Αγοράζουμε Ελληνικά: Περισσότερο αναγκαίο από ποτέ!

Ας καταλάβουμε επιτέλους πως η καθημερινή συνήθεια «Αγοράζουμε Ελληνικά!» είναι ο μόνος ασφαλής και σύντομος δρόμος για να ξανασυναντήσουμε την ευημερία και την χαμένη μας αξιοπρέπεια!

Όταν η Ελλάδα μπήκε στη δίνη της οικονομικής κρίσης το 2009, όλοι οι πολίτες που δεν είχαν το προνόμιο ειδικότερων γνώσεων πάνω στην οικονομική επιστήμη άρχισαν να προβληματίζονται σχετικά με τους πρακτικούς τρόπους αντιμετώπισης της νέας, δυσάρεστης πραγματικότητας που άρχισε να διαμορφώνεται ολοένα και εντονότερα μέσα στην Ελληνική κοινωνία.

Για τον λόγο ακριβώς αυτό, από τον Μάρτιο του 2010 ξεκινήσαμε την σειρά των άρθρων «Αγοράζουμε Ελληνικά!»*, ένα σύνθημα που πρώτος επινόησε ο Παναγιώτης Μακριάς, εκδότης του ομογενειακού περιοδικού «Estiator» των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για να ενθαρρύνει την πολυπληθή Ελληνική ομογένεια Αμερικής – Καναδά, να αγοράζει συνεχώς Ελληνικά προϊόντα σαν την πιο αποτελεσματική μέθοδο υποστήριξης της πληγωμένης Ελληνικής οικονομίας.

Είναι γεγονός πως οι σύγχρονοι Έλληνες συνηθίζουμε περισσότερο να φορτώνουμε «στους άλλους» ή στους ξένους τα δεινά που μας ταλαιπωρούν και ελάχιστα στον εαυτό μας ή στα δικά μας λάθη, ενώ προτιμάμε να διαμαρτυρόμαστε στους δρόμους ή στον καναπέ απέναντι από την τηλεόραση, όχι όμως να κάνουμε συνειδητά μερικά πρακτικά και αποτελεσματικά πράγματα που θα βοηθήσουν εμάς, την οικογένεια και την εθνική μας οικονομία.

Ο λόγος φυσικά για την έλλειψη καταναλωτικής συνείδησης που διακρίνει τους περισσότερους Έλληνες καταναλωτές, κάτι που οδήγησε μόνο μέσα στην περίοδο 2009-2014 στην (επί πλέον) υπερχρέωση της Ελλάδος – ούτε λίγο, ούτε πολύ – με το αστρονομικό ποσό των 150 δισεκατομμυρίων Ευρώ από την διαφορά των μαζικών εισαγωγών και των ανεπαρκών εξαγωγών της χώρας μας, όπως προκύπτει από τον παρακάτω πίνακα συνολικών εισαγωγών και εξαγωγών την εξαετία 2009 – 2014:

ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΩΝ / ΕΞΑΓΩΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΕΞΑΕΤΙΑ 2009-2014)

Δυστυχώς πολλοί Έλληνες προκειμένου να δικαιολογήσουν την έλλειψη καταναλωτικής συνείδησης η οποία στην σημερινή εποχή ισοδυναμεί με ομαδική οικονομική αυτοκτονία, αρκούνται στο ψυχολογικό άλλοθι πως (τάχα) στην χώρα μας δεν παράγουμε τίποτα και είμαστε αναγκασμένοι να καταναλώνουμε εισαγόμενα προϊόντα. Το «επιχείρημα» αυτό ακούγεται δυστυχώς από πάρα πολλούς Έλληνες ενώ δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ψεύτικη και ηθελημένη αυταπάτη για να δικαιολογήσουμε την ξενομανία και την ασυγχώρητη έλλειψη καταναλωτικής συνείδησης που μας διακρίνει.

Ας σκεφτούμε επιτέλους σαν καταναλωτές πως για να βγούμε από τον λάκκο με τα φίδια στον οποίο βρισκόμαστε (δεν είναι του παρόντος να εξετάσουμε πώς, πότε και γιατί) πρέπει να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις, πρέπει να αγοράζουμε με σχολαστικότητα μόνο προϊόντα που έχουν την ξεκάθαρη ένδειξη «Ελληνικό προϊόν», ώστε μόνοι μας να δημιουργήσουμε ζήτηση, απασχόληση, ασφαλιστικά και φορολογικά έσοδα για το κράτος, περιορισμό του χρέους με την μείωση των εισαγωγών κ.α.π.

