Οι Έλληνες «μπουμπουνοκέφαλοι προοδευτικοί»

Σχέδιο του Ισραήλ θεωρεί το διαμελισμό του Ιράκ το Ιράν, ο πολιτικός στοχασμός του Κονδύλη και οι Έλληνες «μπουμπουνοκέφαλοι προοδευτικοί»

Δεκαετία του 1990 πήρα ένα γράμμα (το προσέχω σαν φυλακτό) από φίλο του Κονδύλη ότι ζώντας στην Γερμανία ο ΠΚ διαβάζοντας επί χρόνια τα εβδομαδιαία άρθρα μου στην Ελευθεροτυπία, λυπήθηκε που το 1996 σταμάτησα να γράφω (δυστυχώς για τον πολύτιμο χρόνο μου άρχισα αμέσως μετά στην Τρίτη άποψη των Νέων – οι λόγοι δεν είναι πολλοί, αφορούν άρθρο μου που επηρέαζε την εκλογή προέδρου στο κυβερνών κόμμα και δεν είναι του παρόντος να αναφέρω).

Επιδίωξα να δω τον Κονδύλη και έτσι άρχισε μια σύντομη αλλά πολύ ενδιαφέρουσα προσωπική και επιστημονική γνωριμία που κράτησε μέχρι τον θάνατό του. Έκτοτε, έχοντας μελετήσει όλο το έργο του, γράφω πολλά για τις συζητήσεις μας. Θα δημοσιευτούν όταν βρω χρόνο να τα οριστικοποιήσω.

Εδώ στέκομαι σε μια μόνο άποψη που μου είπε ο Κονδύλης. Λυπήθηκε, μου είπε, που έφυγα από την (τότε) Ελευθεροτυπία.
Τον ρώτησα τον λόγο και μου απάντησε το εξής πολύ σημαντικό (όχι μόνο για τον υποφαινόμενο): Επειδή, επισήμανε, το επιστημονικό μου επιχείρημα είναι βαθύτατα (θεωρητικά) τεκμηριωμένο και εγγενώς αντί-ηγεμονικό. «Αυτό έχουν ανάγκη οι μπουμπουνοκέφαλοι προοδευτικοί της Ελευθεροτυπίας» είπε αφοριστικά.. Μεγάλη υπόθεση, νομίζω. Ερμηνεύει πολλά ζητήματα της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Πολλοί σύγχυσαν τον αντί-ηγεμονισμό ως προάσπιση της Εθνικής Ανεξαρτησίας με τα εκλογικευμένα διεθνιστικά αντί-ιμπεριαλιστικά συνθήματα που αποτελούσαν μεταμφίεση των αξιώσεων ισχύος της μιας υπερδύναμης (η άλλη εξέπεμπε αντίστοιχα μεταμφιεσμένα συνθήματα που υιοθετούσε απνευστί η άλλη πλευρά των διαιρεμένων ιθαγενών).

Η μάζα των ανθρώπων που αυτοαποκαλούνταν και που συνεχίζουν να αυτοαποκαλούνται «προοδευτικοί», λίγο ή πολύ (ανάλογα με τις περιστάσεις) σύγχυσαν την αντί-ηγεμονική τους αντίληψη (πχ αναφέρω ότι ο Γρηγόρης Λαμπράκης έκανε διαδηλώσεις με πανό που έγραφαν «ζήτω η Εθνική Ανεξαρτησία») με τα μπερδέματα του Ψυχρού Πολέμου. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου συνέχισαν να παραμιλούν και να αναμασούν διεθνιστικές και κοσμοπολίτικες ασυναρτησίες περί «παγκοσμιοποίησης» (ένα πράγμα η πλανητικοποίηση και άλλο η παγκοσμιοποίηση, λέει ο Κονδύλης διακωμωδώντας την «ελληνοποιημένη» διεθνιστική απόδοση του όρου http://www.ifestosedu.gr/104PlanitikopoiisiEur.htm). Συντομεύοντας λέω ότι όλα αυτά είναι ιστορικά ατυχήματα του αυτοκτονικού εγκλήματος του εμφυλίου πολέμου που έγινε για λογαριασμό άλλων. Θα μπορούσε να αποφευχθεί όπως συνέβη αλλού, για παράδειγμα στην Γαλλία και την Ιταλία.

Όμως, οι Έλληνες «προοδευτικοί» της αριστεράς, μαζί με τους «τραβεστί δεξιοπροοδευτικούς» της δεξιάς (το γνωστό ασυνάρτητο και αστείο δεξιό ιδεολόγημα περί τρίτου δρόμου), όλοι μαζί συνέχισαν χέρι-χέρι. Μια μεταψυχροπολεμική αστεία και αξιοθρήνητη αριστεροαναρχικοδεξιοκεντρώα «προοδευτική» κωμωδία. Συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να παραμιλούν διεθνιστικά και κοσμοπολίτικα. Όλοι μαζί και παρά τις ζημιές που μας προκάλεσαν. Δεν εκπλήττει ότι όλοι μαζί κατάντησαν να είναι εγχώριοι πραιτοριανοί ξένων συμφερόντων. Τα ιδεολογήματά τους ήταν φούσκα και εκεί τους οδήγησαν. Η έκπληξη είναι ότι αριθμητικά είναι πάρα πολλοί και όλοι μαζί συνωστίζονται, τώρα, στις εξουσιαστικές καρέκλες όπου κατ’ εντολή μιας αδιαφανούς μεταμοντέρνας τεχνόσφαιρας αποφασίζουν μεταμεσονύκτια την θανατική καταδίκη του νεοελληνικού και κυπριακού κράτους.

