Ντρέπομαι γιὰ τὴ ζέστα μου καὶ γιὰ τὴν ἀνθρωπιά μου.
117
Στὴν ἀργατιά, στὴ χωριατιὰ τὸ χιόνι, ἡ γρίπη, ἡ πείνα, οἱ λύκοι,
ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμὸς καὶ φρίκη,
Χειμώνας ἄγριος. Κ' ἡ φωτιὰ, καλοκαιριὰ στὴν κάμαρά μου.
Ντρέπομαι γιὰ τὴ ζέστα μου καὶ γιὰ τὴν ἀνθρωπιά μου.
Κωστῆ Παλαμᾶ - Ὁ κύκλος τῶν τετράστιχων