Η Πατρίδα είναι γυναίκα
της Βίκυς Χρυσού*
H Πατρίδα δεν είναι μια απλή Ιδέα ούτε ένα κίνημα
H Πατρίδα δεν είναι Κόμμα... ούτε και απλό σύμβολο...
Πατρίδα είναι εκείνο το συγκεκριμένο κομμάτι γης που σε στήριξε, σε έθρεψε σε άντρωσε...
Είναι η γη που αγαπήθηκε από καρδιές και φροντίστηκε επί γενιές γενεών (από χέρια παππούδων, γιαγιάδων και γονέων) για να καρπίσει...
Είναι η γη, τα όρη τα βουνά και οι πεδιάδες...
Είναι οι θάλασσες, οι λίμνες και τα ποτάμια...
Είναι τα τραγούδια που ακούστηκαν και συνεχίζουν να ακούγονται στους κάμπους...
Είναι οι χοροί που χόρεψαν χιλιάδες...
Είναι οι καημοί που πλήγωσαν εκατομμύρια...
Είναι η ίδια η ΖΩΗ που κυλά στις φλέβες μας...
Είναι το χτυποκάρδι που μας κρατά ζωντανούς καθώς βροντά στα στήθη μας...
Είναι η σκέψη που τριγυρνά στο νου τα βράδια...
Είναι τα αρώματα που αγκαλιάζουν την αύρα μας και πλημμυρίζουν με θύμησες το είναι μας...
Είναι τα χρώματα του ήλιου που ψιθυρίζουν πάνω στα γνώριμα άνθη στα λιβάδια...
Είναι εκείνο το μικρό χωράφι που χώρεσε τις ανάγκες μιας ολόκληρης φαμίλιας...
και χόρτασε δεκάδες στόματα...
Είναι εκείνη η πηγή που δρόσισε τα χείλη με καθαρό νερό...
Είναι οι μνήμες των παππούδων και των γιαγιάδων μας... που κυνηγήθηκαν, διώχτηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν για τα συμφέροντα κάποιων περίεργων... που ονομάστηκαν "ηγέτες"... μολονότι δεν υπηρέτησαν τη ζωή, αλλά το θάνατο και την καταστροφή...
Ποιά αμνησία σας πότισε το φαρμάκι της και ξεχάστε τον ΟΙΚΟ σας;
Ποια δηλητήρια σας γέμισαν τα σπλάχνα και υποταχτήκατε;
Ποια βάρη σας τσάκισαν τα γόνατα και λυγίσατε;
Ποια ψέματα πιστέψατε γι΄αλήθειες και ξεχάστε ποιοι είστε;
Ποια μίση θέριεψαν ανάμεσα σας και αρνηθήκατε το αληθές;
Ποιος είναι αυτός ο ψεύτης που μου στερεί τον ήλιο μου;
Ποιος είναι αυτός ο κομματιασμένος νους που διχάζει εμπρός στο δίκαιο και αληθές;
Ποιος είναι αυτός που ρημάζει εδώ κ αιώνες τον τόπο μου;
Ποιος είναι αυτός που στερεί το γέλιο και την υγεία από τα μάτια του λαού μου;
Ποιος είναι αυτός που προστάζει να ζει σαν ζητιάνος ο άνθρωπος στον τόπο του;
Ποιος είναι αυτός που εξομοίωσε ανθρώπινες ψυχές με μηχανές και αριθμούς;
Ποιος κρύβεται ανάμεσα μας και σπέρνει αμφιβολίες ανάμεσα σε ντόπιους, γηγενείς,
και ενάρετους που τα κοινά υπηρετούν;
Ποιος πολεμοχαρής αντίθετος με το Φως και την Αλήθεια στέλνει στο σκότος και στο αδιέξοδο τα παιδιά της πατρίδας μου;
Ποιος αιμοδιψής, αχόρταγος θυσιάζει ψυχές, ζωές και ωθεί προς τα άλογα και τα παράλογα;
Ποιος έπεισε τον Έλληνα, τον οικουμενικό πολίτη
τον φωτεινό Νου πως μπορεί να ζει αδιαφορώντας για τα κοινά,
για την μοίρα του τόπου του, για τη δικαιοσύνη, για το μέλλον των παιδιών του;
Ποιος προσπαθεί μανιασμένα να αλλοιώσει τις μνήμες του;
Η Πατρίδα είναι γυναίκα... και θέλει φροντίδα...
