O «αόρατος εχθρός» ως συμβολική υπογραφή των Νεοταξιτών

13 Μαρτίου, 2024 - 17:56

Σκέψεις με αφορμή την 4η μαύρη επέτειο της πανδημίας (διάβαζε: επιδημίας) κορωνοϊού

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

Σε σεμινάριο που είχε διοργανώσει η ELSA Komotini στις 7 Μαΐου 2020, προσπάθησα να ακτινογραφήσω τα υγειονομικά-πειθαρχικά μέτρα για την καταπολέμηση του κορωνοϊού, ο οποίος δεν βαπτίσθηκε τυχαία «αόρατος εχθρός» και να αναδείξω τις σημαντικότερες παθολογίες της διαχειριστικής πολιτικής.

Αντίστοιχο παρατσούκλι είχε δοθεί το 1986 στην ραδιενέργεια του Τσέρνομπιλ και το 2001 στην τρομοκρατική οργάνωση Αλ Κάιντα.

Είναι εντυπωσιακό ότι όμοιο παρατσούκλι έχει παγιωθεί για τον διάβολο και τα δαιμόνια. Επί παραδείγματι, στην Β΄ Στάση των Χαιρετισμών, η Υπεραγία Θεοτόκος αποκαλείται «ἀοράτων ἐχθρῶν ἀμυντήριον», ενώ στην Ακολουθία του Αγίου Βαπτίσματος, καθώς και την ημέρα του εορτασμού των Θεοφανείων, γίνεται λόγος για «τὸ ὕδωρ τοῦτο, ἀποτρόπαιον πάσης ἐπιβουλῆς ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν».

Στο βιβλίο αυτό αποκωδικοποιείται η χρήση του όρου “αόρατος εχθρός“, με αναφορά και στο θρησκευτικό πλαίσιο

Άρα, οι νονοί των διαχειριστικών κρίσεων που επιλέγουν το ψευδώνυμο «αόρατος εχθρός» για να κωδικοποιήσουν τρομολαγνικά την κάθε συμφορά, την υποδέχονται σαν να πρόκειται για μια διαβολική ενέργεια. Η κοινή ιδιότητα του διαβόλου και των κρίσεων-συμφορών ως «αοράτων εχθρών» είναι ότι αποτελούν απρόβλεπτες απειλές, ικανές να πλήξουν οποιονδήποτε πολίτη ανά πάσα ώρα και στιγμή. Κατά τούτο, ενσαρκώνουν έναν διαρκή κίνδυνο:

η βόμβα μπορεί να σκάσει δίπλα σου, η ραδιενέργεια και ο ιός μπορούν να μπουν μέσα σου, όπου κι αν βρίσκεσαι.

Μελετώντας την σκέψη και τις κινήσεις των πολιτικών και «ειδικών» που δέχθηκαν να εφαρμόσουν συντονισμένα τις μισάνθρωπες παγκόσμιες οδηγίες για την κατατρομοκράτηση, την ποδηγέτηση και τον εγκλεισμό των λαών μέσα στα μοντέρνα κλουβιά τους, διετύπωσα αυθορμήτως, κατά την διάρκεια της παρουσίασης, την εξής πρόβλεψη:

«Πολύ φοβάμαι ότι θα έρθει νέο κύμα και πολύ φοβάμαι ότι δεν αποκλείεται να ξανακλειστούμε σε καραντίνα». Σε άλλο σημείο εξειδικεύω και τον χρόνο, αναφέροντας τον μήνα Οκτώβριο.

Και πράγματι, στις 5 Νοεμβρίου 2020 επεβλήθη το δεύτερο λοκντάουν, κραυγαλέα αντισυνταγματικό, όπως και το πρώτο.

Στην ίδια παρουσίαση προβλέφθηκε και η επέκταση της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας, η οποία την δεδομένη χρονική στιγμή αφορούσε συγκεκριμένες κατηγορίες προσώπων (βλ. λεπτό 51.38 επ.).

