«Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε...»
Νίκος Κωνσταντινίδης Οι δείχτες του παλιού ρολογιού αγκομαχούν στον τοίχο. Η ζωή έγινε σκληρή και για τ’ άψυχα. Οι ερπύστριες του κακού τσαλαπατούν και τα στερνά όνειρα στην οδό Ελπίδας. Η ηθική φθορά φαίνεται...