψεις τύπου, μακροσκελή tweeters και δωρεάν freddo σε mainstream καφετέριες της τελευταίας μοιρασμένης πρωτεύουσας στον κόσμο. Η αλήθεια είναι πως αναμένεται από στιγμή σε στιγμή κάποιο αντικατοχικό σύνθημα για να ολοκληρωθεί η είσοδός μας στο τριώδιο!

Είχαμε την ευχή και την κατάρα να γεννηθούμε σε έναν από τους πιο ευλογημένους τόπους πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Την ίδια στιγμή, ο Θεός μας έλαχε να αποτελούμε το τώρα μιας μακρόχρονης λαμπρής ιστορίας –ποτισμένης με ιδρώτα, αίμα και πολιτισμό– αλλά και τη γέφυρα για τη συνέχεια αυτής της ιστορίας. Και όλα αυτά καταφέρνουμε να τα συνθλίβουμε, να τα «ματσιάζουμε» σαν μια κόλλα χαρτί και να τα πετάμε στον κάλαθο των αχρήστων. Και κάπως έτσι γεννάται το ερώτημα: Υπάρχει ελπίδα; Παρ’ όλον τον πρόλογο, η απάντηση δεν μπορεί να είναι παρά μία: Πάντοτε θα υπάρχει. Η πορεία που οφείλουμε να διαβούμε μοιάζει κατά πολύ με αυτήν του Οδυσσέα, ο οποίος μετά από δεκαετή πόλεμο περιφερόταν στις θάλασσες για άλλα τόσα χρόνια μέχρι να μπορέσει να φθάσει στην Ιθάκη. Χρειάστηκε να κλείσει τα αυτιά του στις Σειρήνες, να πειθαρχήσει, να χρησιμοποιήσει την ευφυΐα του και να παραμείνει πιστός. Η Ιθάκη υπήρξε πάντα ο προορισμός. Και όσο και αν γνώριζε πως ο χρόνος και οι δυσκολίες έκαναν το εγχείρημα ακόμη πιο δύσκολο, ο ίδιος παρέμεινε πιστός. Έκτισε τη ζωή του με πυξίδα τις αξίες του, οι οποίες μπορούν να εκφραστούν με μία λέξη: «Πατρίδα».

Όσο κοντεύει ο Μάης, θα πληθαίνουν τα μακιγιαρισμένα πρόσωπα που «θα δεσμεύονται» κουνώντας μας τα πτυχία που έχουν αποκτήσει αλλά και τα διαπιστευτήρια καλού πολίτη. Ξεχνώντας μια μικρή λεπτομέρεια. Όλοι έχουν εκκολαφτεί από τον ίδιο ορνιθώνα. Μπορεί να έχει αλλάξει το περιτύλιγμα (μια γαλανόλευκη πάνω, μια γαλανόλευκη κάτω, δεν κάνει και πολλή διαφορά), αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. Όσο εμείς μένουμε αφυπνισμένοι και κινητοποιημένοι θα υπάρχει ελπίδα. Μέχρι τότε όμως, ας ξεκινήσουμε να στοιβάζουμε κασόνια με ντομάτες. Ο θίασος βρίσκεται ακόμη σε περιοδεία.

Γιώργος Λαγάκος

Ομερτά

Πηγή: Εφημερίδα Ένωσις