Ποιος θυμάται την Αμφίπολη;
Συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη στο δημοσιογράφο Λευτέρη Θεοδωρακόπουλο για το pinakio.blogspot.com
Ποια είναι η εκτίμηση σας για την ανακάλυψη της Αρχαίας Αμφίπολης;
Είναι αυτονόητο ότι κάθε νέα ανακάλυψη που αφορά τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο και ό,τι αυτός κομίζει, αποτελεί μία σπουδαία είδηση και εκτιμώ κάτι που δεν αφορά μόνο τους νεοΈλληνες, αλλά και τον κόσμο. Η δε ανακάλυψη όταν γίνεται στην Μακεδονία αποκτά, για τους ευνόητους λόγους, ακόμη μεγαλύτερη αξία. Άλλωστε πιστεύω ότι τις περισσότερες φορές η γη, ο τόπος, το χώμα, τα «άψυχα» αντικείμενα, ξέρουν καλύτερη ιστορία και έχουν καλύτερη πολιτική αντίληψη από πολλούς «ζωντανούς» οργανισμούς……
Θεωρείτε πως την έχουν αφήσει στην τύχη της και δεν αξιοποιήθηκε ποτέ όπως θα έπρεπε;
Συμφωνώ απολύτως. Εκτιμώ ότι όπως πολλά στην νεότερη και σύγχρονη Ελλάδα παραδόθηκαν κυριολεκτικά στο εφήμερο και στο μικροκομματικό- μικροπολιτικό, έτσι και τα ευρήματα και ό, τι αυτά συμβολίζουν, αφέθηκαν στην ίδια μοίρα. Ας φανταστούμε ότι εδώ υπάρχει μία ζώσα πραγματικότητα και αλλού υπάρχουν μύθοι που έχουν την αντικαταστήσει. Το μίσος, πραγματικά, της αποκαλούμενης πολιτικής τάξης για κάθε τι ουσιαστικό, ηθικό, όμορφο, μεγάλο και αληθινό, εν τέλει Ελληνικό, είναι εντυπωσιακό!
Γεωπολιτικά τι σημαίνει η αρχαία Αμφίπολη;
Μετά τα τελευταία γεγονότα για το ζήτημα της ονομασίας της χώρας που προέκυψε από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αποκτά σαφώς μεγαλύτερη σημασία η επανεξέταση της ιστορίας και ιδιαίτερα το κομμάτι εκείνο που σχετίζεται με τη γνώση και το σεβασμό της. Σε κάθε άλλη περίπτωση και ιδιαίτερα από μία χώρα με το τεράστιο ειδικό και ιστορικό βάρος της Ελλάδας, η υπόθεση της ονομασίας θα ήταν ένα ζήτημα που δε θα είχε προκύψει καν και αν σε αντίθετη περίπτωση είχε συμβεί αυτό, τότε θα είχε λυθεί με πολύ συνοπτικές διαδικασίες.
Η πολιτική και η διπλωματία όταν χρησιμοποιεί την ιστορική αλήθεια μπορεί να επιλύσει οποιοδήποτε θέμα, όσο πολύπλοκο και εάν είναι αυτό. Σήμερα όμως η Ελλάδα και ο Ελληνισμός σε όλον τον κόσμο βλέπει ότι το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, η οποία καπηλεύεται τον ιστορικό, γεωγραφικό και πολιτικό όρο Μακεδονία, έχει καταλήξει να αποτελεί μία διαπραγμάτευση από την οποία απουσιάζει η ιστορία. Αντιθέτως είναι παρούσα η προπαγάνδα…... Επί της ουσίας, η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας, ενός όρου που δεν είναι απλώς ένα ζήτημα του παρελθόντος, όπως αφελέστατα και χωρίς πολύ σκέψη αρκετοί υποστηρίζουν, αλλά ένα θέμα που συνδέεται με το μέλλον, αποτελεί μείζονα συνιστώσα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και των ελληνικών συμφερόντων.
Αυτά σε περίπτωση που δεν υπάρξει κατοχύρωσή τους, στο όνομα άρα και στο χώρο της Μακεδονίας, θα υπάρξει απώλεια της χρήσης και της διαχείρισης αυτού του ιστορικού, γεωγραφικού και πολιτικού- διπλωματικού όρου.
Η επίλυση ενός μείζονος εθνικού ζητήματος δεν μπορεί να γίνει εις βάρος καμίας ιστορικής πραγματικότητας, ούτε της απεμπόλησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων, ούτε στο όνομα αβέβαιων οικονομικών συμφερόντων, που υποτίθεται θα λύσουν αυτόματα το θέμα. Και προφανώς κανείς δε έχει την νομιμοποίηση να προτείνει το όνομα της Μακεδονίας σε οποιαδήποτε λύση, διαπράττοντας το έγκλημα της Ύβρεως.
Η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων μπορεί να γίνει χωρίς χρήση βίας, χωρίς λειτουργίες ζούγκλας, αλλά με όρους κοινωνίας ανθρώπων και σεβασμού στην ιστορία και την εθνική αξιοπρέπεια. Τις λύσεις τις δίνει η Πολιτική, η Ιστορία, η Μνήμη και το Δίκαιο. Αυτή που σέβεται όλα τα παραπάνω είναι η πρόταση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη ήδη από τη δεκαετία του 1990 για «Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανικής». Πρόταση που έχουν υιοθετήσει οι Παμμακεδονικές Ενώσεις στην Ελλάδα και τη Διασπορά.
Η ιστορία, η οποία έρχεται και από την Αμφίπολη, όταν τη γνωρίζεις και τη σέβεσαι σου δίνει λύσεις και σε ανταμείβει. Ας τη συμβουλευτούν όλοι και ας πράξουν το καθήκον τους, όπως το επιβάλλει η ελληνική ιστορία και ιδιαίτερα αυτή της Μακεδονίας, το όνομα της οποίας θα χαθεί μόνο εάν το αποδεχτεί η Ελλάδα!
Πως θα μπορούσε να αξιοποιηθεί;
Οι επιστήμονες που συμμετείχαν τόσο στην ανασκαφή, όσο και την περαιτέρω ανάδειξη της ανακάλυψης, έχουν απαντήσει (και) σ΄αυτό το ερώτημα. Από την πλευρά μου ως πολίτης μπορώ να πω ότι υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι, έξυπνοι και οικονομικοί για να απαντήσω και σ΄αυτούς που σε όλα βλέπουν μνημονιακές δεσμεύσεις, για την αξιοποίηση. Απαιτείται βεβαίως θέληση και πίστη ότι αγωνίζεσαι με αυτόν τον τρόπο για τη σωτηρία της δοκιμαζόμενης πατρίδας σου. Με όρους Γιώργου Σεφέρη για μία Ελλάδα που ακούω αλλά που δε βλέπω….
Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε στην υπουργό Πολιτισμού για το συγκεκριμένο θέμα;
Επιστροφή στις αξίες της Ελληνικότητας, στις αρχές της φιλοκαλίας, της ομορφιάς, της ιστορίας, της αλήθειας, της αντίστασης στο κιτς, στην οικειοποίηση και τη χυδαία προπαγάνδα.
Τον Ελληνικό πολιτισμό κανείς δεν μπορεί να τον υποβαθμίζει, να τον οικειοποιείται, να τον ευτελίζει……
