Ὁ νέος «Μωυσῆς» καὶ ἡ ἔξοδος τῆς Ἑλλάδας ἀπὸ τὴν κρίση

Moses Parting the Red Sea, by Robert T. Barrett
Πηγή: LDS Media Library

Γράφει ὁ Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος

Ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος ἀπαριθμώντας τοὺς προγόνους τοῦ Χριστοῦ τοὺς χωρίζει σὲ τρία τμήματα, ἀπὸ δεκατέσσερις γενεὲς τὸ καθένα. Θέλει νὰ δείξει πὼς οἱ Ἰουδαῖοι σὲ κάθε γενεαλογικὸ τμῆμα εἶχαν διαφορετικὸ πολίτευμα. Κριτές, Βασιλεῖς, Ἀρχιερεῖς.

Σχολιάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: Θέλει «νὰ δείξει (ὁ Ματθαῖος), ὅτι οὔτε καὶ μὲ τὴ μεταβολὴ τῶν πολιτειακῶν συστημάτων ἔγιναν καλύτεροι οἱ Ἰουδαῖοι. Ἀλλὰ καὶ ἀριστοκρατούμενοι καὶ βασιλευόμενοι καὶ ὀλιγαρχούμενοι, παρέμεναν στὰ ἴδια κακά. Καὶ δὲν εἶχαν καμία προκοπὴ στὸ θέμα τῆς ἀρετῆς, ἔστω καὶ ἂν κυβερνιόνταν καὶ ἀπὸ δημαγωγοὺς καὶ ἀπὸ ἱερεῖς καὶ ἀπὸ βασιλεῖς». Ἄλλαζαν πολιτεύματα, μὰ προκοπὴ δὲν εἶχαν.

Εἶναι νόμος πνευματικὸς πώς, ἂν δὲν ὑπάρξει ἀλλαγὴ ἐσωτερικὴ στὸ φρόνημα τοῦ λαοῦ, οἱ ἐξωγενεῖς παράγοντες ἀδυνατοῦν νὰ ἐπιβάλουν τὴν ἀρετὴ καὶ κατὰ συνέπεια τὴν κοινωνικὴ δικαιοσύνη καὶ γαλήνη. Σύμφωνα δὲ καὶ μὲ τὴ σημερινὴ κατάσταση τῆς Ἑλλάδας ἀποδείχτηκε, πὼς οὔτε ἀπὸ ἀριστερὰ οὔτε ἀπὸ δεξιὰ οὔτε ἀπὸ τὸ κέντρο μπορεῖ νὰ προέλθει ἡ «ἔξοδος». Κόμματα ἄλλοτε πανίσχυρα, παντοδύναμα. Ποῦ ὁ πλοῦτος, τὸ κάλλος, ἡ ἰσχὺς καὶ ἡ εὐπρέπεια; Πάντα κόνις, πάντα τέφρα, πάντα σκιά. (Ἐξόδιος ἀκολουθία) Δὲν ἔχουν κανένα νόημα οἱ ὀνομασίες τους καὶ οἱ προκηρύξεις τους ὡς πρὸς τὸ ἀταλάντευτο καὶ τὸ διαχρονικό τοῦ ἰδεολογικοῦ...τους περιεχομένου, ἂν δὲν διακονηθοῦν ἀπὸ ἀνθρώπους μὲ καθαρὰ θυσιαστικὸ πνεῦμα.

Μετὰ ἀπ` ὅλα αὐτά, βιώνουμε μήπως κι ἐμεῖς τὴν «κάθοδό μας» στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση; Μία σύγκριση μὲ τὴν κάθοδο τῶν Ἑβραίων στὴν Αἴγυπτο ἔχει νὰ δείξει κάποιες ὁμοιότητες.

Μπῆκαν στὴν Αἴγυπτο οἱ Ἰσραηλίτες ὡς συμβασιλεῖς. Αὐξήθηκαν καὶ κατάντησαν δοῦλοι. Βλέποντας τὴ ραγδαία αὔξηση τοῦ πληθυσμοῦ τους, ἀποφάσισε ὁ Φαραώ, ποὺ δὲν εἶχε ἰδέα γιὰ τὸν Ἰωσήφ, νὰ τοὺς ἐξοντώσει. Ξέρουμε πῶς γλίτωσε θαυματουργικὰ ὁ Μωυσῆς καὶ τελικὰ ἔγινε ὁ ἀρχηγός τους γιὰ τὴ μεγάλη Ἔξοδο πρὸς τὴ Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Ἦταν πρότυπο ἀκριβοῦς θεολόγου καὶ αὐθεντικοῦ ποιμένα. Ὑπέστη πολλὰ πάθη ἀπὸ τὸ λαό του γιὰ σαράντα χρόνια, μέχρι νὰ φτάσουν ἐκεῖ καὶ τελικὰ ὁ ἴδιος δὲν τὴ χάρηκε. Οἱ μεγάλοι ἡγέτες ἔχουν δόξα τους τὸ Σταυρό.

