Μυστικὴ Παράκληση (Κωστῆς Παλαμᾶς)
Δέσποινα, κανένα φόρεμα τὴ γύμνια μου δὲ φτάνει νὰ σκεπάσῃ, ἡ μοναξιά μου εἶναι σὰν τ᾿ ἄδειο, σὰν τ᾿ ἀλόγιστο χυμένο προτοῦ νἄρθῃ ἡ πλάση, ἡ ἀρρώστια μου βογγάει σὰν τὰ μεγάλα δάση καθὼς...
Γραμματεία
Ρεμβασμός Δεκαπενταύγουστου (Τάκης Παπατσώνης)
Στή μνήμη Ἐκείνου πού τόν ρέμβασε Ἄλαλά τα χείλη τῶν ὅσων δέν κοπιάσαν γιά ν' ἀκουμπήσουν τά ξαναμμένα κεφάλια τους στά γόνατά σου τά μητρικά, πού καταλύουν τό μαῦρο πάθος. Ἄλαλά τα χείλη τῶν...
Παναγία - Ἡ Χαρά τῶν Χριστιανῶν
Κόντογλου Φώτης Ἡ Παναγία εἶναι τό πνευματικό στόλισμα τῆς ὀρθοδοξίας. Γιά μᾶς τούς Ἕλληνες εἶναι ἡ πονεμένη μητέρα, ἡ παρηγορήτρια κ' ἡ προστάτρια, πού μᾶς παραστέκεται σέ κάθε περίσταση. Σέ κάθε μέρος τῆς Ἑλλάδας...
Προσευχὴ στὴν Ἀγάπη (Κωστῆς Παλαμᾶς)
Ἀγάπη ἐσύ, χαρὰ τῆς γῆς, Καὶ τ' οὐρανοῦ εὐλογία Ποὖσαι γλυκειὰ σὰν τ' ἄστρο τῆς αὐγῆς, Ποὖσαι μεγάλη σὰν τὴν Παναγία. Ἐμπρός σου γονατίζω, ἁγνή θεὰ, Καὶ σοῦ φιλῶ τὸ διαμαντένιο χέρι· Λυπήσου μας...
T. S. Eliot
1888 - 1965 "Εἴπανε πώς ἀφήνει τόν ἀναγνώστη μέσα στήν στεγνή, στέρφα καί ἄνυδρη Ἔρημη Χώρα, μόνο, χωρίς,ἐλπίδα σωτηρίας." Η ποίηση όμως για τον αναγνώστη όσο άνυδρη κι αν είναι, οφείλει στο τέλος ν΄αφήνει...
Ἀντιδιαστολή συνειδητῆς καί εἰδωλικῆς ἀναπνοῆς
Ἡ ἐλάχιστη στιγμή πού τό θαῦμα ἐκρήγνυται ἀναδύοντας πνοές παραδείσιες, προσδιορίζοντας μιά λειτουργία τῆς ὁράσεως βαθύτερη, περνᾶ δυστυχῶς ἀπαρατήρητη ἀπό τή σύγχρονη τάξη ζωῆς πού ἐπιμένει νά ἀφαιρεῖ ἀπό τήν ἀνάσα τή συνείδηση. «Ὡς...
Θάλασσα τοῦ πρωϊοῦ (Κωνσταντῖνος Π. Καβάφης)
Ἐδῶ ἂς σταθῶ. Κι ἂς δῶ κ’ ἐγὼ τὴν φύσι λίγο. Θάλασσας τοῦ πρωϊοῦ κι ἀνέφελου οὐρανοῦ λαμπρὰ μαβιά, καί κίτρινη ὅχθη· ὅλα ὡραῖα καί μεγάλα φωτισμένα. Ἐδῶ ἂς σταθῶ. Κι ἂς γελασθῶ πὼς...