Κρίνοντας την πορεία των πραγμάτων μετά από περίπου 4 χρόνια, γνωρίζουμε πλέον με σιγουριά ότι αμφότερα τα λοκντάουν δεν αποσκοπούσαν στην αναχαίτιση του κορωνοϊού, αλλά στον εκφοβισμό-εκβιασμό των πολιτών, που, για να προστατευθούν από τον κορωνοϊό και να ανακτήσουν την ελευθερία τους, θα έπρεπε να εμβολιασθούν μαζικά με ένα πειραματικό σκεύασμα, το οποίο, δυστυχώς, αποδείχθηκε όχι μόνο αναποτελεσματικό αλλά και δυνάμει υγειοβλαπτικό-θανατηφόρο.

Έτσι, επαληθεύθηκε για μία ακόμη φορά ότι, όταν οι μαζάνθρωποι τρομοκρατούνται, μετατρέπονται σε βρέφη που αποζητούν την προστασία των ισχυρών πολιτικών γονέων τους, όντας πρόθυμα να θυσιάσουν την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους στον βωμό της ασφάλειας.

Γι’ αυτό, άλλωστε, πιάνουν πάντοτε τόπο τα προπαγανδιστικά συνθήματα χιτλερικού τύπου που αγγίζουν τις ευαίσθητες νηπιακές χορδές των τρομαγμένων-βρεφοποιημένων πολιτών:

«για το καλό σας» / «για την ασφάλειά σας».

Τέτοια πατερναλιστικά συνθήματα είναι ιστορικώς παγιωμένα από τους ινστρούχτορες των ολοκληρωτικών καθεστώτων, οι οποίοι χρησιμοποιούν λέξεις-κλειδιά σαν δολωματικάτυράκια για την προσέλκυση των υποψήφιων θηραμάτων τους στην φάκα.

Τα αλήστου μνήμης στιχάκια «μένουμε σπίτι, μένουμε ασφαλείς» ή «φοράμε μάσκα / εμβολιαζόμαστε για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας από τον κορωνοϊό», τα οποία αναμασήθηκαν παγκοσμίως δίνοντας την εντύπωση ότι για την αναπαραγωγή τους χρησιμοποιήθηκε ένα «αόρατο καρμπόν», δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μοντέρνες παραλλαγές των αγαπημένων σλόγκαν κάθε δικτατορίας.

Η διαφορά των προηγούμενων δικτατορίων από εκείνη που προέκυψε στις 11 Μαρτίου 2020, ημέρα κήρυξης της πανδημίας (στην πραγματικότητα: επιδημίας) του κορωνοϊού, είναι ότι οι παγκόσμιες δικτάτορές της δεν ήταν ντυμένοι «στο χακί», αλλά «στα λευκά». Και αντί για στρατιωτικά άρβυλα, φορούσαν ιατρικά σαμπό.

Το μεγάλο κακό είναι ότι η υγειονομική δικτατορία δεν ήταν η μόνη «έξυπνη» δικτατορία που έμελλε να βασανίσει τον πλανήτη. Επρόκειτο να ακολουθήσουν και άλλες μορφές παγκόσμιας δικτατορίας, όπως π.χ. η κλιματική και η ψηφιακή.

Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των «έξυπνων» δικτατοριών είναι η μεθοδολογία και η ορολογία της Νέας Τάξης Πραγμάτων, οι οποίες, ακριβώς επειδή επαναλαμβάνονται στερεοτυπικά, υπνωτίζουν τις μάζες. Ωστόσο, όποιοι τολμήσουν να αντισταθούν στους παγκόσμιους υπνωτιστές, διατηρώντας μια στοιχειώδη παρατηρητικότητα, θα διαπιστώσουν ότι αυτή η επαναληψιμότητα αποτελεί την τρανταχτή αχίλλειο πτέρνα τους.

Αν θέλουμε, λοιπόν, να είμαστε προετοιμασμένοι για τα επόμενα νεοταξίτικα χτυπήματα κατά της ανθρωπότητας, πρέπει πρωτίστως να μελετήσουμε συστηματικά τον προπαγανδιστικό κώδικα των μαριονετών της υπερεθνικής ελίτ.

