Σελήνη (Γιῶργος Σαραντάρης)
Ἀπὸ ἕνα θαῦμα Ἀπὸ ἕνα πρόσωπο πρωίας Παίρνεται ὁ θυμός μου Σελήνη ἀθρόα παρουσία Ἑλένη ἡ καμπύλη τοῦ κόσμου M᾿ ἐβένινη σημασία Ἡ πύλη ἀνοίγει στὸν ξένο Στ᾿ ἀγέρι T᾿ ἀλέτρι ὀργώνει τὸν κάμπο...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Ἀπὸ ἕνα θαῦμα Ἀπὸ ἕνα πρόσωπο πρωίας Παίρνεται ὁ θυμός μου Σελήνη ἀθρόα παρουσία Ἑλένη ἡ καμπύλη τοῦ κόσμου M᾿ ἐβένινη σημασία Ἡ πύλη ἀνοίγει στὸν ξένο Στ᾿ ἀγέρι T᾿ ἀλέτρι ὀργώνει τὸν κάμπο...
'Σ τοῦ λαμπεροῦ Καλοκαιριοῦ τὴν ἁπλωμένη λαῦρα Καίει τὰ διάφανα φτερὰ ἡ παιχνιδιάρα ἡ Αὔρα· Ὁ τσίτσικας παραλαλεῖ κρυμμένος μέσ' 'ς τὰ φύλλα, Εἶνε τὰ ρόδα λιγοστὰ καὶ περισσὰ τὰ μῆλα. Ὅλη τὴν κτίσι...
Δέν ἔχεις Πίστη, ὅταν τά στάχυα σου προσμένεις νά γενοῦν σιτάρι, κι ἀπ’ τ’ ἄκαρπο δεντρί πού κέντρωσες, προσμένεις καρπερό βλαστάρι. Πίστη ἔχεις, ὅταν ἀπ’ τό χέρσωμα κι ἀπ’ τ’ ἀστραποκαμένα ξύλα προσμένεις τούς...
Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης, ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης. Καὶ θέλει καὶ τὸ γκρέμισμα νοῦ καὶ καρδιὰ καὶ χέρι. Στοῦ μίσους τὰ μεσάνυχτα...
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές το...
Σαν το ’φεραν οι Xριστιανοί να το κρεμάσουν το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί, η μάνα του που στην κρεμάλα εκεί κοντά σέρνονταν και χτυπιούνταν μες στα χώματα κάτω απ’ τον μεσημεριανό, τον άγριον ήλιο,...
Σπλαχνικὸς εἶναι ὁ ὕπνος γιὰ τὴν ἀβέβαιη ὕπαρξή μας, Γιὰ τὴν ἀδύνατή μας μνήμη ποὺ δὲν ἀντέχει τὴ μεγάλη ἀγρύπνια γιὰ τὸ ἄστατό μας χέρι, γιὰ τὴν ἀπρόσεχτη καρδιά μας, ποὺ δὲν ἀντέχει τὸ...
Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο λουλούδι, ὅμοια κ' ἐγώ. Τριγυρίζω διαρκῶς γύρω ἀπ' τὴ λέξη. Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή, τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν νοήματα,...