Των Θαλασσών ο Άγιος.
Διήγηση του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη για τον Άγιο Νικόλαο Ο συγγραφεύς περιγράφει τον εσπερινόν της παραμονής του Αγίου Νικολάου εις τον ομώνυμον ναόν της πατρίδος του Σκιάθου. Εβράδυασεν. Ο ήλιος δύων όπισθεν του πευκοφύτου...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Διήγηση του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη για τον Άγιο Νικόλαο Ο συγγραφεύς περιγράφει τον εσπερινόν της παραμονής του Αγίου Νικολάου εις τον ομώνυμον ναόν της πατρίδος του Σκιάθου. Εβράδυασεν. Ο ήλιος δύων όπισθεν του πευκοφύτου...
Κάθε ἀπόγευμα, φεύγοντας ἀπ᾿ τὸ σχολεῖο, τὰ παιδιὰ τὸ ῾χαν συνήθεια νὰ παίζουν στὸν κῆπο τοῦ γίγαντα. Ἦταν ἕνας πελώριος, μαγευτικὸς κῆπος, μ᾿ ἁπαλὴ πράσινη χλόη καὶ χιλιάδες πολύχρωμα λουλούδια ὅμοια μ᾿ ἀστέρια κι...
«Αυτήν εδώ τη ζωή δοκίμασα, και μου ήταν αρκετή». Η αιωνίως γοητευτική φλυαρία ενός μεγάλου. —του Ben Tarnow από το New Yorker. Προσαρμογή-μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου— Όταν ο Μαρκ Τουέιν άνοιγε το στόμα του, έβγαιναν...
Μία φορὰ καὶ ἕναν καιρό, ἕνας βασιλιὰς σκέφτηκε ὅτι ἂν ἤξερε πάντοτε τὴν κατάλληλη στιγμὴ γιὰ ν᾿ ἀρχίζει κάτι, ἂν ἤξερε ποιοὶ εἶναι οἱ κατάλληλοι ἄνθρωποι γιὰ ν᾿ ἀκούει καὶ ποιοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ...
Τοῦ Μιχάλη Μακράκη Ὁ Ντοστογιέφσκι ἀγάπησε πολὺ τὰ παιδιά, ὅπως εἶχε ἀγαπήσει καὶ τοὺς νέους (ὅλοι σχεδὸν οἱ ἥρωές του εἶναι νέοι) ποὺ μαζί τους αὐτὰ ἀποτελοῦσαν τὴ νέα γενιά. Σύμφωνα μὲ τὸ Serge...
Ἡ ὥρα δὲν ἦρθε ἀκόμα νὰ πεῖ ἡ Ἱστορία τὸ λόγο της γιὰ τὸν Καζαντζάκη. Κι' ὅποιος λέει «Ἱστορία», λέει Κριτική. Ὄχι μόνο γιατὶ τὸ κρύσταλλο τῆς στιγμῆς θαμπώνεται ἀπὸ τὸ ζεστὸ χνῶτο τῶν...
Αθανάσιος Καραπέτσας Στο σηµείωµά µας τούτο θα ασχοληθούµε µε τον σχεδόν άγνωστο σε µας λογοτέχνη, τον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, τον ταπεινό συνοδοιπόρο του άλλου Αλέξανδρου, του Παπαδιαµάντη. Σίγουρα δεν υπήρξε δηµιουργός πρώτου µεγέθους, είναι όµως...
Ὅταν μπῆκε στὸ καφενεῖο, κεῖνο τὸ ἀπόγεμα, ἤτανε νωρὶς ἀκόμα. Κάθισε σ᾿ ἕνα τραπέζι, πίσω ἀπὸ τὸ μεγάλο τζάμι ποὺ ἔβλεπε στὴ λεωφόρο. Παράγγειλε καφέ. Σὲ ἄλλα τραπέζια, παίζανε χαρτιὰ ἢ συζητούσανε. Ἦρθε ὁ...