Γιῶργος Σεφέρης - Ποιήματα μέ ζωγραφιές
Ἕνα γράμμα
Λονδῖνο 29 Νοεμβρίου 1961
Ἀγαπητό μου Μαντζουρανάκι
Χτές ἡ Μαντζουράνα (ἡ γιαγιά) μοῦ ἔφερε μιά
ὡραῖα ζωγραφιά πού μᾶς ἔστειλες. Μοῦ ἄρεσε τόσο
πολύ πού θά ἤθελα νά εἴμουνα κι΄ ἐγῶ ἐκεῖ μέσα· νά
τρέχω καί νά τραγουδῶ σ΄ ἐκεῖνο τό δρόμο πού
ἔφτιαξες καί νά εἴσουν κι΄ ἐσύ μαζί μου νά παίζαμε
καί νά λέγαμε ἀστεῖα.
Πολύ μοῦ ἄρεσε ἀκόμη γιατί ἕνα μικρό - μικρό
πουλάκι, πιό μικρό ἀπό τή μύτη τοῦ μολυβιοῦ αὐτοῦ
πού σοῦ γράφω, πῆγε καί τρύπωσε μέσα στή ζωγρα-
φιά σου, καί ἄμα εἶμαι καλός ἀρχίζει ἕνα θαυμάσιο
κελάϊδημα. Τώρα αὐτό πού σοῦ λέω θά ποῦν οἱ ἄλ-
λοι, οἱ μεγάλοι, πώς εἶναι μποῦρδες. Πῶς νά κάνω
νά τούς δείξω πώς δέν εἶναι; Ἀλλά δέν πειράζει,
πάντα οἱ ἀνθρωποι μοῦ λένε πώς λέω μποῦρδες. -
Ἔπειτα ὅμως ἄμα περάσει καιρός κάνουν "Χά!"
ὅπως ὁ γάϊδαρος καί λένε: ἀλήθεια μᾶς ἔλεγες! Ἔτσι
πιστεύω πώς θά γίνει καί μ΄ αὐτό τό μικρούτσικο
πουλάκι πού σοῦ ἔλεγα, καί γιά τά ποιήματα μέ τίς
ζωγραφιές πού ἔδωκα στή μαμά σου πρίν ἀκόμη
γεννηθεῖς. Τώρα μαθαίνω πώς τίς κρατᾶς ἐσύ καί
πώς τίς κάνεις γοῦστο. Χαίρομαι.
Νά ΄σαι καλά
Γιῶργος
Εἴτανε μιά κοπέλα ἀπ΄ τή Σάμο
πού ἔχωσε τό δεξί της στήν ἄμμο
καί μέ τ΄ ἄλλο τό χέρι
κρατοῦσε ἕνα ἀστέρι
ἐτούτη ἡ κοπέλα ἀπ΄ τή Σάμο
Εἴτανε μιά γριά ἀπ΄ τό Λασίθι
πού μιά Λαμπρή κατάπιε ἕνα ρεβύθι.
Ὅταν εἶπε: "Θέλω κι΄ ἄλλο!"
ἔγινε κακό μεγάλο
καί χάθηκε ἡ γριά μέ τό ρεβύθι.
Τούτη τή λέγαν Ἀρετούσα.
Ἔτρεχε πάντα στά μπούσια·
ἤθελε ὅλο νά τά κάνει
καί γι΄ αὐτό κρατᾶ στεφάνι
Ἔφαγε κι ἕνα σπουργίτη
καί τῆς ἔκοψαν τή μύτη
καί τήν ἔκλεισαν στό σπίτι
γιά νά βλέπει ἀπ΄ τό φεγγίτη
μόνο τόν ἀποσπερίτη
Δάφνη, Δάφνη, Δάφνη
Καλή Λαμπρή
Καλή Λαμπρή
Καί νά μοῦ γράφεις ὅπως πρίν
Αὐτό εἶναι τό κόκκινο αὐγό
κι΄ ἐγῶ εἶμαι ὁ
Γιῶργος
Πηγή: Γιῶργος Σεφέρης, Ποιήματα μέ ζωγραφιές σέ μικρά παιδιά, ἐκδόσεις ΕΡΜΗΣ
Χρύσα Νικολοπούλου/Ἑλλήνων Φῶς
