ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ

δε μου έδωσαν μόνο
τη γλώσσα ελληνική
αυτοί οι μακάριοι τετιμημένοι
μου έδωσαν το σταυρό
μου έδωσαν το ΟΧΙ
και με έπλασαν άνθρωπο της Άρνησης
μου έδωσαν το λεβέντικο βάδισμα
γι' αυτό είμαι ακόμη εδώ σήμερα
σ' αυτές τις πέτρες
σ' αυτές τις θάλασσες
τις εκ βαθυτάτων ελληνικές
και όχι γκρίζες όπως μας ποτίζουν
μου έδωσαν Ζάλογγο και Μεσολόγγι
μου έδωσαν δημοκρατία και ελευθερία
όχι μόνο για να ανατείνω το χέρι μου στη βουλή
αλλά και για να ψάχνω αυτόν τον υπέροχο άγνωστο Θεό
μου έδωσαν λίγο από το αίμα τους
να το έχω για ώρα ανάγκης
είναι κι άλλα πολλά μου έδωσαν
αλλά μπορούν να συνοψιστούν σε μια δυο λέξεις
μου έδωσαν... ΤΑ ΠΑΝΤΑ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΟΣ!!!

Αχιλλέας Κατσαρός
(Ιχνηλάτες ανέμων, σελ. 58)

΄Ενας ύμνος γεμάτος θαυμασμό και λατρεία για μια πατρίδα, για μια Ελλάδα που η λεβεντιά της λάμπει από τα βάθη των αιώνων και φτάνει μέχρι σήμερα, πάντα όρθια, πάντα αγέρωχη. Ένας ύμνος, υπενθύμιση και προσταγή μαζί για τη βαριά και ιερή κληρονομιά να είσαι Έλληνας.

Έλληνας! Είμαι Έλληνας! Μέσα μου κυλάει αίμα ηρωικό, αίμα που πότισε τα πεδία των μαχών και από μέσα του ανάβλυσε η αρετή της ελευθερίας κι ένα πνεύμα λαμπερό που ορθώνει το ΟΧΙ του το βροντερό για να προασπιστεί τη βαριά κληρονομιά που του άφησαν τα παλικάρια του Λεωνίδα και οι αμάρανθοι του Μαραθώνα. Μια κληρονομιά που περιγράφεται με μόνο δυο λέξεις: ελευθερία και δημοκρατία.

Ελευθερία! Δημοκρατία! δυο λέξεις που πρωτογεννήθηκαν στην κυρά των αμπελιών, που πρωτοτραγουδήθηκαν στ' ακρογιάλια του Ομήρου, που ταξίδεψαν ως τα πέρατα του κόσμου, σκαρφαλώνοντας δύσβατα βουνά, πλέοντας σε άγριες γκρίζες θάλασσες, σπέρνοντας πνεύμα ελεύθερο και πολιτισμό.

Είναι τιμή και υποχρέωση συνάμα να γεννιέσαι κάτω από ένα γλαυκό ουρανό, ανασαίνοντας τις μυρουδιές της θαλασσινής αρμύρας. Είναι τιμή και υποχρέωση συνάμα να γεννιέσαι Έλληνας, να γεννιέσαι ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΟΣ!

(Πόπη Ζαράγκα-Κοροβέση)

Πηγή: Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΚΡΩΝ