ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Ὅλο διαβάζουμε τὰ κύματα.
Κι ὁ καιρὸς μᾶς παίρνει
Σὲ ἄλλες θάλασσες μᾶς ἀκουμπάει
Σὲ ἄλλες θάλασσες μᾶς φέρνει.

La danse dans la danse
On devient l' enfant.

I


Ἔφυγε ἡ ζωή μας ἢ ἔφυγαν πουλιὰ ἀπ' τὴν παλάμη τοῦ Θεοῦ;

Τράβηξαν τουφεκιὲς νὰ τὰ σκοτώσουν
Ἡ ζωὴ μας ἔγινε ὡραιότερη
Τόσο ποὺ μοιάζει μὲ ἄστρο ὅταν τὴν κυττάξω
Καὶ δὲ μπορῶ νὰ τὴν κατεβάσω στὸ γιαλὸ
Καὶ νὰ τὴν κάμω πλοῖο

Ὤ περιστέρι τῆς ψυχῆς πήγαινε στὸ καλὸ
Πήγαινε τώρα μὲ τὸ μελτέμι
Καὶ φίλησέ μου ὅσα μαργαριτάρια συναντήσεις
Ἄν δὲν μὲ βλέπεις μὴ φοβᾶσαι θὰ γιορτάζω μαζί σου
Στὸ ταξίδι μας θὰ σηκώσουμε τὰ νερὰ τῆς θάλασσας
Νὰ εὐλογήσουμε ὅ,τι ἀγαπήσαμε
Καὶ ὅ,τι δὲν ξεχνᾶμε πιὰ

Σὲ περιβόλι ἄραξε τὸ περιστέρι
Σε περιβόλι ἄραξε ἡ ψυχή μου
Λοιπὸν θυμᾶμαι τώρα τὸ καλοκαίρι τῆς ζωῆς μου
Σὰ νὰ εἴσουνα ἐσὺ ἡ μόνη ἄνοιξη τῆς γῆς
Σὲ ἀντικρύζω ὦ ἡμέρα τῆς γέννησής μου.

II


Ὄρεξη γιὰ μάτια ἔχουν οἱ κρίνοι
Ὡραῖες ἀρχοντοποῦλες
Εἶχαν στὴ θάλασσα κυνήγι

Ποιός θὰ θερίσει τὴ θάλασσα
Θὰ βγάλει ἄσπρο χορτάρι
Τὰ νιᾶτα μας νὰ θρέψει
Ὄχι μὲ ἀφρὸ
Ἀλλὰ μὲ στάρι ἁρμυρό;

Καλότυχη ἡ θάλασσα μᾶς γνέφει
Τ' ἀπάνω της πουλιὰ σὰ νὰ τὴν ὁδηγοῦν
Σὰ νὰ τὴν φέρνουν στὴν ἀγκαλιά τους
Ὁ αἰθέρας εἶναι δρόμος ἴσιος
Μέσα του ὁ καθένας περπατεῖ
Σὰ μέσα στὸν ἤσκιο του
Ἤ μέσα στὸν ὕπνο του

Ὅποιος φέρνει τὴ θάλασσα στὴν ἀγκαλιά του
Εἶναι σὰ νὰ μὴν ὑποφέρει ἀπὸ βάρος
Εἶναι σὰ νὰ μὴ ντρέπεται ποὺ πηγαίνει μὲ τὸν ἀγέρα
Εἶναι σὰ νὰ κρατάει ὁλάκερη τὴ γῆ μέσα στὸ βλέμμα
Νὰ τραγουδάει μέσα στὴ νύχτα
Καὶ νὰ τοῦ γίνεται ἡ νύχτα μητέρα
Νὰ τραγουδάει μέσα στὸν ἥλιο
Καὶ ν' ἀγαπάει μιὰ γυναίκα
Ποὺ τὴ νομίζει βρέφος
Νὰ τραγουδάει μέσα στὸν ἄνεμο
Κι ἔτσι νὰ χάνει καὶ νὰ κερδίζει τὴ φωνή του.

III


Ἡ θάλασσα θρυμματίστηκε σὲ ἀναρίθμητα κρύσταλλα
Τὰ μαζέψαμε καὶ καβάλλα στὸν ἄνεμο ταξιδεύουμε
Τὰ ρίχνουμε ὅπου βλέπουμε γυναῖκες νὰ δέρνονται
Σὰ νὰ στερήθηκαν τὰ παιδιά τους
Τότε ξαναγίνονται οἱ θάλασσες
Καὶ ἄφθαστη ἀθωότητα τὶς διακρίνει
Τότε ἐμεῖς οἱ ἄντρες περάμε ψηλότερα στὸν οὐρανὸ
Γιὰ νὰ χορταίνουμε ἀπὸ μακρυὰ τὸ φέγγος
Ἐνῶ οἱ γυναῖκες αἰώνια ἀφηγοῦνται στὰ μωρὰ
Τὴ γέννηση τῶν θαλασσῶν.



Πηγή: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΧΑΡΑΣ, Ἐκδόσεις Ἰωλκὸς

Ἑλλήνων Φῶς

Σχετικά άρθρα...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *