Οικονομία στα μέτρα του Ράιχ

Γράφει η Μαρία Τσολακίδη

Το υπουργείο Οικονομικών ορίζει τις Τράπεζες ως κυβερνήτες- ΑΦΜ εκ γενετής, επιβολή πλαστικού χρήματος.

Η μνημονιακή διακυβέρνηση καλά κρατεί ακόμα κι αν η χώρα δεν έχει πρωθυπουργό. Μέσα στην αναμπουμπούλα για το νέο κυβερνητικό σχήμα που θα έχει η Ελλάδα στις εκλογές, οι μνημονιακοί νόμοι με το προκάλυμμα τις μεταρρυθμίσεις οδεύουν προς εφαρμογή.

Ο καλύτερος μνημονιακός κυβερνητικός υπάλληλος αποδεικνύεται ο υπουργός Αλεξιάδης. Τρία σχέδια φορολογικής μέγγενης βάζει μπροστά καθιστώντας άκυρες τις εκλογές πριν καν γίνουν εφόσον τα μέτρα αφορούν την καθημερινότητα και το μέλλον των πολιτών άσχετα με την πολιτική επιλογή τους.

Ισχυροποίηση της ελίτ

Το πρώτο σχέδιο με εντολές του Κουαρτέτου είναι η ενιαία κλίμακα για όλα τα εισοδήματα χωρίς εξαιρέσεις, είτε πρόκειται για μισθούς και συντάξεις, είτε αφορούν εισοδήματα από ομόλογα, μετοχές ή εισοδήματα από ενοίκια. Με αυτόν τον τρόπο η κατά τα άλλα κοινωνική φορολογική πολιτική της αριστεράς βάζει στο ίδιο τσουβάλι τους δουλεμένους μισθούς και τις προπληρωμένες συντάξεις των Ελλήνων με όσους τζογάρουν ή έχουν εισόδημα από "αέρα".

Κανένας απολύτως διαχωρισμός μεταξύ των μεσαίων και κατώτερων οικονομικά κοινωνικών ομάδων με όσους ποντάρουν σε ομόλογα, παίζουν με μετοχές ή έχουν ενοίκια από δεκάδες ακίνητα.

Αναγκαστικοί πελάτες Τραπεζών

Το δεύτερο σχέδιο του υπουργείου Οικονομικών είναι το αφορολόγητο που θα ισχύει για όσους χρησιμοποιούν πιστωτική ή χρεωστική κάρτα. Το υπουργείο αναγκάζει κατ' αυτόν τον τρόπο όλους τους Έλληνες να γίνουν πελάτες των Τραπεζών αν θέλουν να μην πληρώνουν επιπλέον φόρο όταν συναλλάσσονται μόνο με μετρητά. Από την στιγμή που το μέτρο θα γίνει νόμος του κράτους θα ελέγχεται ακόμα και η αγορά ενός κιλού φασολιών από το παντοπωλείο της γειτονιάς. Το υπουργείο μετατρέπεται σε έναν Μεγάλο Αδελφό που θα ελέγχει κάθε αγοραστική κίνηση του πολίτη και βέβαια τα στοιχεία θα είναι ανοιχτά τόσο στις Τράπεζες όσο και στις πολυεθνικές εταιρείες που θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να διαμορφώνουν την πώληση των καταναλωτικών προϊόντων τους όπως τις συμφέρει.

