«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός «Ἤθελα νὰ ἤμουν ὄμορφος νὰ ἤμουν καὶ παλικάρι νὰ ἤμουνα καὶ τραγουδιστὴς δὲν ἤθελ’ ἄλλη χάρη» (δημοτικὸ τραγούδι) (Ἂς μὲ συγχωρέσει ὁ ἀναγνώστης τοῦ κειμένου. Ἴσως θεωρήσει ὅτι δὲν συμβαδίζει...
Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς «Τ΄αγγειά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι οι γύφτοι γίναν δήμαρχοι κι οι κλέφτες καπετάνιοι» Γ. Σουρής Γυρίζεις σαν άνθρωπος το μεσημέρι, το βράδυ στο σπίτι σου. Λαχταράς την γαλήνη, την...
Έρημος τώρα ο βράχος της αγάπης — μη με λησμονήσεις πάνω του στα βραδινά πετρώματα με το φεγγάρι καθαρό πουκάμισο. Μη με λησμονήσεις βαθύτατε αέρα. Σε ακούω Εκτυφλωτικέ — πώς έρχεται η φωνή σου...
Είναι μία θύρα στὰ μάτια κάθε νεκρού μὲ καίει τρόμος απ᾿ τὴν ηλικία των λουλουδιών έτσι γρήγορα ποὺ φεύγουν έτσι γρήγορα είναι μιὰ θύρα βαμμένη μὲ τὴ σιωπὴ κι ο θάνατος μονόλιθος. Κράζει τ᾿...
Θα περάσουν αποπάνω μας όλοι οι τροχοί στο τέλος τα ίδια τα όνειρά μας θα μας σώσουν. Αγάπη μείνε στην καρδιά – αυτός ας είναι ο κανών του τραγουδιού σου. Με την αγάπη θα...
Σα να μην υπήρξαμε ποτέ κι΄ όμως πονέσαμε απ΄ τα βάθη. Ούτε που μας δόθηκε μια εξήγηση για το άρωμα των λουλουδιών τούλάχιστον. Η άλλη μισή μας ηλικία θα περάσει χαρτοπαίζοντας με το θάνατο...
Την θέλω εγώ την απελπισία μου δεν την ανταλλάσσω με θαλπωρή άλλη έχασα. Μα χάνουν και τ' άνθη τ' άνθη ανοίγουν το μοναδικό παράθυρο... Κάλλιο να πλανηθεί ο χαρταετός μου δε θέλω πια ν'...
Ο άνθρωπος που εισόρμησε πια στην απώτερη θλίψη με δίχως έστω ένα τριαντάφυλλο μ' εκείνα τ' ακατέργαστα στην ώχρα μεινεσμένα μάτια στο μισοσκέπαστο ερημόκκλησο σέρνοντας τη μεγάλη ανάπηρη σιωπή στο καροτσάκι της ομιλίας ανέκαθεν...
Ένας Έλληνας - ο Μακρυγιάννης (Γιώργος Σεφέρης)
27 Απρ, 2015
Οδυσσέας Ελύτης - Απόσπασμα από το Άξιον Εστί (1959)
18 Μαρ, 2015
Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών 1.4.1955
1 Απρ, 2015
15 Απρ, 2015
ΑΦΙΕΡΩΜΑ : ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ – ΠΟΝΤΟΣ
19 Μάι, 2015
