Γιὰ νὰ βαδίσῳ στὸ αὔριο, πρέπει νὰ τιμήσῳ τὸ χθές!
Πόσο ἀντιφατικό μᾶς ἀκούγεται κάτι τέτοιο;
Κι ὅμως…
Ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀποφασίζω σήμερα, γιὰ τὸ αὔριο, βασίζονται σὲ γνώσεις, ἐμπειρίες, ἐπιλογὲς τοῦ χθές μου.
Ἡ κρίσις μου, ἡ ἀντίληψίς μου, ἡ ὅποια συνειδητότης μου εἶναι ἀποτέλεσμα χθεσινῶν ἐπιλογῶν κι ἀποφάσεων.
Τί λοιπόν σκέπτομαι γιά τό αὔριο;
Αὐτὸ ποὺ σκέπτομαι, ὀνειρεύομαι, προγραμματίζω εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἔως σήμερα διαδρομῆς μου.
Ὀφείλω λοιπόν, μὲ ὅλες μου τὶς δυνάμεις, νὰ εὐχαριστῷ καὶ νὰ εὐγνωμονῷ τὸ χθές μου, τὶς ἐμπειρίες μου, τὰ παθήματά μου, διότι δίχως αὐτὰ δὲν θὰ ἤμουν αὐτὸ ποὺ εἶμαι σήμερα. Ἀκόμη κι ἐὰν ὐπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ μὲ πόνεσαν, μὲ τσάκισαν ἤ μὲ κατέστρεψαν, ὀφείλω νὰ τοὺς εὐχαριστήσῳ, διότι δίχως αὐτοὺς δὲν θὰ μποροῦσα σήμερα νὰ γνωρίζῳ αὐτὰ ποὺ γνωρίζω καὶ νὰ εἶμαι αὐτὸ ποὺ εἶμαι.
Φιλονόη
