«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Ένα πολύ ωραίο ποίημα που όμως αποδίδεται σε λάθος δημιουργό: Ἀργοπεθαίνει ὅποιος γίνεται σκλάβος τῆς συνήθειας, ἐπαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τὶς ἴδιες διαδρομές, ὅποιος δὲν ἀλλάζει περπατησιά, ὅποιος δὲν διακινδυνεύει ν᾿ ἀλλάξει χρῶμα στὰ ροῦχα...
Υπάρχουν τόσες και τόσες αφορμές για να πέσεις σε κατάθλιψη. Να παρασυρθείς και να βυθιστείς ανήμπορος ν’αντιδράσεις. Τι να πρωτοπεί κανείς… Όμως, υπάρχει και το καλό σ’αυτό το αρνητικό γαϊτανάκι. Υπάρχει αυτή η τεράστια...
Βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία του ποιήματος που ακολουθεί είναι η αφηγηματικότητα και η προοδευτική μετάβαση από το θείο στο ανθρώπινο πάθος. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1935 στο περιοδικό Τα Νέα Γράμματα. Στ' Όσιου Λουκά το μοναστήρι, απ'...
