ΤΟ ΣΟΥΛΙ

17 Δεκεμβρίου, 2019 - 16:23

Ἡ κοιλάδα τοῦ Σουλίου.
(Valley of the Suli, the ancient Acheron, 1836)
Πηγή: TRAVELOGUES

Παιδιὰ Μωραϊτάκια, περαστικὰ καὶ ταξιδιάρικα, τραγουδούσανε μέσ' στὸ κρασοπουλιό, ὕστερ' ἀπὸ φαγοπότι. Στάθηκα νὰ τοὺς ἀκούσω. Ἦταν ἕνα τρατοῦδι ποὺ δὲν τὄξερα. Τραγοῦδι τοῦ Σουλιοῦ, ἀπὸ 'κεῖνα τὰ παλιά, ποὺ τἄσπειρε στὰ πέρατα ἡ Δόξα ἡ φτεροφόρα, ἡ ἴδια ποὺ ἔφερε στ' αὐτιά μου καὶ τοῦτο τ' ἀπομεινάρι τ' ἀκριβὸ ἀπὸ τοῦ Μωριᾶ τὴν ἄκρη. Σὰν ἀντίλαλος, φυλακωμένος ἀπὸ τὰ χρόνια τὰ βαριὰ ποὺ τὸν πλακώνανε, κι' ἄξαφνα λευτερώθηκε, ἤτανε καὶ τοῦτο τὸ τραγοῦδι τὸ κομματιαστό. Ρείπιο ἀπὸ κόσμο ξεχασμένον.

Ἀφοῦ κόπηκε τὸ τραγοῦδι, ἒμεινε ἡ συντροφιὰ συλλογισμένη λίγο. Μπῆκα τότε κ' ἐγὼ μέσα. Κάθισα σιωπηλός, ἐλπίζοντας τοῦ τραγουδιοῦ τ' ἀπόσωμα ν' ἀκούσω. Ἐλπίδα γελασμένη! Μὲ τοῦ τραγουδιοῦ ἀκόμα τὸν ἀχὸ στ' ἀφτιά τους, οἱ χωριάτες μιλούσανε ψυχρά.

— Κατὰ ποῦ πέφτει αὐτὸ τὸ Σοῦλι; ρώτησε ἕνας τους.

— Ἔχω ἀκούσει ἕνα χωριό, Σοῦλι, κάπου στὸ Μωριᾶ, εἶπε ἄλλος.

— Κάπου βρίσκεται κατὰ τὴ Ρούμελη, τρίτος ἀποκρίθηκε.

— Τὸ Σοῦλι γράφεται στὴν ἱστορία, βρὲ παιδιά, εἶπε ὁ λογιώτατος τῆς παρέας. Δὲν τὄχετ' ἀκουστά; Ποῦ πέφτει δὲ θυμᾶμαι... Ἐσὺ δὲν ξέρεις νὰ μᾶς πῇς ποῦ βρίσκεται τὸ Σοῦλι;

Ὁ λογιώτατος ρωτοῦσε ἐμένα.

— Χάρηκα τὸ τραγοῦδι σας, ὠρὲ παιδιά, εἶπα 'γώ. Τί ὀμορφιὰ γεμάτο καὶ λεβεντιά! Νὰ σᾶς ρωτήσω, γιὰ ποῦ εἴσαστε;

— Γιὰ τὴν ξενιτειά, εἶπαν ὅλοι.

— Γειά σας, καὶ καλὴ ὥρα στὸ ταξίδι σας. Ὅσο θυμᾶστε τὸ τραγοῦδι αὐτό, δὲ θὰ χαθῆτε. Καὶ τὴν πατρίδα δὲ θὰ τὴ λησμονήσετε.

— Ναί, ἀλλὰ δὲ μᾶς εἶπες γιὰ τὸ Σοῦλι...

— Τὸ Σοῦλι, στὸ τραγοῦδι βρίσκεται... ἀλλοῦ πιὰ δὲ θὰ τ' ἀπαντήσετε. Ὥρα καλή, μαῦρα παιδιά, ποὺ λησμονήσατε τὸ Σοῦλι! Καλὰ διάφορα στὸ μακρινὸ ταξίδι σας, παιδιὰ καϊμένα!

Πηγή: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ, 1867-1945, Τὸ Σοῦλι