Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ
(1475) Οἱ Τούρκοι ἀναταράζουνε Ἀνατολὴ καὶ Δύσι! Τὸ ὄνειρο ποῦ τοῦ Ὀσμὰν τὸν ὕπνο εἶχε ξαφνίσει Ὅταν τὴν κόρη ἀγάπησε τοῦ σέχη τῶν Ἀδάνων, Τὸ δέντρο ποῦ ἐφάνηκε 'ς τὸν πρῶτο τῶν Σουλτάνων Πῶς...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
(1475) Οἱ Τούρκοι ἀναταράζουνε Ἀνατολὴ καὶ Δύσι! Τὸ ὄνειρο ποῦ τοῦ Ὀσμὰν τὸν ὕπνο εἶχε ξαφνίσει Ὅταν τὴν κόρη ἀγάπησε τοῦ σέχη τῶν Ἀδάνων, Τὸ δέντρο ποῦ ἐφάνηκε 'ς τὸν πρῶτο τῶν Σουλτάνων Πῶς...
Μία ἀνεξάντλητη πλαστικότητα τῆς ἀνθρώπινης συμπεριφορᾶς. ~ Γιά τούς περισσότερους ἀνθρώπους, ἡ εὐχαρίστηση εἶναι μεγαλύτερη ὅταν συνοδεύεται ἀπό ἄγνοια, παρά ἀπό γνώση· εἶναι προτιμότερο νά θεωροῦμε τόν οὐρανό σάν γαλάζιο θόλο παρά σάν σκοτεινή...
«Κ' ἐδῶ Ἑλλᾶς εἶναι, μητέρα;» Δὲν ἐλησμονήσατε τὴν ἀφελῆ ἐρώτησιν τοῦ Διαδόχου Κωνσταντίνου, ὅτε μετέβαινε παιδίον μὲ τὴν Βασίλισσαν εἰς τὴν Ρωσσίαν, καὶ ἐδέχετο, δὲν ἐνθυμοῦμαι εἰς ποῖον λιμένα τῆς Ἀδριατικῆς ἢ τοῦ Εὐξείνου,...
Γίνομαι γιὰ νὰ καρτερῶ καὶ ζῶ γιὰ νὰ πασχίζω, δὲ βρίσκω, μήτε ποὺ γυρεύω ἐγὼ τὴν εὐτυχία, μὲ φέρνει ὁ πόθος, κ' εἶμαι ὁρμή, μὲ κάνει ἡ πίστη, ἐλπίζω. Ὁ κόσμος γιὰ τοὺς δυνατούς·...
Όταν διάβασα την ιστορία σου, το βράδυ είχα πυρετό (“Στιγμες”, 1958) Πηγή: Κώστας Μόντης
Κοίτα, μαζί σου ὁδοιπορῶ μὲς στὰ δρομάκια. Δῶσ' μου τὰ μάτια σου ν' ἀνοίξω ὅσα κλειστὰ παράθυρα καὶ πόρτες διπλομανταλώνει ἡ φτώχεια κ' ἡ ἀρχοντιά, νὰ δῶ τὸ βαθὺ πλέγμα ἀπὸ τὰ πάθια, τοῦ...