Δεν υπάρχει λόγος να αγοράζουμε εισαγόμενα Pampers όταν υπάρχουν τα Ελληνικής παραγωγής Babylino, Sani και άλλα υποκατάστατα που φέρνουν την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» και μάλιστα πολύ φθηνότερα.

Δεν υπάρχει λόγος να αγοράζουμε εισαγόμενα προϊόντα της Nestle ή της Παυλίδης που εξαγοράστηκε από την πολυεθνική Κraft Foods και παράγει μέσα στην Ελλάδα μερικά μόνο από τα δεκάδες προϊόντα με τα οποία πλημμυρίζει χιλιάδες σημεία πώλησης μέσα στην χώρα μας. Χάθηκε η ΙΟΝ, το αυθεντικό διαμάντι της Ελληνικής σοκολατοποιίας που απασχολεί και 1.000 εργαζόμενους; Χάθηκε η ΟΣΚΑΡ που δημιουργήθηκε από δραστήριους Κωνσταντινουπολίτες όταν εκδιώχτηκαν από τις αλησμόνητες πατρίδες πριν από λίγες δεκαετίες;

Δεν υπάρχει λόγος να αγοράζουμε Coca Cola, Fanta, Sprite που δεν γράφουν την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» όταν στην Ελλάδα υπάρχει η Green Cola που παράγεται στην Ορεστιάδα, η Λούξ που παράγεται στην Πάτρα, η ΕΨΑ στον Βόλο και δεκάδες άλλες επιχειρήσεις αναψυκτικών σε ολόκληρη την Ελλάδα που φέρουν υπερήφανα την Ελληνική σημαία επάνω στην συσκευασία τους! Δεν υπάρχει λόγος να χρυσοπληρώνουμε Lipton όταν στην Κομοτηνή παράγεται το μοναδικό αναψυκτικό tou vounou, ένα κρύο τσάι του βουνού με φρεσκοστυμμένα λεμόνια, ανθόμελο και μαύρη ζάχαρη!

Δεν υπάρχει λόγος να αγοράζουμε εισαγόμενα τσιγάρα ξένων πολυεθνικών με διάφορα σήματα. Έχουμε την ΚΑΡΕΛΙΑΣ, την μακροβιότερη ελληνική καπνοβιομηχανία, την Συνεταιριστική ΣΕΚΑΠ ακόμα και την Παπαστράτος που εξαγοράστηκε μεν το 2003 από την Philip Morris International αλλά παράγει στην Ελλάδα και απασχολεί κάπου 800 εργαζόμενους.

Δεν υπάρχει λόγος να αγοράζουμε πανάκριβα εισαγόμενα απορρυπαντικά, είδη καθαρισμού, υγρά πιάτων μιας χούφτας πολυεθνικών που με συνεχή πλύση εγκεφάλου μέσα από την καθημερινή διαφήμιση, μας κάνουν να χρυσοπληρώνουμε τα εισαγόμενα προϊόντα τους όταν υπάρχουν σε όλες αυτές τις κατηγορίες πολύ φθηνότερα προϊόντα και μάλιστα εξαιρετικής ποιότητας που φέρουν την ένδειξη «Ελληνικό Προϊόν»! Δεν αξίζει τον κόπο να ψάξουμε λίγο πιο προσεκτικά στις άκρες και στο κάτω-κάτω μέρος των ραφιών των αλυσίδων λιανικής (όλα τα προνομιακά ράφια των αλυσίδων λιανικής έχουν καταληφθεί από ελάχιστες πολυεθνικές που μας πουλάνε τα πανάκριβα, εισαγόμενα προϊόντα τους) για να βρούμε αντίστοιχα προϊόντα Ελληνικής παραγωγής που είναι και πολύ φθηνότερα;

Τα ίδια και στα σαπούνια, τα αφρόλουτρα και τα είδη προσωπικής φροντίδας. Μια χούφτα πολυεθνικών έχει πλημμυρίσει τα πάντα με πανάκριβα, εισαγόμενα προϊόντα την ίδια στιγμή που υπάρχουν πολλά αντίστοιχα είδη τα οποία φέρουν την μαγική ένδειξη «Ελληνικό προϊόν», παράγονται στην Ελλάδα και είναι φθηνότερα!

