Τί νά ἀφήσουμε πίσω μας
Πολλά εἶναι τά περιττά βάρη πού κολλοῦν στίς πλάτες μας μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου. Καιρός γιά (σοφές) ἀβαρίες!
Mία ἀπό τίς ρήσεις πού ἀποδίδονται στόν Βούδα εἶναι «Τό πρόβλημα εἶναι ὅτι νομίζετε πώς ἔχετε χρόνο». Το ἀπόφθεγμα τοῦτο εἶναι μετρημένο καί ζυγισμένο λέξη πρός λέξη. Δέν περισσεύει οὔτε φθόγγος ἀπό τή φράση. Οὔτε χρειάζεται ἔστω κι ἕνα σημεῖο στίξης γιά νά γίνει σαφέστερη καί πληρέστερη. Δέν ἔχουμε χρόνο περισσότερο ἀπ’ ὅσο μᾶς ἔχει δοθεῖ γιά νά παράξουμε συγκεκριμένο θετικό ἔργο γιά μᾶς καί τούς γύρω μας. Δέν ὑπάρχει οὔτε δευτερόλεπτο γιά πέταμα ἀπό τίς ἡμέρες καί τίς νύχτες μας. Ἡ λέξη «πέταμα» δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά καταστάσεις, δραστηριότητες, ἐπιλογές καί συναναστροφές πού δέν μᾶς ταιριάζουν, δέν εἶναι «ἐμεῖς».
Μέσα στό ἔτος πού ἤδη διανύουμε νά ἀσχοληθοῦμε καί νά ἐπενδύσουμε σέ ὅ,τι ἀξίζει πραγματικά: στή σχέση μέ τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους, στήν περιποίηση τοῦ ἐσωτερικοῦ κήπου, στήν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας καί στό μοίρασμά της μέ τούς ἄλλους μέσω τῆς στάσης ζωῆς πού ὑιοθετοῦμε.
Δέν ὑπάρχει χρόνος γιά συντονισμό μέ χαμηλές ὑπαρκτικές συχνότητες καί γιά τριβή μέ τά ἀνούσια, τά πολλά, ἠχηρά καί χυδαῖα. Ἡ ἀποστολή μας γιά τό νέο ἔτος εἶναι νά μή φοβηθοῦμε τήν κούραση καί τό ὅποιο κόστος γιά νά μάθουμε πώς νά γίνουμε ἀληθινοί καί νά τό πράξουμε. Στό Κατά Ἰωάννην (8.32) ἀναφέρεται ὅτι ὁ Χριστός εἶπε: «Καί γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς».
Στην ἔνθετη εἰκόνα βλέπουμε τό ἐξώφυλλο τοῦ πρώτου βιβλίου τοῦ Γιώργου Σταφυλᾶ. Τιτλοφορεῖται «Ἡ Συγκάλυψη. Ὑπόθεση Ἀλίκη Γιαννακοπούλου». Εἶναι ἕνα ἀστυνομικό μυθιστόρημα πού διαβάζεται ἀπνευστί. Ἡ πλοκή του ἐκτυλίσσεται στή σύγχρονη Ἀθήνα, πού σαπίζει ἀπό τή διαφθορά, τό ἔγκλημα, τήν ἀδιαφορία τῶν ἰσχυρῶν γιά τή μοίρα τῶν πολλῶν καί τήν πολιτική διαπλοκή. Ὁ Γ. Σταφυλάς στό ντεμποῦτο τοῦ χρησιμοποιεῖ γλώσσα, ὕφος, θεματολογία καί χαρακτηροδομές πού ἀπέχουν ἀπό τίς προδιαγραφές τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας. Τολμᾶ νά εἶναι ἀληθινός καί γι’ αὐτό φαντάζει ἀντισυμβατικός. Το ἔργο αὐτό ἀξίζει νά διαβαστεῖ. Κυκλοφορεῖ ἀπό τίς ἐκδόσεις Ὀσελότος.
Πηγή: Οἱ Ἀδιάβροχοι
