«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Στὴ μνήμη τοῦ Γιώργου Σαραντάρη
Ὁ οὐρανὸς ὑπάρχει τὸ ξέρω
Ὑπάρχουν ἀκόμα οἱ πέτρες δίχως φωνὴ
Τὰ βράχια τὰ γυμνὰ γιὰ τοὺς ἁπλοὺς ἀνθρώπους
Ὅπου θὰ μπορούσε νὰ φυτρώσει ἕνα θαυμάσιο λουλούδι
Πού θά 'ταν ἡ ἴδια ἡ ἀθωότητα
Ὑπάρχει τέλος ἡ φωτιὰ
Ἡ δυνατὴ φωτιὰ ποὺ ἐξαγνίζει.
Πηγή: ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ
Φωτογραφία: Pinterest
Ἑλλήνων Φῶς
Ένας Έλληνας - ο Μακρυγιάννης (Γιώργος Σεφέρης)
27 Απρ, 2015
Οδυσσέας Ελύτης - Απόσπασμα από το Άξιον Εστί (1959)
18 Μαρ, 2015
Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών 1.4.1955
1 Απρ, 2015
15 Απρ, 2015
ΑΦΙΕΡΩΜΑ : ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ – ΠΟΝΤΟΣ
19 Μάι, 2015