Όπως συνηθίζει να κάνει κάθε κατά συρροήν δολοφόνος, έτσι ενεργούν και οι Νεοταξίτες, επίδοξοι βιοεξουσιαστές μας:

Στον τόπο του εγκλήματος ηδονίζονται να αφήνουν την υπογραφή τους (αλλά αυτό είναι και το μοιραίο λάθος τους)¹.

Γι’ αυτό, η χρήση του όρου «αόρατος εχθρός» είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα που προδίδουν την ταυτότητα των δραστών: Αυτουργοί του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας είναι οι ίδιοι οι νονοί του!

Οδυνηρό συμπέρασμα: Το Τσέρνομπιλ, η 11η Σεπτεμβρίου και η «πανδημία» του κορωνοϊού είναι πάρα πολύ πιθανό ότι έχουν προκληθεί από τα μέλη της υπερεθνικής ελίτ, τα οποία συνηθίζουν να μυξοκλαίνε για τα προβλήματα υγείας και την απώλεια των ανθρώπων που συνεπάγονται τέτοιου είδους κρίσεις.

Τα προβλήματα υγείας που οφείλονται στην αιφνίδια επέλαση των «αοράτων εχθρών» είναι μια καταπληκτική ευκαιρία για χρυσές μπίζνες υπέρ της ελίτ που ελέγχει τις φαρμακοβιομηχανίες και το ιατρικό σύστημα.

Όταν, λοιπόν, ανασύρεται από το συρτάρι των διαχειριστικών κωδικών το παρατσούκλι «αόρατος εχθρός», θα πρέπει να θέτουμε το κρίσιμο ερώτημα, διατυπωμένο συνήθως στα λατινικά: Qui bono?, ελληνιστί: ποιος ωφελείται;

Αν ωφελείται όποιος διαθέτει το αντίδοτο, τότε αυτός είναι ο πρώτος ύποπτος ως αυτουργός, συναυτουργός ή με άλλον τρόπο συμμέτοχος στην πρόκληση της αρρώστιας.

Φυσικά, οι παγκόσμιοι συνωμότες, θα σπεύσουν να αμυνθούν προληπτικά, ρίχνοντας στους κατασκευαστές τέτοιων εξισώσεων την ρετσινιά της συνωμοσιολογίας. Πρόκειται για κλασικό αμυντικό όπλο των προπαγανδιστών!

Και τώρα είναι η κατάλληλη ώρα, μετά την συμπλήρωση 4 χρόνων από την μεγαλύτερη απατηλή επίθεση κατά της ανθρωπότητας (προπαρασκευαστική φάση της ήταν η 11η Σεπτεμβρίου!), να αναρωτηθούμε:

Πρώτον, ποιες άλλες προγενέστερες συμφορές μπορεί να είχαν ως υποκρυπτόμενους σαμποτέρ της υγείας και της ζωής των λαών κάποιες διάσημες νεοταξίτικες οικογένειες που λυμαίνονται εδώ και αιώνες τα έθνη-κράτη, δηλ. τα αγκάθια για την υλοποίηση της πολυπόθητης παγκοσμιοποίησης (ένας ακόμη παραπλανητικός κωδικός για την συγκάλυψη του στόχου εγκαθίδρυσης μιας παγκόσμιας κυβέρνησης);

Δεύτερον, ποιες μπορεί να είναι οι επικείμενες συμφορές που μαγειρεύονται στα καζάνια παρασκευής κρίσεων και πολέμων της Νέας Τάξης Πραγμάτων;

Εξασκηθείτε στο σκάκι με αντίπαλο τις μαριονέτες της ελίτ!

Προβλέψτε τις επόμενες κινήσεις των απατεώνων και εκβιαστών των λαών, που κατά κύριον λόγο επιδιώκουν την επίτευξη ενός διπλού στόχου:

Πρώτα την μείωση και έπειτα τον έλεγχο της ανθρωπότητας!