Νάϊτζελ Φάρατζ: Ευθεία απειλή κατά του πολιτισμού μας το Ευρωπαϊκό σχέδιο ασύλου

1 Μαΐου, 2015 - 6:45

europarl.europa.eu

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, 29 Απρ, 2015

Συζήτηση: Έκθεση της έκτακτης συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (23 Απρ 2015) – Οι πιο πρόσφατες τραγωδίες στη Μεσόγειο και Ευρωπαϊκές πολιτικές μετανάστευσης και ασύλου.

Ευρωβουλευτής Νάϊτζελ Φάρατζ – Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP)

Πριν από τέσσερα χρόνια στάθηκα εδώ και είπα ότι ο βομβαρδισμός της Λιβύης θα είναι τεράστιο λάθος, αλλά φυσικά το Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου και αυτό το Κοινοβούλιο αγωνιούσαν, υπήρχε μια οχλοβοή να πάνε σε πόλεμο.

Έτσι, τώρα έχουμε ένα αποτυχημένο κράτος στη Λιβύη που χρησιμοποιείται ως κόμβος από τις εγκληματικές συμμορίες διακίνησης που προσπαθούν να φέρουν ανθρώπους στην Ευρώπη.

Είμαστε ένοχοι για αυτή την κρίση. Είμαστε άμεσα ένοχοι για αυτούς τους πνιγμούς. Και είμαστε υποκριτές όταν μιλάμε για φτώχεια στην Αφρική, όταν επιδιώκουμε μια κοινή γεωργική πολιτική που τους βάζει εμπόδια να μας πουλήσουν τα γεωργικά τους προϊόντα, όταν έχουμε μια αλιευτική πολιτική που μολύνει και λεηλατεί τις θάλασσές τους και έχει προκαλέσει περιβαλλοντική καταστροφή. Και εμείς απλά καθησυχάζουμε τις συνειδήσεις μας με το να δίνουμε λίγη εξωτερική βοήθεια.

Δεν είμαι τυφλός μπροστά στην ανθρώπινη δυστυχία που έχουμε προκαλέσει σε πολλές από αυτές τις χώρες. Θα ήθελα να καλέσω αυτό το Κοινοβούλιο, την Επιτροπή, να τερματίσουν τους φραγμούς στο εμπόριο, να σταματήσουν την αλιευτική πολιτική, να ζητήσουν από τον ΟΗΕ να εμπλακεί και να προσπαθήσει να βοηθήσει.

Αλλά το πραγματικό ερώτημα που αντιμετωπίζουμε είναι, τί πρέπει να κάνουμε. Θα δεχτούμε το Αυστραλιανό σύστημα στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης;

Και πράγματι, ο Αυστραλός πρωθυπουργός Τόνυ Άμποτ έχει προσφέρει τις συμβουλές του και τη βοήθειά του. Η Αυστραλία αντιμετώπισε αυτήν την κατάσταση και η Αυστραλία όχι μόνο σταμάτησε τις βάρκες, σταμάτησε και τους πνιγμούς των ανθρώπων.

Αλλά εμάς δεν μας ενδιαφέρει τι έχουν κάνει οι Αυστραλοί, εμείς αποφασίσαμε ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση μόνοι μας. Αποφασίσαμε λοιπόν ότι οι άνθρωποι μπορούν να έρθουν και ότι δεν θα σταλθούν πίσω.

Τώρα, υποψιάζομαι ότι θα προκαλέσει ένα σοκ, και θα είναι όντως ένα μεγάλο σοκ για πολλούς Ευρωπαίους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων και των Βρετανών, όταν συνειδητοποιήσουν ότι έχουμε ήδη συμφωνήσει σε ένα Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου. Και ότι αυτό που γίνεται σήμερα, το σημερινό ψήφισμα, αφορά την άμεση εφαρμογή του.

Το πρόβλημα κυρίες και κύριοι είναι το εξής: οι ορισμοί για το ποιος δικαιούται άσυλο είναι τόσο γενικοί που περιλαμβάνουν όχι μόνο τους ανθρώπους που προέρχονται από πόλεμο, όχι μόνο τους ανθρώπους που προέρχονται από αποτυχημένα κράτη – ο κύριος Γιούνκερ σήμερα το πρωί υπονόησε ότι θα περιλαμβάνονται ακόμη και οι ανθρώποι που πλήττονται από τη φτώχεια.

Λυπάμαι, αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε αμέτρητα εκατομμύρια. Ήδη σε χώρες όπως τη δική μου το 77% του πληθυσμού λέει ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε τη μετανάστευση στα σημερινά επίπεδα.

Αλλά υπάρχει μια πραγματική και άμεση απειλή. Όταν το ISIS λέει ότι θέλει να κατακλύσει την ήπειρό μας με μισό εκατομμύριο ισλαμιστές εξτρεμιστές το εννοεί, και δεν υπάρχει τίποτα σε αυτή τη συμφωνία που θα τους σταματήσει από το να έρθουν. Πράγματι, φοβάμαι ότι εάν επιτρέψουμε να εισέλθει στην Ευρώπη μεγάλος αριθμός ανθρώπων από εκείνη την κατεστραμένη από τον πόλεμο περιοχή, ο πολιτισμός μας θα αντιμετωπίσει άμεση απειλή.

Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι εννέα ημέρες πριν από τις γενικές εκλογές, ο κ Κάμερον και ο κ Μίλιμπαντ δεν συμμετέχουν σε αυτή τη συζήτηση.

Στην πραγματικότητα, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Είμαστε ανίκανοι. Έχουμε απωλέσει την δυνατότητά μας στη συμμετοχή. Υπόσχομαι ότι το κόμμα μου θα αντισταθεί σε αυτήν την επικείμενη καταστροφή, για όλους αυτούς που τους αφορά.

………………..

Ακολουθεί ερώτηση από τον ευρωβουλευτή των πρασίνων Philippe Lamberts (Βέλγιο)

«Θα ήθελα να σας υπενθυμήσω ότι πολλές από τις τρομοκρατικές επιθέσεις που υπέστη το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν πράξεις των υπηκόων του, όχι εισαγώμενοι τρομοκράτες αλλά άνθρωποι που μεγάλωσαν εκεί. Δεν είμαι λοιπόν σίγουρος ότι οι όποιες απαντήσεις που δίνετε αφορούν το θέμα.»

………………..

Δέχομαι κύριε Lamberts ότι η αποτυχημένη μας πολιτική, του υποστηριζόμενου από το κράτος πολυπολιτισμού, έχει οδηγήσει στη δημιουργία μίας πέμπτης φάλαγγας μέσα στις χώρες μας. Ωστόσο, ο αριθμός ευτυχώς είναι μικρός εν συγκρίσει με τους ισλαμιστές εξτρεμιστές που διαπράττουν τις πιο κτηνώδεις πράξεις σε καθημερινή βάση σε όλη εκείνη την περιοχή.

Αυτή η πολιτική δεν έχει ούτε τα μέσα ούτε τον τρόπο να φιλτράρει τους εξτρεμιστές από εκείνους που προσπαθούν να φύγουν επειδή πράγματι φοβούνται για τις ζωές τους και ως εκ τούτου κάνουμε τεράστιο λάθος.

Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Αυστραλίας. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε να ανατρέψουμε την υποκρισία των ομάδων, όπως της δικής σας, που έχουν ψηφίσει για την φτωχοποίηση της Αφρικής. Ας το κάνουμε.

Εάν το μήνυμα είναι ότι όποιος έρθει θα γίνεται αποδεκτός, τότε βαδίζουμε προς την καταστροφή.