Μάθε παιδί μου γράμματα

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Πολλή συζήτηση γίνεται τελευταία για την Παιδεία των Ελληνοπαίδων. Οι σημερινοί ηλικιωμένοι από την εισαγγελική τους έδρα μυδραλιοβολούν τους νεότερούς τους στην ηλικία για την φτώχεια της γλώσσας που μιλάνε και για την δηλητηριασμένη με τον κρατισμό και την ήσσονα προσπάθεια συμπεριφορά τους.

Ξεχνούν όμως ότι υπεύθυνοι για την τραγική αυτή κατάσταση είναι οι ίδιοι!

Ξεχνούν ότι οι σημερινοί τριαντάρηδες και σαραντάρηδες (η γενιά του κ. Τσίπρα δηλαδή) "γαλουχήθηκαν" στα νάματα του τριτοκοσμικού σοσιαλισμού από τα σχολικά προγράμματα της δεκαετίας του 1980.
Θυμίζουμε τι διδάσκονταν τότε τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου:

• Εργασία σημαίνει κατάθλιψη και καταπίεση.
• Η επιχείρηση δεν είναι τίποτε άλλο παρά κλοπή και εκμετάλλευση.
• Η κατάληψη είναι η λύση στην αδικία.
• Στις σοσιαλιστικές χώρες υπάρχει ευδαιμονία, ενώ στις καπιταλιστικές φτώχεια και δυστυχία.
• Αξιόλογοι λογοτέχνες είναι οι κομμουνιστές, όπως ο Αραγκόν και ο Μπρεχτ.
• Ότι το κράτος προσφέρει στους πολίτες φθηνά αγαθά μεγάλης σημασίας, όπως ηλεκτρικό ρεύμα, τηλεπικοινωνίες, συγκοινωνίες, όπως επίσης άψογη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και υψηλά ποσά για την καλή λειτουργία των σχολείων…

Σημειώνουμε ακόμη πως στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού δεν υπήρχε κανένα κείμενο για την 25η Μαρτίου, για το Βυζάντιο, για τους Βαλκανικούς πολέμους, για την εποποιία του 1940. Αντίθετα υπήρχαν κείμενα για το Πολυτεχνείο και για την Αντίσταση στην κατοχή…Και φυσικά καμία μνεία στην Ορθοδοξία.

Στην έρευνα που είχα κάνει τότε για το περιοδικό "Εποπτεία" είχα γράψει: " Το έγκλημα του ΠΑΣΟΚ κατά της νεολαίας μας θα μας συνοδεύει για αρκετές γενιές. Το κακό που έκαναν οι υπεύθυνοι της πνευματικής καθοδήγησης των παιδιών μας στην (πρώτη) οκταετία του ΠΑΣΟΚ είναι ανυπολόγιστο". Και, δυστυχώς, δικαιώθηκα…

Σημειώνω ότι σε εκείνη την οκταετία δημιουργήθηκε ο συνδικαλισμός στα σχολεία και οι κομματικές ομάδες εφήβων και νέων. Τα Κόμματα τότε με "ινστρούχτορες" "εκπαίδευαν" τις νεαρές υπάρξεις στην ξύλινη γλώσσα, στην πνευματική αφασία, στον κομματικό φανατισμό και σε μια απόλυτη εξάρτηση από το Κόμμα, αλλά και παράλληλα τους έτρεφαν τη φιλοδοξία να αποκτήσουν κρατική εξουσία μέσα από το Κόμμα… Θυμίζουμε ότι ο κ. Τσίπρας υπήρξε τότε στέλεχος της ΚΝΕ…

Το καλό για τον Ελληνισμό είναι πως πολλά παιδιά αντέστησαν τότε στην πλύση εγκεφάλου και δεν υπέκυψαν στον Βάαλ του Κρατισμού, και του υπαρκτού Σοσιαλισμού. Αυτοί οι σημερινοί τριαντάρηδες και σαραντάρηδες είναι η ελπίδα μας.-

Πηγή: Ἀναβάσεις