Νόμισμα και «μετα-ιδεολογία».
Νόμιζω πως θα πρέπει να αντιληφθούμε πως βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια «μετα-ιδεολογία» μέσω της οποίας γίνεται προσπάθεια υποκατάστασης -ή ηγεμόνευσης επί- κάθε τι ευρωπαϊκού (κράτος δικαίου, διαφάνεια, Ε.Ε, λογοδοσία, νομιμοποίηση, Erasmus, κυριαρχία, πολίτευμα). Αναφέρομαι στον €uroζωνισμό.
Οπωσδήποτε τα ενδογενή πρόβλημα της χωρας δεν επιλύονται τοποθετούμενα, είτε εντός είτε εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, παρατηρούμε επαναλαμβανόμενα μοτίβα, κυκλικές κρίσεις και συνεχείς διαψεύσεις προσδοκιών, σε σχέση με την αποτελεσματικότητα του κοινωνικοοικονομικού και πολιτικού συστήματος της χώρας. Η διάψευση των προσδοκιών οδήγούσε σε όλες τις περιπτώσεις σε κρίση νομιμοποίησης.
Αυτό που συμβαίνει, όμως, στις μέρες μας είναι πρωτοφανές. Η «απειλή περί του €uro» χρησιμοποιείται ως μέσο αποφυγής των συνεπειών της απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος και ως μέσο διάσωσης και ομπρέλα συσπείρωσης των υπαρχόντων κομμάτων. Πλέον έχουμε να κάνουμε με την μετεξέλιξη του €uroζωνισμού σε «μετα-ιδεολογία» του πολιτικού συστήματος («νέα Μεγάλη Ιδέα»).
Πάντα διαχώριζα τα επίπεδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της €uroζώνης (και για λόγους αναλυτικούς), αλλά δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία στον €uroζωνισμό. Την λέξη την είχα συναντήσει λίγες φορές, κυρίως σε αναλύσεις για την άνοδο και την πτώση ή τον λόγο κομμάτων όπως το Front National στην Γαλλία, το FDP (Free Democratic Party) στην Γερμανία και το κόμμα Liberal Democrats στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Στην Ελλάδα έχουμε ως συνήθεια να βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο. Αλλά δεν το κάναμε μονάχα εμείς. Το να προηγείται η νομισματική της πολιτικής ένωσης μπορεί να συνιστά μια τεράστια ανωμαλία. Αλλά το να καταλήγουμε στο σημείο να δημιουργείται μια «μετα-ιδεολογία» η οποία εδράζεται στο νόμισμα συνιστά απόλυτη αθλιότητα.
Πόσο παρακμιακή μπορεί να είναι μια «ιδεολογία» η οποία δεν εδράζεται σε ιδέες και αξίες αλλά στο νόμισμα;
Προχωρώντας πέρα από την ιδεολογία θα πρέπει να παρατηρήσουμε πως η πρόωρη είσοδος στη ζώνη του €uroνομίσματος (i), μετεξελίσσεται σε ένα από τα μεγαλύτερα στρατηγικά σφάλματα στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας.
Να θυμίσω πως η Γερμανία δεν επιθυμούσε την είσοδο της Ελλάδας στην €uroζώνη και πείστηκε κυρίως λόγω της Γαλλίας (ii). Εντός Γαλλίας δεν είναι άγνωστη η άποψη πως το €uro ενδέχεται να αποτελεί μέγα ιστορικό λάθος (ιδιαίτερα εάν σκεφτεί κανείς τα δημογραφικά μεγέθη στις δύο χώρες του πυρήνα). Γενικότερα, η Γαλλία με το €uro τα έκανε μπάχαλο.
-----
(i) Αναφερόμαστε στο €uro. Αφήστε τα περί «Ευρώπης». Με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και την Ευρώπη έχουμε ιστορία δεκαετιών και αιώνων. Και ούτε πρόκειται να σταματήσουμε να έχουμε ποτέ σχέσεις γιατί υπάρχει κάτι που ονομάζεται Γεωγραφία.
(ii) Βέβαια το €uro ούτε στην Γερμανία το επιθυμούσαν αρχικά και έγιναν μεγάλα τραπεζικά -και όχι μόνο- παζάρια, προκειμένου να εγκαταλείψουν οι Γερμανοί το αγαπημένο τους Deutsche Mark.
Πηγή: Δ`~. Κοσμοϊδιογλωσσία