Μιχαήλ Άγγελος, ο «κανόνας» της Αναγεννησιακής τέχνης
Ένας εκκεντρικός και μονήρης δημιουργός που, υπηρετώντας ταυτόχρονα τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την αρχιτεκτονική και την ποίηση, προσπαθεί να συνθέσει ιδεαλιστικά το αρχαίο κλασσικό Κάλλος με το χριστιανικό Καλό, εξιδανικεύοντας την ανθρώπινη μορφή και ανάγοντας την τέχνη σε μέσο έκφρασης των βαθύτερων επιπέδων της ανθρώπινης συνείδησης, όπου εδράζεται το αίτημα και η ανάγκη της απροσποίητης επικοινωνίας με το Θεό.
Ζωγραφίζει δημιουργώντας ογκομετρικά τις φιγούρες του ώστε να δίνουν την ψευδαίσθηση του γλυπτικού όγκου. Χρησιμοποιεί την προοπτική βράχυνση και τις μορφές του σε στάσεις κοντραπόσο με τον τονισμό των μυώνων και την ογκομετρικότητά τους να τις κάνουν να μοιάζουν με επιζωγραφισμένα γλυπτά.
Στο έργο του Μιχαήλ Άγγελου και κυρίως στα τελευταία του έργα, η γαλήνη, η ηρεμία, η νηφαλιότητα παύουν να υπάρχουν. Τα πρόσωπα έχουν αποκτήσει μια αλαφιασμένη, αγωνιώδη έκφραση, τα σώματα κινούνται δυναμικά και βίαια, με σπασμωδικές συστροφικές κινήσεις, η σύνθεση γίνεται πολυπλοκότερη και η ψυχική ένταση υποβάλλεται δυναμικά στο θεατή. Ο μανιερισμός βρίσκεται σε εξέλιξη.
Το γυμνό ανθρώπινο σώμα αποθεώνεται για πρώτη φορά μετά την ελληνική κλασσική αρχαιότητα. Το αδρό σμίλεμα των μυώνων και η τέλεια διάρθρωση του κορμού και των μελών γύρω από ένα στιβαρό και κεντρικό άξονα, με καλομελετημένη την κίνηση, δίνει στο γλυπτό, όπως στο «Δαβίδ» (1501-1504) την αυτόνομη, στο χώρο, μνημειακή και ηρωική αίσθηση ενώ επαναφέρει το γυμνό στο προσκήνιο της τέχνης ως απαιτητικό πρότυπο.
Προσθήκες
- Διαβάστε το άρθρο της εικαστικού Μαρίας Ζωγράφου Ουζούνογλου για τη ζωή και το έργο του Μιχαήλ Άγγελου
- Περιηγηθείτε εικονικά στην Καπέλα Σιξτίνα
«Αν ήθελε κανείς να εξαγριώσει τον Μικελάντζελο, δεν είχε παρά να τον αποκαλέσει ζωγράφο.Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του γλύπτη»
Τα σημαντικότερα γλυπτά του Michelangelo Buonarroti
Μιχαήλ Άγγελος - MICHELANGELO - Ντοκιμαντέρ (BBC) (Πρώτο επεισόδιο)
Μιχαήλ Άγγελος - MICHELANGELO - Ντοκιμαντέρ (BBC) (Δεύτερο επεισόδιο)
«Η ιδέα βρίσκεται εγκλωβισμένη στο μάρμαρο. Ο καλλιτέχνης πρέπει απλώς να αφαιρέσει την περίσσεια ύλη, που την εμποδίζει να βγει στο φως, και να σταματήσει όταν αρχίσει να αναδύεται η εικόνα» Μικελάντζελο
