Ὁ Οἰδίπους (Κωνσταντῖνος Π. Καβάφης)
«Ὁ Οἰδίπους καὶ ἡ Σφὶγξ», Gustave Moreau, 1864
Ἐγράφη ἔπειτα ἀπὸ ἀνάγνωσιν περιγραφῆς τῆς ζωγραφιᾶς «Ὁ Οἰδίπους καὶ ἡ Σφὶγξ» τοῦ Γουστάβου Μορώ.
Ἐπάνω του ἡ Σφὶγξ εἶναι πεσμένη
μὲ δόντια καὶ μὲ νύχια τεντωμένα
καὶ μ’ ὅλην τῆς ζωῆς τὴν ἀγριάδα.
Ὁ Οἰδίπους, ἔπεσε στὴν πρώτη ὁρμή της,
τὸν τρόμαξεν, ἡ πρώτη ἐμφάνισί της —
τέτοια μορφὴ καὶ τέτοιαν ὁμιλία
δὲν εἶχε φαντασθῇ ποτέ ἕως τότε.
Μὰ μ’ ὅλο ποὺ ἀκκουμπᾷ τὰ δυό του πόδια
τὸ τέρας, στοῦ Οἰδίποδος τὸ στῆθος,
συνῆλθε ἐκεῖνος γρήγορα — καὶ διόλου
τώρα δὲν τὴν φοβᾶται πιά, γιατὶ ἔχει
τὴν λύσιν ἕτοιμη καὶ θὰ νικήσῃ.
Κι’ ὅμως δὲν χαίρεται γι’ αὐτὴν τὴν νίκη.
Τὸ βλέμμα του, μελαγχολία γεμάτο
τὴν Σφίγγα δὲν κυττάζει, βλέπει πέρα,
τὸν δρόμο τὸν στενὸ ποὺ πάει στὰς Θήβας,
καὶ ποὺ στὸν Κολωνὸ θ’ ἀποτελειώσῃ.
Καὶ καθαρὰ προαισθάνεται ἡ ψυχή του
ποὺ ἡ Σφὶγξ ἐκεῖ, θὰ τὸν μιλήσῃ πάλι
μὲ δυσκολώτερα καὶ πιὸ μεγάλα
αἰνίγματα, ποὺ ἀπάντησι δἐν ἔχουν.
Κ.Καβάφης ( [15, 1896] Ἀποκηρυγμένα
Πηγή: tiestiousia