Επίσης, με την θέσπιση του μέτρου οι μικροί παραγωγοί και προμηθευτές της αγοράς θα είναι οι χαμένοι εφόσον στον αόρατο ανταγωνισμό που θα παίζεται μεταξύ των πολυεθνικών με εργαλείο τα στοιχεία των Τραπεζών πάντα θα είναι δεύτεροι μην έχοντας τμήματα marketing. Αν το επόμενο στάδιο του υπουργείου της οποιαδήποτε κυβέρνησης είναι η τιμολόγηση των προϊόντων να γίνεται αποκλειστικά μέσω τραπεζικής τιμολογιακής κάρτας τότε κλείνει άμεσα η αγορά για τους μικροπαραγωγούς και τους μικροβιοτέχνες που δεν είχαν και ούτε έχουν την ευχέρεια της μακροχρόνιας πίστωσης των πρώτων υλών. Το χειρότερο όμως όλων θα είναι όταν θα "κλειδώνει" η οποιαδήποτε χρηματική συναλλαγή μέσω τραπέζης από την στιγμή που ο πελάτης-παραγωγός ή μικροεπαγγελματίας έχει χρέη προς την τράπεζα ή το δημόσιο.

Ο Μεγάλος Αδελφός έρχεται

Το τραγικότερο όμως μέτρο που αγγίζει τα όρια της τρέλας είναι η υποχρεωτική απόκτηση ΑΦΜ για όσα παιδιά γεννηθούν από την 1η Ιανουαρίου του 2016. Ο μνημονιακός υπουργός Αλεξιάδης δήλωσε ότι το μέτρο είναι ορθό αφού εφαρμόζεται σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Ο κ. Αλεξιάδης βέβαια, δεν είναι υπέρ του μέτρου διότι αυτό εφαρμόζεται σε "πολιτισμένες" χώρες, αλλά για να μπορεί ο κάθε Έλληνας πολίτης από την ημέρα που εγγράφεται στο ληξιαρχείο να έχει τις επιβαρύνσεις των φόρων ως προστατευόμενο μέλος οικογένειας που σίγουρα θα έχει χρέη.

Επίσης, δεν ξεχνάμε την δήλωση της κας Κωνσταντοπούλου ότι "κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα χρωστάει 32,500 ευρώ".

Αυτό που δεν διευκρίνισε ο υπέρμαχος του Μεγάλου Αδελφού, κ. Αλεξιάδης , αν το παιδί με την γέννησή του εκτός από ΑΦΜ υποχρεωτικά παίρνει και IBAN (Internation Bank Account Number) για να καταγράφεται πόσα γάλατα βρεφικής ηλικίας και ποιας μάρκας κατανάλωσε αλλά και την ποσότητα και ποιας μάρκας πάνες φόρεσε μέχρι να καθίσει στο γιογιό. Επίσης, δεν γνωρίζουμε αν η επόμενη φάση του προγράμματος υποχρεωτικής ηλεκτρονικής εγγραφής των νεογέννητων θα είναι και η υποχρεωτική κάρτα ασφαλισμένου όπου θα καταγράφονται τόσο τα γεννητικά χαρακτηριστικά του ατόμου όσο και οι θεραπείες και τα φάρμακα που θα "χρειαστεί" στο μέλλον και αναγκαστικά θα είναι πελάτης εκ γενετής φαρμακοβιομηχανιών και ασφαλιστικών εταιρειών.

Εκλογές άνευ ουσίας

Η προεκλογική περίοδος είναι η καλύτερη εποχή εργασίας των αποικιοκρατών αφού η κοινή γνώμη είναι στραμμένη στα Μέτωπα αντίστασης (αλλά μέσα στην Ε.Ε) και στις μνημονιακές κυβερνήσεις. Μέτρα σαν αυτά που περνά η αριστερή κυβέρνηση ξεκαθαρίζουν το τοπίο για την επόμενη ημέρα των εκλογών. Το πείραμα Ελλάδα όχι απλά συνεχίζεται αλλά από τα μέτρα που εξαγγέλλει ο υπηρεσιακός υπουργός των δανειστών κ. Αλεξιάδης μπαίνει σε άλλα επίπεδα που εκεί καμία αλλαγή πολιτικού συστήματος δεν τα αλλάζει. Το "πολίτης του κόσμου" είναι μια πολιτική που δεν είναι στημένη στην αλληλεγγύη μεταξύ των λαών αλλά στον έλεγχο της ζωής των πολιτών μέσω του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος.

Πηγή: Στον Τοίχο