Θα αρκούσε, για να χρησιμοποιήσω την φράση που μου είπε ο Παναγιώτης Κονδύλης, να διαβάσουν την θεώρησή του για «εχθρούς και φίλους» για να καταλάβουν -για να χρησιμοποιήσω τον ακριβοδίκαιο αφορισμό του- οι μπουμπουνοκέφαλοι, πως το διεθνές σύστημα είναι κρατοκεντρικό. Ότι δηλαδή οι διεθνισμοί και κοσμοπολιτισμοί πέραν από φούσκες ήταν και αυτοκτονικές παραδοχές για τους αδύναμους που τις ενστερνίστηκαν.

Ιδού τι έγραψε ο Μεγάλος Πολιτικός Στοχαστής: ««Η έσχατη πραγματικότητα συνίσταται από υπάρξεις, άτομα ή ομάδες που αγωνίζονται για την αυτοσυντήρησή τους και μαζί αναγκαστικά, για τη διεύρυνση της ισχύος τους. Γι’ αυτό συναντώνται ως φίλοι ή ως εχθροί και αλλάζουν φίλους και εχθρούς ανάλογα με τις ανάγκες του αγώνα για την αυτοσυντήρησή τους και τη διεύρυνση της ισχύος τους» (Κονδύλης Ισχύς και απόφαση 1991, σ. 213)». Η θεωρία δεν είναι «λόγια της πλώρης». Είναι η αποτύπωση της πραγματικότητας. Η καλή θεωρία βέβαια. Όχι τα ιδεολογήματα και θεωρήματα που φούσκωσαν πολλά έθνη κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και που οδήγησαν την Ελλάδα σε εμφύλιο και διαιρέσεις οι προεκτάσεις των οποίων, δυστυχώς, φτάνουν μέχρι σήμερα. Ιδού λοιπόν μια από τις καθημερινές επαληθεύσεις των αλάνθαστων Θουκυδίδιων και Κονδύλειων νόμων της διεθνούς πολιτικής. Ένα απόσπασμα από σημερινό δημοσίευμα:

«Σχέδιο του Ισραήλ θεωρεί το διαμελισμό του Ιράκ το Ιράν, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ιρανού αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών.

Ο Χοσεΐν Aμίρ Αμπντολαχιάν δήλωσε ότι ο διαμελισμός του Ιράκ είναι σιωνιστικό σχέδιο, τονίζοντας ότι το Ιράν δεν θα επιτρέψει να γίνουν πραγματικότητα τα σχέδια του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου για διαμελισμό του Ιράκ. Είχε προηγηθεί δήλωση από το Ισραήλ υπέρ της ανεξαρτησίας του ιρακινού Κουρδιστάν. Ο κ. Αμπντολαχιάν ανέφερε ότι το Ιράν επεσήμανε στους ηγέτες του ιρακινού Κουρδιστάν ότι η παραβίαση του ιρακινού συντάγματος δεν είναι προς όφελος κανενός και ότι η ανεξαρτησία του Ιράκ θα σημάνει την οπισθοδρόμησή του. «Τους καλούμε να παραμείνουν ψύχραιμοι και τους ζητάμε να απέχουν βεβιασμένες ενέργειες», ανέφερε. Δήλωσε τέλος ότι το Ιράν και η Τουρκία έχουν την ίδια στρατηγική οπτική σχετικά με την ανεξαρτησία του ιρακινού Κουρδιστάν.»

Εγώ θα έλεγα όσοι πιστεύουν ακόμη στις ασυνάρτητες και επικίνδυνες απόψεις περί ένωσης του πλανήτη ή περί πολιτικά αδιάφορων παγκοσμιοποιημένων όντων οι οποίοι διαθέτουν μαγικό ραβδί με το οποίο θα ενώσουν τον πλανήτη (και κατά συνέπεια λίγο πολύ πιστεύουν ότι ως εθνοκράτος είμαστε αναλώσιμοι) να τους ρίξουμε με αλεξίπτωτο στην περιοχή Τουρκία, Κουρδιστάν, Ιράν, Ιράκ, Συρία για να επαληθεύσουν τα θεωρήματά τους. Να ζήσουν αν θέλουν και στο χαλιφάτο του νέου κράτους που ευφυώς ονομάστηκε «Αποκεφαλιστάν». Αφού βέβαια εφαρμοστεί το γνωστό «Οθωμανικό δίκαιο», ίσως επιβιώσουν. Τι άλλο να πει κανείς για τα αστεία ιδεολογήματα και θεωρήματα που κατέστρεψαν και συνεχίζουν να καταστρέφουν τους νεοέλληνες!

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos

Πηγή: Εκδόσεις Ποιότητα