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αγοράζουμε εισαγόμενες μπύρες και να διευρύνουμε απερίσκεπτα το έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου όταν η Ελλάδα διαθέτει εκατοντάδες ετικέτες Ελληνικής μπύρας με την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν», οι οποίες ικανοποιούν πλήρως όλες ανεξαιρέτως τις κατηγορίες καταναλωτών. Ιδιαίτερα οι επαγγελματίες του τουρισμού έχουν υποχρέωση να προσφέρουν Ελληνική μπύρα στα εκατομμύρια των ξένων επισκεπτών της χώρας μας που θέλουν, εκτός από τις φυσικές ομορφιές, να γνωρίσουν και τα προϊόντα του τόπου μας!

Τα ίδια ακριβώς ισχύουν για το Ελληνικό κρασί, τα Ελληνικά αλκοολούχα ποτά και τα φυσικά μεταλλικά νερά. Ένας μυθικός αμπελώνας που μας χαρίζει απλόχερα εκατοντάδες κρασιά σπάνιας ποιότητας, αποστάγματα που είναι διάσημα σε ολόκληρο τον κόσμο – και όμως εμείς θέλουμε να πληρώνουμε συνάλλαγμα για εισαγωγές ξένων κρασιών και… ουίσκυ! Λες και δεν έχουμε αυθεντικό ούζο, τσίπουρο, τσικουδιά, ρακόμελο, απόσταμα μαστίχας Χίου ή ΜΕΤΑΧΑ και μερικές χιλιάδες ετικετών εξαιρετικού Ελληνικού κρασιού από ολόκληρη την Ελλάδα! Τα ίδια με το φυσικό μεταλλικό νερό. Χρυσοπληρώνουμε την Nestle και σπαταλάμε πολύτιμο συνάλλαγμα αγοράζοντας τα νερά Perrier, Vittel, Contrex και San Pellegrino λες και μας «ξινίζουν» τόσα και τόσα καταξιωμένα σήματα Ελληνικού φυσικού μεταλλικού νερού (Σουρωτή, Ζαγόρι, Βίκος, Υδρία, Σέλι, Κορπί, Αύρα κ.ο.κ.ε.).

Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να αγοράζουμε εισαγόμενα γαλακτοκομικά προϊόντα Ολλανδίας, Δανίας ή Γερμανίας. Δόξα τον Θεό διαθέτουμε μια πλούσια παραγωγή γάλακτος και τυριών – δεν χρειάζεται να χρυσοπληρώνουμε τα διάφορα γάλατα, τα διάφορα Milner, Fino, Lurpak κ.ο.κ.ε. που έχουν καταλάβει με συνεχή διαφημιστική πλύση εγκεφάλου τα ψυγεία και το τραπέζι μας. Αντισταθείτε. Διαλέξτε Δέλτα, Όλυμπο, Δωδώνη, ΕΒΟΛ και κάθε άλλο γαλακτοκομικό προϊόν που γράφει επάνω στην συσκευασία του την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν». Ορισμένες πολυεθνικές μας παραπλανούν κιόλας βάζοντας οικεία σήματα (π.χ. Βούτυρο τύπου Κερκύρας) ενώ είναι εισαγόμενα και απλά συσκευάζονται στην Ελλάδα! Βάζουν μάλιστα επιδεικτικά και τον κωδικό που αρχίζει από 520 ο οποίος όμως φυσικά, δεν σημαίνει πως το προϊόν παράγεται υποχρεωτικά μέσα στην Ελλάδα!

