Περί αγκαλιών...δύο λόγοι...

Το σφιχταγκάλιασμα του "γραικού"...

Περιττό να πω ποιος είναι ο χωμένος τόσο βαθιά στην αγκαλιά του Φιντάν....

Περιττό να πω ποιος είναι τόσο βαθιά παραδομένος στην αγκαλιά του Τούρκου ΥΠΕΞ...

Περιττό να πω τι περίπου λέει μέσα του το φιντάνι ο Φιντάν ... για το σφιχταγκάλιασμα του αστείου αλλά και τραγικού γραικού....

Περιττό να πω ποιος είναι τόσα βαθιά χωμένος, ώστε να κρυφτεί το σοφό του κεφάλι πίσω από το κεφάλι του πρώην Βεζίρη της ΜΙΤ..., εκτός αν ο φακός τον πέτυχε να δίνει ρουφηχτά φιλιά στον λαιμό του Βεζίρη...

Περιττό να πω ότι η εθνική αξιοπρέπεια στις μέρες μας έχει εξανεμιστεί από τα μυαλά και την ψυχή Ελλήνων πολιτικών, καθότι ούτε μυαλά ούτε ψυχή υπάρχουν...

Περιττό να πω ότι δεν τους καίγεται καρφί εάν αγανακτεί, εάν τους σιχτιρίζει, εάν αηδιάζει ο μέσος Έλληνας μ' αυτή την εικόνα.... όσο πολύ ή λιγότερο πατριώτης και να είναι...

Τον Έλληνα και τις Ελληνίδες τους έχουν γραμμένους...

Για όσα συζητάτε πίσω από τοίχους, για όσα συμφωνείτε ή θέλετε να συμφωνήσετε Κύριοι, μόνο μετά την έγκριση του Ελληνικού λαού με ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ....

Αυτό υπαγορεύει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και το ΕΘΝΟΣ των Ελλήνων.......

Hug Diplomacy...
(Διπλωματία της αγκαλιάς....)

Σύμφωνα με τους διπλωματικούς κανόνες και πρωτόκολλα, η διπλωματία του εναγκαλισμού αποτελεί φαινόμενο μιας ιδιαίτερης διπλωματικής σχέσης η οποία μπορεί να συμβαίνει μόνο όταν η συνάντηση διπλωματών διέπεται από πολύχρονη οικοδόμηση εμπιστοσύνης και σεβασμού μεταξύ των δύο μερών, από ειλικρινή φιλία και από απουσία εχθρικών και απειλητικών συμπεριφορών μεταξύ των χωρών που εκπροσωπούνται...

Σε αντίθετη περίπτωση οι εναγκαλισμοί διπλωματών αποτελούν πράξη υποκρισίας, αφήνουν υπόνοιες ότι ομονοούν ώστε κάτι να κρύψουν, παίζεται κακό επικοινωνιακό θέατρο και το χειρότερο, γίνεται αισθητή η έλλειψη αξιοπρέπειας όταν η πρωτοβουλία εναγκαλισμού εκδηλώνεται μονομερώς, "δήθεν" πιο ένθερμα από την μια πλευρά, με την άλλη να δείχνει πρόθεση ότι προσπαθεί να σταθεί κάπως πιο ψυχρά και σοβαρότερα....

Ενδεδειγμένη στάση παραδοσιακά υπήρξε πάντοτε η αξιοπρεπής παρουσία, η κλασική χειραψία με φυσιολογικό ύφος συνοδευόμενο από ελαφρύ χαμόγελο ευγένειας και αλληλοεκτίμησης, χωρίς αγκαλίτσες, χωρίς διαχύσεις, χωρίς το παραμικρό ίχνος υποτέλειας από καμία πλευρά προς την άλλη και κυρίως χωρίς χαρούλες απειρίας και ευφορία της στιγμής, όταν στη συνέχεια ακολουθούν υπονοούμενα, λογύδρια και δηλώσεις αντιπαλότητας, υποτίμηση και αναμενόμενη επιστροφή σε πάγιες εχθρικές θέσεις...

Η γλώσσα του σώματος, η προσωπογνωσία, ο βαθμός πειστικότητας, η ερμηνεία ύφους και κινήσεων (της αμηχανίας, της δήθεν άνεσης, κλπ) επιδέχονται ερμηνείες συμπεριφορών, όχι μόνο στην Διπλωματία, αλλά σε κάθε τι που μπαίνει στη δημόσια θέα και κρίση...

Ας το έχουν στα υπόψη όλοι όσοι νομίζουν ότι τα επικοινωνιακά τους κόλπα, η εικόνα και η "επιφανειακή" δημοσιότητα πολιτικών και διπλωματικών τους πράξεων και γεγονότων γίνονται πάντοτε πιστευτές και αφομοιώσιμες....

Πηγή: Stamatis Sekliziotis