Ποίηση

0

Εὐαγγελισμός - Ἑλληνισμός (Ἀριστοτέλης Βαλαωρίτης)

Μὲ μιᾶς ἀνοίγει ὁ οὐρανός, τὰ σύγνεφα μεριάζουν, οἱ κόσμοι ἐμείνανε βουβοί, παράλυτοι κοιτάζουν. Μία φλόγα ἀστράφτει... ἀκούονται ψαλμοὶ καὶ μελῳδία... Πετάει ἕν᾿ ἄστρο... σταματᾶ ἐμπρὸς εἰς τὴ Μαρία... «Χαῖρε τῆς λέει ἀειπάρθενε, εὐλογημένη...

0

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΜΙΣΤΡΑΛ

1 Μὲ τὴν αὐγὴ καὶ ἡ θάλασσα μενεξεδένια λάμπει, καὶ μὲ τὸ φῶς τὰ πάντα ξανανιώνουν. Νά ἡ ἄνοιξη γυρίζει, νὰ τὸ χελιδόνι στὸν Παρθενώνα ξαναχτίζει τὴ φωλιά του! Πανίερη Ἀθηνᾶ, τίναξε τὸ πουλί...

0

Εὐριπίδης, Ἀθηναῖος

Γέρασε ἀνάμεσα στὴ φωτιὰ τῆς Τροίας καὶ στὰ λατομεῖα τῆς Σικελίας. Τοῦ ἄρεσαν οἱ σπηλιὲς στὴν ἀμμουδιὰ κι οἱ ζωγραφιὲς τῆς θάλασσας. Εἶδε τὶς φλέβες τῶν ἀνθρώπων σὰν ἕνα δίχτυ τῶν θεῶν, ὅπου μᾶς...

0

ΤΡΕΛΛΗ ΧΑΡΑ

Μὲ γυμνὸ πόδι στὰ πλούσια τὰ λουλούδια, μὲ ξέπλεγα στὶς αὖρες τὰ μαλλιά της πετᾷ ἡ τρελλὴ χαρὰ μὲ τὰ τραγούδια, παιδούλα δροσερὴ σὰ μοσχομπάτης. Σὰν πεταλούδα βελουδένια χνούδια τινάζει ἀπ' τὰ πολύχρωμα φτερά...

0

Ἐργάτης στὰ Ἐργαστήρια τοῦ Χρόνου

Καθὼς ἐργάζονταν τὸ σχῆμα, ἐργάτης σὲ ὑαλουργεῖο, κατάλαβε πολὺ καλὰ τὸν ἔρωτα γιὰ τὴν ὕλη, ὅπου φυσοῦσε τὴν πνοή του. Κάποτε κρύσταλλο, κάποιο μαργαριτάρι, φίλντισι, πολύτιμο ἐλεφαντοκόκκαλο ἢ ὀπάλι μὲ χρώματα ὁμίχλης πρὸς τὸ...

0

ΡΟΔΟΥ ΜΟΣΚΟΒΟΛΗΜΑ

Ἐφέτος ἄγρια μ' ἔδειρεν ἡ βαρυχειμωνιὰ ποὺ μ' ἔπιασε χωρὶς φωτιὰ καὶ μ' ηὗρε χωρὶς νιάτα, κι ὥρα τὴν ὥρα πρόσμενα νὰ σωριαστῶ βαριὰ στὴ χιονισμένη στράτα. Μὰ χτὲς καθὼς μὲ θάρρεψε τὸ γέλιο...

Η Αναστηλώση των Αγίων Εικόνων 0

Ἡ Ὀρθοδοξία

Γλυκὸ ποὺ εἶναι τὸ σκοτάδι στὶς εἰκόνες τῶν προγόνων ἄμωμα χέρια μεταληπτικὰ ροῦχα ποὺ τ'ἄδραξεν ἡ γαλήνη καὶ δὲ γνωρίζουν ἄνεμο βαθιὰ τὸ ἐλέησον ἀπ' τοὺς ἄυλους βράχους τὰ μάτια σὰν καρποὶ εὐωδάτοι. Κι...