Δεν υπάρχει λόγος να ψωνίζουμε εισαγόμενα προϊόντα (κυρίως Κινέζικα) από τα διάφορα Praktiker, Ikea ή Zara. Αν ψάξουμε, σίγουρα θα βρούμε αντίστοιχα Ελληνικά προϊόντα που σίγουρα είναι καλύτερα ποιοτικά και πολλές φορές όχι ακριβότερα. Γνωρίστε τα εξαιρετικά προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα από την ΠΥΡΑΜΙΣ (Eξοπλισμός Kουζίνας, Μαγειρικά σκεύη, Συστήματα μπάνιου, Ηλιακοί Θερμοσίφωνες) την Helmi (γυναικεία ρούχα που σχεδιάζονται και παράγονται στην Ελλάδα), την Αναστασία (Shoes by Anastasia) μια βιοτεχνία που φτιάχνει πάμφθηνα, χειροποίητα παπούτσια από δέρμα στο Κερατσίνι, την ARMO με ανδρικά ενδύματα στο κέντρο της Αθήνας, την ΕΒΕ (Ελληνικό Βιοτεχνικό έπιπλο με πλούσιες ιδέες για το σπίτι) και εκατοντάδες άλλες επιχειρήσεις που παράγουν Ελληνικά προϊόντα σε ολόκληρη την χώρα! Ψάξτε λίγο πριν αγοράσετε, μην τρέχετε στα «γνωστά» σημεία επηρεασμένοι από την διαφημιστική πλύση εγκεφάλου! Διαθέστε λίγο χρόνο στην έρευνα γιατί θα ωφελήσετε τόσο την τσέπη σας, όσο και την εθνική μας οικονομία που το έχει μεγάλη ανάγκη!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Όταν πολλές φορές αγοράζουμε ένα φθηνότερο εισαγόμενο προϊόν νομίζουμε πως κάνουμε οικονομία. Στην ουσία καταστρέφουμε την Εθνική παραγωγή και μαζί της την Εθνική μας οικονομία. Αν σ΄ αυτό προσθέσουμε το γεγονός πως αγοράζουμε απερίσκεπτα εισαγόμενα προϊόντα που είναι ακριβότερα, όταν υπάρχουν Ελληνικά τα οποία είναι συνήθως καλύτερα και φθηνότερα, καταλαβαίνουμε γιατί σταδιακά φθάσαμε στο σημείο να έχουμε τέτοια εξάρτηση από τις εισαγωγές και τις διαθέσεις των ξένων. Αν εμείς οι ίδιοι δεν φροντίσουμε τη χώρα μας με την νέο-ελληνική συνήθεια «Ωχ ρε αδελφέ», περιμένουμε να την φροντίσουν οι ξένοι;

Πριν κάνετε και την πιο απλή αγορά ψάξτε να βρείτε την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» επάνω στην συσκευασία κάθε προϊόντος που αγοράζετε. Είναι η μόνη ασφαλής ένδειξη ότι το προϊόν που αγοράζετε είναι Ελληνικής παραγωγής. Μην εμπιστεύεστε καθόλου την ένδειξη του EAN BAR CODE που αρχίζει από 520 γιατί μπαίνει νόμιμα και σε εισαγόμενα προϊόντα.

Υπάρχουν χιλιάδες Ελληνικές επιχειρήσεις, βιοτεχνίες και βιομηχανίες σε ολόκληρη την χώρα, με εξαιρετικά προϊόντα τα οποία τις περισσότερες φορές είναι και καλύτερα και φθηνότερα.

Ας καταλάβουμε επιτέλους πως η καθημερινή συνήθεια «Αγοράζουμε Ελληνικά!» είναι ο μόνος ασφαλής και σύντομος δρόμος για να ξανασυναντήσουμε την ευημερία και την χαμένη μας αξιοπρέπεια!

*Σειρά άρθρων «Αγοράζουμε Ελληνικά!»:

Άρθρο πρώτο (8 Μαρτίου 2010), Άρθρο δεύτερο (14 Ιουνίου 2010), Άρθρο τρίτο (12 Ιουλίου 2010), Άρθρο τέταρτο (5 Φεβρουαρίου 2011), Άρθρο πέμπτο (6 Μαΐου 2011), Άρθρο έκτο (8 Ιουνίου 2011), Άρθρο έβδομο (4 Αυγούστου 2011), Άρθρο όγδοο (25 Νοεμβρίου 2011), Άρθρο ένατο (28 Μαρτίου 2012), Άρθρο δέκατο (4 Ιουλίου 2012), Άρθρο ενδέκατο (28 Ιουλίου 2014).

Πηγή: Analyst.gr