Είναι λεπτή κι αιθέρια ιδέα και θέλει προστασία...
Είναι συναίσθημα βαθύ, οικουμενικό, δυνατό, δυναμικό κι ανθρώπινο...
Είναι η ίδια η ζωή που θέλει να την υπηρετούμε...
με σοφία~~~
Όχι δεν είναι εφήμερη κατάσταση που εξαρτάται από σύνορα...
Δεν είναι ένα κομμάτι χαρτί που αλλάζει από το χθες στο σήμερα...
Δεν είναι ένα κομμάτι πανί που ξεσκίζεται έτσι εύκολα...
Είναι το ίδιο το DNA που χάρισαν γονείς στα τέκνα τους...
Είναι το μεδούλι στα οστά μας...
που μας ενώνει με την ίδια την αρχή της Ζωής πάνω στον πλανήτη...
που μας θέλει κηπουρούς και φροντιστές της Ζωής σε τούτη τη γωνιά του σύμπαντου...
Όπως δεν θέλει ο σωστός Άνθρωπος να εξευτελίζει τη γυναίκα...
να τη βιάζει...
να τη λοιδορεί...
να τη χρησιμοποιεί...
να την υποτιμά...
να τη χτυπά...
να την εκμεταλλεύεται...
έτσι δεν της πρέπει και της Πατρίδας~~~
Όπως στο πρόσωπο της γυναίκας βλέπει κανείς τη Μάνα, τη γιαγιά, την αδελφή,
το χέρι το στοργικό...
το λόγο τον παρηγορητικό...
την αγκαλιά της προστασίας...
το πρόσωπο που δίνει ζωή και κουράγιο στα δύσκολα...
έτσι και η Πατρίδα...
από έργο του Φρανσίσκο Ζουρμπαράν
είναι γυναίκα, μάνα κι αδελφή...
σύΖυγος, σύνΤροφος, φίλη και ερωμένη...
Είναι οντότητα ζωντανή ...
Είναι η συλλογική Ψυχή ενός λαού με κοινές ρίζες...
Είναι ο συλλογικός Νους γενεών που παραμένει ολοζώντανος....
και μιλά σε όσους μπορούν να ακούσουν τους ψιθύρους του
και ξεχωρίζουν το αληθές από τη φασαρία~~~
Η Πατρίδα φίλε μου είναι γυναίκα...
είναι επιστήμη...
είναι σοφία..
και θα διεκδικήσει...
θα τιμωρήσει και ...
θα απαιτήσει τα δίκια της...
Η Πατρίδα Ζει χιλιετίες τώρα...
κι ας αλλάζουν τα πρόσωπα....
γνωρίζει...
υπομένει...
περιμένει...
δεν ησυχάζει...
ούτε μπορείς να την κοροϊδέψεις για πολύ...
Όσο κι αν αγαπά...
δεν τυφλώνεται...
δεν βολεύεται με υποσχέσεις ψεύτικες...
βλέπει πολύ πιο μακριά στο μέλλον...
και πάντα μα πάντα...
υπηρετεί το Φως, τη Ζωή και την Αλήθεια...
Έχει πολλά ονόματα...
στα χείλη των ανθρώπων...
μα μία ποιότητα...
Η Πατρίδα είναι γυναίκα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
*λόγος ποιητικός...
μα αληθινός...
σε εποχές που η σχετικότητα
η μετριότητα, η βιτρίνα...
και τα συμφέροντα των ιδιαίτερα ολίγων...
κουκουλώνουν, πνίγουν και βιάζουν την ίδια την Αλήθεια
και συμπιέζουν τους κληρονόμους ενός τόπου
σε μια αναγκαστική "υποταγή"
στα πόδια κάθε επιτήδειου... δήθεν ηγέτη, δήθεν αρχηγού...
μιας γιάφκας κομματικών θεατρίνων με πληρωμένους μισθούς
και διαγεγραμμένες συνειδήσεις
σε εποχές που ο κάθε φωνακλάς και νταής...
ξιπάζεται και ξιπάζει άδειες ανθρώπινες μορφές...
Πηγή: ΤΟΞΟΤΗΣ