Νυχτιάτικα με μίνι στο Γκαζίαντεπ
Πάντα ήταν πεποίθησή μας πως δεν είναι όλοι οι συριζαίοι κακοί ή λαμόγια. Λίγοι απέμειναν σωστοί αλλά και πολλοί απλώς βλαμμένοι. Δείγμα του τρόπου αντίληψης (λέμε, τώρα…) των πραγμάτων δίνει η πρόσφατη συνέντευξη του Σ. Κούλογλου, ευρωβουλευτή του κόμματος και δημοσιογράφου, σχετικά με την CETA και τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στο θέμα. Ασχέτως αν τα πιστεύει και ο ίδιος (μάλλον απίθανο) ή όχι, αποτυπώνουν μια στάση που αξίζει να καταγραφεί – σχολιαστεί.
Ως γνωστόν η ευρωκαναδική συμφωνία CETA είναι κόκκινο πανί όχι μόνο για την όποιαν “Αριστερά” αλλά και για κάθε κανονικό άνθρωπο, που απεύχεται δηλαδή την περαιτέρω κυριαρχία των πολυεθνικών και την συντριβή των εθνικών κρατών (όσο αυτά παραμένουν εθνικά και …κράτη). Κι όμως, η περήφανη κυβέρνησή μας υπερψήφισε την συμφωνία που ανοίγει τον δρόμο και για το δίδυμο αδελφάκι της, την TTIP, παρότι επί χρόνια ο Σύριζα έλεγε τα ακριβώς αντίθετα. Τι είπε λοιπόν για το θέμα ο Κούλογλου (www.stokokkino.gr); Αντιγράφω: «Η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορούσε να βρεθεί μόνη ακόμα μια φορά απέναντι σε άλλους 26-27, που είναι υπέρ της συμφωνίας, είναι θέμα συσχετισμού δυνάμεων. Το γαλατικό χωριό το παίξαμε πέρυσι, στις περυσινές διαπραγματεύσεις και δυστυχώς δεν είχαμε θετική κατάληξη, γιατί ο συσχετισμός των δυνάμεων ήταν τελείως αρνητικός. Και τώρα, θα γινόμασταν πάλι το θέμα, ήταν έτοιμοι (…) Επειδή υπάρχουν τρομερά οικονομικά συμφέροντα σε όλη την Ευρώπη που πιέζουν για την υιοθέτηση της συμφωνίας, αν έβγαινε και έλεγε όχι μόνο η ελληνική πλευρά, θα γινόμασταν πάλι το “μαύρο πρόβατο” (…) με τον ίδιο τρόπο σκέφτηκαν και άλλες κυβερνήσεις, όπως η πορτογαλική, που βρίσκονται επίσης υπό πίεση (…) Οι Βαλόνοι δεν έχουν πρόβλημα, όταν δεν χρωστάς …μια χαρά» σημείωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος απέδωσε την απόφαση του τοπικού κοινοβουλίου και της τοπικής κυβέρνησης της Βαλονίας να μην ψηφίσει τη CETA και στο μεγάλο και οργανωμένο κίνημα αντίδρασης που υπήρξε σε ολόκληρο το γαλλόφωνο Βέλγιο ενάντια σε αυτές τις συμφωνίες. Όπως ανέφερε ο κ. Κούλογλου, οι Βαλόνοι είχαν ιδιαίτερο πρόβλημα με μία από τις πιο εξοργιστικές διατάξεις της συμφωνίας η οποία παραπέμπει τις διαφορές μεταξύ ιδιωτικών εταιρειών και κρατών σε ιδιωτικά δικαστήρια…”
Και μεταφράζω εγώ απλοελληνιστί, σας παρακαλώ δε να μου επισημάνετε αν κάνω κάπου κάποιο λάθος: “Όταν είσαι μόνος απέναντι σε 26-27 δεν μπορείς να κάνεις τίποτε απολύτως και για κανένα θέμα. Πέρυσι το μάθαμε αυτό, σε ένα μάθημα που πληρώσατε όλοι ακριβά, όταν καταλήξαμε να δικαιώσουμε τους γαλαζοπράσινους προκατόχους μας που βρίζαμε επί χρόνια. Όταν λυσσάξαμε να πάρουμε την Κυβέρνηση και να πάμε στις Βρυξέλλες για να κερδίσουμε τους 27 μόνοι μας με τα αμερικάνικα φούμαρα του Μπαρουφάκη. Παίξαμε και χάσατε. Από δω και πέρα θα λέμε σε όλα ΝΑΙ, ακόμη και σε περιπτώσεις σαν την προκείμενη, όπου οι Βέλγοι και οι Πορτογάλοι (μόνο;) ήταν στο ΟΧΙ. Ούτε τέτοιες συμμαχίες θα ψάχνουμε γιατί δεν το εγκρίνει ο υπερατλαντικός μας νταβατζής. Επικαλούμαστε λοιπόν τις ισορροπίες και τα συμφέροντα (που τα αγνοούσαμε μέχρι τον Γενάρη του 2015) αλλά και την οικονομική ανεξαρτησία – που ως χώρα δεν έχουμε – για να δικαιολογήσουμε και τα πλέον αδικαιολόγητα. Κι αυτό που λέει η CETA, με τα ιδιωτικά δικαστήρια που θα κρίνουν τις διαφορές των πολυεθνικών κολοσσών με τα ευρωπαϊκά κράτη, είναι πρόβλημα ειδικά των …Βαλόνων, δεν είναι των Ελλήνων! Όσα λέγαμε τόσα χρόνια ξεχάστε τα, καιρός να προσαρμοστούμε”.
Εγώ ένα έχω να πω εν κατακλείδι: το γεγονός ότι σε βιάσανε όταν κάποτε μπήκες νυχτιάτικα με το μίνι στο καφενείο του Γκαζίαντεπ, δεν σημαίνει πως πρέπει στο εξής να δουλεύεις με κόκκινη λάμπα απ’
έξω…
Πηγή: Αντιφωνητής
