Ἡ νομοθεσία τῶν παραδοξογράφων
Ὅσα πρίν ἀπό χιλιετίες οἱ Ἕλληνες τά ἔγραφαν καί τά διάβαζαν γιά τήν πλάκα τους ἐμεῖς τά κάνουμε νόμους.
Yπόθεση ἐργασίας: Ἄν κάποιος ἀρχαῖος διάβαζε (ἤ κατόρθωνε νά παρακολουθήσει διά τηλεοράσεως ἤ ἀπό τό ραδιόφωνο) τίς εἰδήσεις στή νέα Ἑλλάδα, θά τρόμαζε. Θά νόμιζε ὅτι κάποια στιγμή στήν πατρίδα μας εἰσέβαλαν καί βρῆκαν τρόπο νά ἐπικρατήσουν καί νά στεριώσουν βάρβαροι καί τρισβάρβαροι πού ἀποκτήνωσαν τούς Ἕλληνες καί ἐπέβαλαν εἰς ἅπαντες τά τερατώδη χούγια τους.
Ἡ -ἀλεσμένη στόν μύλο τῆς ἀγραμματοσύνης- γλώσσα πού χρησιμοποιεῖται ἀπό τούς διάφορους «ἐπιφανεῖς» θά τούς ἀπωθοῦσε τό ἴδιο μέ τήν ἰδεολογία τοῦ Θερσίτη* τήν ὁποία ντελαλίζουν.
Ἐπίσης, αὐτά πού λέμε σήμερα «δημόσιος λόγος» καί «πολιτικός βίος» ἕνας ἀρχαῖος Ἕλλην πιθανότατα θά τά χαρακτήριζε «παραδοξογραφία» - καί μάλιστα κακίστης ποιότητος. Παραδοξογραφία εἶναι τό εἶδος τῆς ἀρχαιοελληνικῆς γραμματείας πού παραθέτει καί ἀναλύει κάθε λογῆς ἐντυπωσιακές πληροφορίες ἀπό τόν χῶρο τῆς φύσης, τῶν ἀνθρώπινων ἐφευρέσεων καί κατορθωμάτων, τῆς Ἱστορίας, τῆς μυθολογίας καί τῆς λαογραφίας. Μύθοι, θρύλοι, τέρατα, παράξενα ἔθιμα, μαγικά φυτά, σκοτεινές τελετουργίες, ἀλλόκοτοι τόποι, ἀπίστευτα ζωικά εἴδη κ.λπ. ἀποτελοῦσαν τό ἐπίκεντρο τοῦ ἐνδιαφέροντος τῶν παραδοξογράφων.
Οἱ ἐκδόσεις Κάκτος ἔχουν κυκλοφορήσει τά σωζόμενα ἅπαντα τῶν παραδοξογράφων. Σήμερα, λόγω καί τοῦ τερατώδους νομοσχεδίου πού ἐπέβαλε ἡ Βουλή στούς Ἕλληνες, θά προτείνομεν τόν Β’ Τόμο, ὁ ὁποῖος περιλαμβάνει τό ἔργο τοῦ μεγάλου ἀστέρος τῆς παραδοξογραφίας. Το ὄνομα δέ αὐτοῦ, Φλέγων ὁ Τραλλεύς (2ος αἰώνας μ.Χ.) καί οἱ ἱστορίες του μέ τούς ἑρμαφρόδιτους θά σᾶς θυμίσουν, δυστυχῶς, τό σημερινό Κοινοβούλιο.
Καλό εἶναι βέβαια νά διαβαστοῦν καί οἱ τέσσερις τόμοι πού ἔχουν κυκλοφορήσει μέ αὐτό τό ἰδιαίτερο εἶδος τῆς γραμματείας μας, διότι θά μᾶς βοηθήσουν νά ἐξοικειωθοῦμε γιά τά καλά μέ τήν ἐποχή τῶν τεράτων ποῦ ἔρχεται καί συντάσσεται λέξη πρός λέξη ἀπό τίς νομοπαρασκευαστικές ἐπιτροπές. Εἴθε ὁ Θεός νά βάλει τό χέρι Του...
* Θερσίτης εἶναι ὁ πλέον ἀρνητικός χαρακτήρας τοῦ Τρωικοῦ Πολέμου. Δειλός, φίλερις καί προκλητικός, ἐπιβίωνε σάν παράσιτο στό στρατόπεδο τῶν Ἑλλήνων. Ἡ ἑλληνική παράδοση ἐπιφύλαξε γιά τόν Θερσίτη ἕνα τέλος πού τοῦ ἅρμοζε. Τόν σκότωσε μέ μπουνιές ὁ Ἀχιλλεύς.
Πηγή: Οἱ Ἀδιάβροχοι
