ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ.
Ἀκόμα εἶνε χειμωνιὰ, Βρέχει, φυσάει, Μέσα 'ς τὰ σπήτια ἡ γωνιὰ Σπιθοβολάει. Ἀλλὰ βαθειὰ 'ς τὴν ἐξοχὴ Κάτι ἀσπρίζει· Ἡ μυγδαλιὰ —καλὴ ἀρχὴ— Φουντώνει, ἀνθίζει. Γέρο χειμῶνα, εἶνε βαρειὰ Τὰ κρίματά σου. Γι' αὐτὸ γεννᾷς μὲ πονηριὰ Τὴ μυγδαλιά σου. 'Σ τὰς τελευταίας σου στιγμὰς Μετανειωμένος, Θέλεις νὰ σβύσῃς ἀπὸ 'μᾶς Συχωρεμένος.
Κωστῆς
Πηγή: Ἐφημερίς Σατυροπολιτική "ΜΗΝ ΧΑΝΕΣΑΙ", Τεύχος 131, Ἔτος 1881
Φωτογραφία: pinterest.com