Ὁρκίζομαι...
Θραῦσμα ἀσπίδας ἀπό τὸ Δίον
7
Ὁρκίζομαι στὴ φλόγα τῶν Ὁμήρων,
ἡρώων γεννήτρα μὲ τὴν Ἰλιάδα,
στοῦ λόγου, στῆς ἰδέας καὶ στῶν ὀνείρων
ὁρκίζομαι τὴν ἄσβυστην Ἑλλάδα.
Ὁρκίζομαι στὸ φῶς καὶ στὴν ὑγεία,
στὴν καθαρὴ τῆς ἀρετῆς λαμπάδα,
στὴν πίστη τῶν πατέρων τὴν ἁγία,
τοῦ χαμοῦ καὶ τῆς νύχτας ὁδηγήτρα,
πότε Ἀθηνᾶ καὶ πότε Παναγία,
τοῦ ἀλλόφυλου νικήτρα καταλύτρα.
Ὁρκίζομαι στὴ γλύκα τῆς εἰρήνης,
στὰ λιόφυτα γλαυκά, στὰ ξανθὰ κίτρα,
στὴν ὀμορφιὰ ποὺ ἀπὸ τὴ βρύση χύνεις
τῆς τέχνης κι ἀπ' τῆς φύσης τὰ μαστάρια,
ὁρκίζομαι, γῆ θεία τῆς Ρωμιοσύνης,
στ' ἀρχαῖα σου καὶ στὰ νέα παλληκάρια,
—Φωκάδες, Καραϊσκάκηδες, Λεωνίδες,—
στὸν Ἔλυμπο τὸν κλέφτη, στὰ βλαστάρια
ποὺ τὰ τρὼν τουρκομάνικες ἀκρίδες:
Ἤ τὴν ἀσπίδα ἢ στὴν ἀσπίδα ἐπάνω!
Ὁρκίζομαι σ' Ἐσὲ, τοὺς Διγενῆδες
ποὺ γεννᾶς· θὰ νικήσω ἢ θὰ πεθάνω.
Πηγή: Κ. Παλαμᾶ, Ἅπαντα, Τόμος Ε΄. Γ΄ ΕΚΔΟΣΗ, ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ
Ἀπὸ τὸ ποίημα "Στὴ χώρα ποὺ ἀρματώθηκε (ΟΧΤΩΒΡΗΣ - ΝΟΕΒΡΗΣ 1912)", Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ (ΒΙΒΛΙΟ ΕΧΤΟ)
Φωτογραφία: ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
Ἑλλήνων Φῶς