Μπήκαμε κι ἐμεῖς ὡς συνέταιροι στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ ἀπολαύσαμε τὰ «ἀγαθά» της. Περάσαμε καλά. Τί γίνεται ὅμως τώρα πού τελείωσε τὸ πανηγύρι; Τώρα ποὺ ἦρθε κάποιος Φαραώ, ποὺ δὲ μᾶς γνωρίζει καὶ θέλει νὰ μᾶς πετάξει, νὰ μᾶς ἐξοντώσει; Ἀρχίσαμε νὰ ὑποφέρουμε, νὰ νιώθουμε περιττοὶ μέσα στὴν ἑταιρεία. Δὲ μᾶς ἀντέχουν, δὲ μᾶς συμπαθοῦν. Μᾶς θεωροῦν ἐμπόδιο στὴ δαιμονική τους πλεονεξία. Θέλουν τὰ πάντα δικά τους. Κι ἐμεῖς τί κάνουμε; Ποῦ ἐλπίζουμε, ἀφοῦ αἰσθανόμαστε προδομένοι; Βρισκόμαστε σὲ ἀδιέξοδο;

Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἐμφανίζεται ὡς ὁ νέος καὶ ὁ ἔσχατος Μωυσῆς, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ στὴν ἀληθινὴ καὶ αἰώνια ἐλευθερία. Τὸ Εὐαγγέλιό Του εἶναι τὸ τελειότερο Σύνταγμα γιὰ τὴ διακυβέρνηση ἑνὸς κράτους. Ὅταν οἱ νόμοι ἔχουν ἀρχὴ τὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου, δὲν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα. Τὰ ἀνθρώπινα πολιτεύματα μπορεῖ νὰ ἔχουν ἀδιέξοδα ἀλλὰ τὸ εὐαγγελικὸ πολίτευμα ὄχι.

Ὁ ἑλληνικὸς λαός, ποὺ κάποτε ἐνίωθε ὑπερήφανος γιὰ τὴν πίστη του, βρίσκεται σὲ κατάσταση ἄγνοιας καὶ σὲ κάποιο βαθμὸ ἀποστασίας. Ξεκάθαρο παράδειγμα ἡ Βουλή, ἡ ὁποία τὸν ἐκπροσωπεῖ ἀπέναντι στὸ Σύνταγμα καὶ δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὰ τῆς πίστεως. Θεσμὸς ἄψυχος, πλήρης συγχύσεως, συναγωγὴ κραταιῶν καὶ συνάθροιση πονηρευομένων, γιὰ ἐπίδειξη καὶ διδασκαλία δεξιότητας στὴν πονηρία. Εἶναι δυνατὸν νὰ περιμένουμε ἀκόμη κάτι ἐλπιδοφόρο;

Ἁπλοϊκὰ καὶ ἀφελῆ ὅλα τὰ παραπάνω. Μπορεῖ. Ἁπλῶς, σκεφτόμαστε ΑΠΛΑ κι ἂς μὴν εἶναι τόσο ἁπλὰ τὰ πράγματα.

Πρώτη προκύπτουσα ἐρώτηση: Ἂν βρεθεῖ ἕνας πραγματικὸς ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, - ΑΝ - πού θὰ μᾶς ὁδηγήσει, ὅπως ὁ Μωυσῆς τοὺς Ἰσραηλίτες, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΥΠΑΚΟΗ, ὥστε νὰ «ἐξέλθουμε» ὁριστικὰ ἀπὸ τὴ σκλαβιά, πού μᾶς πλακώνει;

Δεύτερη καὶ οὐσιώδης: Μᾶς ἔχει ἀπομείνει τόση πίστη καὶ διάκριση, ὥστε νὰ ἐπιλέξουμε καὶ νὰ βάλουμε στὴν ἐξουσία ἀνθρώπους συνεργάτες τοῦ Θεοῦ, στὶς ἐκλογὲς πού ἔρχονται;

Κατὰ τὰ φαινόμενα, ἡ ἀπάντηση εἶναι: ΟΧΙ.

Ναί, ἀλλά: «Τὰ φαινόμενα ἀπατοῦν πολλὲς φορές», λέει ὁ λαός.

Κι ἐμεῖς συνεχίζουμε μὲ τὴν εὐχή: «Ἀπ` τὸ στόμα σου, λαέ, καὶ στοῦ Θεοῦ τ` αὐτί».

Ἀπομένει νὰ γίνει τὸ θαῦμα!

Κιλκίς, 26-8-2015

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό