Όρκος στο Μνημόνιο.

Πάει παιδιά, αυτό ήταν! Ορκίστηκε ξανά για να μας σώσει. Τελείωσε λέμε τώρα και δε θέλω αντίρρηση καμία. Καλά εντάξει, όχι και εντελώς καμία, ας αφήσουμε και ένα 0,01% πως μπορεί κάτι να στραβώσει.

Είναι όμως δυνατόν να σου έχει ορκιστεί ένας άνθρωπος επίσημα δύο φορές μέσα σε οχτώ μήνες πω θα σε σώσει και να αθετήσει τον όρκο του; Όσο αφορά τον κο Τσίπρα, το βρίσκω σχεδόν αδύνατο. Την πρώτη φορά ήταν ματιασμένος και γι’ αυτό τον λόγο δεν πήγαν καλά τα πράγματα.

Μετά τον δικό του όρκο, θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι παρατρεχάμενοι. Τόσα χρόνια, τόσοι άνθρωποι, έχουν ορκιστεί να κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να ζούμε εμείς καλά.

Τώρα τι πήγε στραβά δεν ξέρω, αλλά τουλάχιστον είχαν ορκιστεί. Εδώ που τα λέμε, δεν είναι και λίγο πράγμα να δίνεις έναν όρκο. Ξέρετε τι αγωνίες πέρασαν, τι ιδρώτα έριξαν, τι αϋπνίες, πόση δυσκολία στο να κατέβει η μπουκιά με τον αστακό;

Έτσι και τώρα, οι τωρινοί που ήταν χθεσινοί και τα σκάτωσαν πριν, τώρα θα ορκιστούν με περισσότερο πάθος και πίστη εις την Πατρίδα και το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Θα υπακούσουν στο -Γερμανικό- Σύνταγμα και τους νόμους και θα εκπληρώνουν ευσυνείδητα τα καθήκοντά τους. Καλό κουράγιο να ευχηθούμε στα παιδιά.

Αυτά λέει λίγο πολύ και ο όρκος τους. Είναι λοιπόν δυνατόν να μην τους εμπιστευθείς για δεύτερη φορά; Όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία. Ακόμα και ο δήμιος, αν δεν κόψει καλά το κεφάλι με την πρώτη, ρίχνει και δεύτερη. Έτσι συμβαίνει αν είσαι σχετικά άπειρος στην εργασία σου.

Αυτούς όμως δεν τους φοβάμαι γιατί πήραν για δεύτερη φορά την εντολή να μας… δείξουν τα καλά του μνημονίου και ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Το έχουν πει τόσες φορές άλλωστε, «Εμείς μπορούμε να το εφαρμόσουμε καλύτερα».

Τι στο καλό, τόσο δύσκολο θα είναι για αυτούς να το κάνουν; Τώρα, αν τυχόν ισχύσει το 0,01% και στραβώσει κάπου η ιστορία, σιγά το πράγμα. Εμείς σταθερά θα τους δώσουμε και τρίτη και τέταρτη ευκαιρία γιατί δεν είναι άχρηστοι, ψεύτες, κλέφτες και αλήτες σαν τους άλλους.

Άμα είσαι καλό και χαμογελαστό παιδί, παίρνεις περισσότερες ευκαιρίες, έτσι πάει.

Άντε λοιπόν, οι απανταχού ελπίζοντες σε αυτό το καλό παιδί που έγινε για δεύτερη φορά Πρωθυπουργός μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, ας χαρούν όσο προλαβαίνουν. Ας χαρούν τώρα, σα ζέσταμα βρε παιδί μου. Δεν είναι μακριά το αύριο που οι χαρές θα είναι πολλαπλάσιες και πιο ζωντανές. Άντε να τις αντέξεις αν σου έρθουν απότομα.

Με τις ευχές μου να μη ξεχάσουν τα κόμματα και τις τελείες και χαλάσει ο όρκος…

Πηγή: Ούτε λόγος