ΑΓΕΡΑΣ
Σταμάτησε ὁ ἀγέρας
Ἄναψαν θρύλοι στό ποτάμι
Ὁ καβαλάρης διάβηκε τ' ἀμίλητο νερό
Τό σκυλί πέρασε σύρριζα τή νύχτα
Το φεγγάρι ρίχνει κλεφτές ματιές στό κεφαλόσκαλο
Ἐδῶ μιά κόρη χτυπάει σ' ἕνα γουδί τόν πετρωμένο πιά καημό της
Σταμάτησε ὁ ἀγέρας
Ἡ Παναγιά ἄναψη ἡ ἴδια τό καντήλι της
Κοιμᾶται ἡ γιό της
Πῆγε νά τόν σκεπάσει
Ἀπ' τό σεντόνι εὐώδιασε τό χέρι της
Βγῆκε ξανά καί κάθισε στό εἰκονοστάσι
Τ' ἀστέρι δείχνει
Σάν τό παλιό ἐκεῖνο τῆς Βηθλεέμ
Ποῦ δείχνει;
Ποιά γέννηση προσμένουν πάλι;
Ἄραγε νά ξεκίνησαν οἱ Μάγοι;
Ἡρῶδες διαφεντεύουνε τόν κόσμο
Σταμάτησε ὁ ἀγέρας
Κι ὅταν σοῦ λέω «κάνε γρήγορα» ν' ἀκοῦς
Ὅταν φωνάζει ἡ νύχτα νά θυμᾶσαι
Ἐδῶ μᾶς πῆραν τήν πατρίδα τή μισή
Κι ἡ ἄλλη μισή
Σάν πιό χαμένη.
Μιχάλης Πασιαρδῆς
Πηγή: «ἡ λέξη» τχ.86, 1989
Ἑλληνων Φῶς