«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει τοὺς οὐρανοὺς τὸ στέμμα σου. Τὸ φῶς σου, χωρὶς νὰ καίει, τυφλώνει τὸ λαό σου. Πεταλοῦδες χρυσὲς οἱ Ἀμερικάνοι, λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει σήμερα τὸ ὑπερούσιο μέταλλό σου. Λευτεριά, Λευτεριά,...
Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών. Είν' οι θεοί αθάνατοι. Από τα βλέμματά μας τους κρύπτουσι νεφέλαι αργυραί. Ω Θεσσαλία ιερά, Σε αγαπώσιν έτι, Σε ενθυμούνται αι...
μπατιρημένο κουρεῖο Σάββατο βράδυ χωρὶς δουλειὰ μπατιρημένο κορμὶ Σάββατο βράδυ χωρὶς ἔρωτα τὸ φιλὶ ἑνώνει πιὸ πολὺ ἀπ᾿ τὸ κορμὶ γι᾿ αὐτὸ τὸ ἀποφεύγουν οἱ πιὸ πολλοὶ τὸ γατί μου δὲ χορταίνει μόνο μὲ...
Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος πηγαίνει κλαίγοντας Κανεὶς δὲν ξέρει νὰ πεῖ γιατί Κάποτε νομίζουν πὼς εἶναι οἱ χαμένες ἀγάπες Σὰν κι αὐτὲς ποὺ μᾶς βασανίζουνε τόσο Στὴν ἀκροθαλασσιὰ τὸ καλοκαίρι μὲ τὰ γραμμόφωνα Οἱ ἄλλοι...
Πάψετε πια να εκπέμπετε το σήμα του κινδύνου, τους γόους της υστερικής σειρήνας σταματήστε, κι αφήστε το πηδάλιο στις τρικυμίας τα χέρια! Το πιο φριχτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε! Τι; Πάλι να γυρίσουμε...
Μα πως τα μάγια λύθηκαν! Πως έκαμε η κατάρα// την όψη σου όψη κλαίουσας γυρτής προς μνήμα ιτιάς!// καμιά κορδή σου ας μη σου μείνη ασύντριφτη, κιθάρα// της δάφνης και της λεβεντιάς! Όχι, Μακριά...
ΣΤΟ Δ.Π. ΠΕΤΡΟΚΟΚΚΙΝΟ Μὲ τὴ φλόγα ποὺ ψένει καὶ ποὺ πλάθει, μὲ τῆς καρδιᾶς τὴ φλόγα, μὲ τοῦ Λόγου τὴ δύναμη, ξεσκέπαστα, καθάρια, καὶ μὲ τὰ χέρια, καὶ μὲ τὰ μαχαίρια, τὸν τόπο πάρτε....
Εἶν' ἡ προσπάθειές μας, τῶν συφοριασμένων· εἶν' ἡ προσπάθειές μας σὰν τῶν Τρώων. Κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι παίρνουμ' ἐπάνω μας· κι ἀρχίζουμε νἄχουμε θάρρος καὶ καλὲς ἐλπίδες. Μὰ πάντα κάτι βγαίνει καὶ μᾶς σταματᾶ. Ὁ...
